พัฒนารูปแบบความสัมพันธ์โครงสร้างเชิงสาเหตุของปัจจัยที่ส่งผลต่อความสำเร็จสู่การพัฒนาโรงเรียนทั้งระบบของโรงเรียนนำร่องพื้นที่นวัตกรรมจังหวัดศรีสะเกษ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) เพื่อศึกษาการดำเนินงานการขับเคลื่อนการพัฒนาคุณภาพการศึกษาโรงเรียนทั้งระบบของโรงเรียนนำร่องพื้นที่นวัตกรรมจังหวัดศรีสะเกษ 2) เพื่อพัฒนารูปแบบความสัมพันธ์โครงสร้างเชิงสาเหตุของปัจจัยที่ส่งผลต่อความสำเร็จการพัฒนาโรงเรียนนำร่องพื้นที่นวัตกรรมจังหวัดศรีสะเกษและ 3) เพื่อวิเคราะห์เปรียบเทียบขนาดและทิศทางของอิทธิพลปัจจัยที่ส่งผลต่อความสำเร็จสู่การพัฒนาโรงเรียนนำร่องพื้นที่นวัตกรรมจังหวัดศรีสะเกษ กลุ่มตัวอย่างที่ต้องการตามข้อกำหนดทั้งหมดเท่ากับ 360 คน (36 x 10 = 360) เพื่อเป็นการเก็บรวบรวมข้อมูลอย่างสมบูรณ์และครบถ้วนตรงตามวัตถุประสงค์การวิจัย ผู้ศึกษาจึงทำการเก็บรวบรวมข้อมูล จากกลุ่มตัวอย่าง จำนวนทั้งสิ้น 390 คน
ผลการวิจัย พบว่า
1.การดำเนินงานการขับเคลื่อนการพัฒนาคุณภาพการศึกษาโรงเรียนทั้งระบบของโรงเรียนนำร่องพื้นที่นวัตกรรมจังหวัดศรีสะเกษ โรงเรียนนำร่อง 2รุ่น จำนวน 115 โรงเรียน ที่จัดการเรียนการสอนตามนวัตกรรม จำนวน 8 นวัตกรรมการเรียนรู้
- ปัจจัยที่ส่งผลต่อความสำเร็จมีค่าเฉลี่ยมากที่สุด ได้แก่ ปัจจัยด้านวัฒนธรรมและบรรยากาศในการทำงาน มีค่าเฉลี่ยที่ 4.48 รองลงมาเป็นปัจจัยด้านการทำงานเป็นทีมมีค่าเฉลี่ย 4.32 ส่วนปัจจัยด้านวัสดุสิ่งของและการเงินมีค่าเฉลี่ยต่ำสุด คือ 1.87 ผลการวิเคราะห์อิทธิพลของตัวแปรต่อความสำเร็จการขับเคลื่อนนวัตกรรมการจัดการเรียนรู้ในพื้นที่นวัตกรรมการจัดการศึกษาระดับจังหวัดศรีสะเกษพบว่า Chi-Square=30.29, df=164, P-value=1.00000, RMSEA=0.000ค่าความสอดคล้องของแบบจำลอง คือ ค่า chi-square มีค่าเท่ากับ 30.29 ค่าความในอิสระ (Degree of freedom) ที่ระดับ 164 ค่า RMESA เท่ากับ 0.000 และค่าP-value=1.00000นั่นคือ ระดับนัยสำคัญของการทดสอบค่า ไค-สแควร์ มากกว่าระดับนัยสำคัญที่กำหนด (0.05)
- การวิเคราะห์และเปรียบเทียบขนาดและทิศทางของอิทธิพลของปัจจัยที่ส่งผลต่อความสำเร็จด้านการประกันคุณภาพภายใน ซึ่งอิทธิพลตัวแปรเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อความสำเร็จด้านการประกันคุณภาพเรียงจากมากไปหาน้อย มีดังนี้ คือ ภาวะผู้นำของผู้บริหาร การทำงานเป็นทีมและวัฒนธรรมและบรรยากาศในการทำงานด้วยขนาดอิทธิพล 0.52 0.44 และ 0.20
Article Details
References
ชัยรัตน์ ต.เจริญ และคณะ (2560). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการดำเนินการประกันคุณภาพภายใน
ของวิทยาลัยเชียงราย. วิทยานิพนธ์ปริญามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
วรวิทย์ นิเทศศิลป์. (2551). สื่อและนวัตกรรมแห่งการเรียนรู้. ปทุมธานี: สกายบุ๊กส์.
วิวัฒน์ มีสุวรรณ์. (2563). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการสร้างสรรค์นวัตกรรมด้านสื่อการเรียนการสอน
ของครูในสถานศึกษาสำหรับปฏิบัติการสอน เครือข่ายมหาวิทยาลัยนเรศวร. วารสาร
ศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร. 22(1), 220-236.
วัชรินทร์ ยศรุ่งโรจน์. (2560). ปัจจัยที่ส่งผลต่อคุณภาพนักเรียนของโรงเรียนตำรวจตระเวน
ชายแดน ในสังกัดกองกำกับการตำรวจตระเวนชายแดน ที่ 33. วารสารพิฆเนศวร์
สาร. 13 (1), 97-115.
สมประสงค์ ยมนา. (2560). การพัฒนารูปแบบการบริหารจัดการการประกันคุณภาพ
ภายในสถานศึกษา ขนาดเล็ก สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี.
สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2558). ชาติที่สิบสอง
แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคม (พ.ศ. 2560-2564) สืบค้นจาก
อภิศักดิ์ กสิณธร. (2558). การวิเคราะห์ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความสามารถด้านนวัตกรรมทาง
การศึกษา:การปฏิบัติในโรงเรียนการศึกษาขั้นพื้นฐานในสังกัดกระทรวงศึกษาธิการ.
วารสารการจัดการภาครัฐและเอกชน, 22(2), 63-93.
Harvard Business School. (2003). Managing creativity and innovation. Boston:
Harvard Business School Press.