ความเชื่อสิ่งเหนือธรรมชาติ : อัตลักษณ์ท้องถิ่นเมืองลี้ จังหวัดลำพูน สู่งานศิลปะสร้างสรรค์ “ดุลยภาพในความ ลี้ ลับ :คน พึ่ง ความเชื่อเหนือธรรมชาติ”
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิชาการนี้เป็นส่วนหนึ่งของโครงการวิจัยการศึกษาอัตลักษณ์ท้องถิ่นเมืองลี้สู่การออกแบบศิลปะสร้างสรรค์เพื่อสื่อสารดุลยภาพทางวัฒนธรรม มีวัตถุประสงค์ของการศึกษา 1) เพื่อศึกษาบริบท วัฒนธรรม เมืองลี้ จังหวัดลำพูน คน พื้นที่ สิ่งเหนือธรรมชาติ ความเชื่อ ความศรัทธา วัฒนธรรม ประเพณี วิถีชีวิต ภูมิปัญญา ภูมิวัฒนธรรม มรดกทางวัฒนธรรม ชาติพันธ์ 2)เพื่อถ่ายทอดข้อค้นพบและแนวทางสู่การออกแบบศิลปะสร้างสรรค์เพื่อสื่อสารดุลยภาพทางวัฒนธรรมเมืองลี้ จังหวัดลำพูนเป็นการวิจัยเชิงผสมผสาน(Mixed method research) ทั้งเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) และเชิงปริมาณ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยด้วยวิธีการสำรวจภาคสนามและสัมภาษณ์เจาะลึกและ เชิงปริมาณด้วยแบบสอบถาม กําหนดใช้แบบประเมินการรับรู้และพึงพอใจในการจัดแสดงศิลปะสร้างสรรค์
ผลการศึกษาพบว่าจากการสำรวจและสัมภาษณ์กลุ่มชีวิตวัฒนธรรม 6 กลุ่มชาติพันธุ์และคนใหม่ในเมืองลี้พบว่าด้วยชีวิต(คน)ที่ผูกพันธ์กับ พื้นที่ ธรรมชาติ ความเชื่อ ความศรัทธา ทุกสิ่งเชื่อมโยงกันไม่สามารถแยกออกจากกันได้ การที่เรา จะสามารถดำรงชีวิตอยู่ได้นั้นต้องพึ่งพาปัจจัยเหล่านี้ ทั้งทางตรง ทางอ้อม. ทางสว่าง ทางมืดซึ่ง สะท้อนให้เห็นในประเพณี พิธีกรรม ความเชื่อ ความศรัทธา ก่อเกิดเป็นวัฒนธรรมการเคารพต่อธรรมชาติและสิ่งเหนือธรรมชาติ (ผี)เพื่อรักษาดุลยภาพของชีวิตในการดำรงอยู่ (เกิดศิริ:2553)จนเกิดเป็นอัตลักษณ์ท้องถิ่นเมืองลี้ ความเชื่อสิ่งเหนือธรรมชาติ สะท้อนในงานศิลปะสร้างสรรค์ (ศิลปะจัดวาง:สื่อผสม) ชื่อผลงาน “ดุลยภาพในความ ลี้ ลับ : คนพึ่งความเชื่อเหนือธรรมชาติ เพื่อสื่อสารศิลปะจัดวางสร้างสรรค์ อัตลักษณ์ท้องถิ่นเพื่อสร้างความตระหนักรู้ในคุณค่าและเกิดความตระหนักในภูมิต้านทานในการปรับตัวกับสถาณการณ์ท้องถิ่นเข้ากับGlobalizationเพื่อรักษาดุลยภาพทางวัฒนธรรม ใช้แนวทางการสื่อความหมายด้วยวิธีสัญศาสตร์
Article Details
References
เกรียงไกร เกิดศิริ.(2553) “ภูมิทัศน์วัฒนธรรม ในเมืองประวัติศาสตร์เชียง ตุง:รอยประทับแห่ง
อัตลักษณ์ทางวัฒนธรรมของกลุ่มชนชาติพันธ์ ไท- ไต,ทรรศนะอุษาคเนย์.15-269.
คมลักษณ์ ไชยยะ.(2562).พื้นฐานแนวคิดสัญวิทยาของโรล็องด์ บาร์ตส์.วารสารวิชาการมนุษย์
ศาสตร์และสังคมศาสตร์ ปีที่ 7 ฉบับที่ 2.29-61
ชุติมา โสดามรรค.(2564).การจำแนกประเภทศิลปะจัดวางในไทย โดยทฤษฎีของมาร์ค โรเซนทอล.
วารสารศิลกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยข่อนแก่น ปีที่13 ฉบับที่ 1 มกราคม-มิถุนายน.142-
ณัฐพงษ์ รักงาม.(2559).แนวคิดอัตลักษณ์ท้องถิ่นภายใต้บริบทการเปลี่ยนแปลงในยุคโลกาภิวัตน์.
วารสาร.วารสารวิทยาลัยสงฆ์นครลำปาง.1-14
ธิดา สาระย้า.(2529).ประวัติศาสตร์ท้องถิ่น. 4-101
เนื้ออ่อน ขรัวทองเขียว. (2558) เปิดแผนยึดล้านนา, สำนักพิมพ์มติชน, กรุงเทพฯ.2-290
พัฒนา กิติอาษา(2546). ท้องถิ่นนิยม,กองทุนอินทร์-สมเพื่อการวิจัยทางมานุษยวิทยา.
ยศ สันตสมบัติและคณะ.(2551). อำนาจ พื้นที่ และอัตลักษณ์ทางชาติพันธุ์: การเมืองวัฒนธรรม
ของรัฐชาติในสังคมไทย.2-339
ศรีศักร วัลลิโภดม,วลัยลักษณ์ ทรงศิริ.(2566).ปฎิบัติการประวัติศาสตร์ท้องถิ่น.1-67
ศรีศักร วัลลิโภดม.(2551). คู่มือฉุกคิด.ความหมายของภูมิวัฒนธรรมการศึกษาจากภายในและ
สำนึกของท้องถิ่น.9-82
สมเจตน์ อนุสาร.(2563).ลี้ :เมืองสำคัญในประวัติศาสตร์ล้านนา
สุจิตต์ วงษ์เทศ.(2562).สุวรรณภูมิในอาเซียน:เหล็กสร้างรัฐบนเส้นทางการค้าและสงคราม เตา
ถลุงเหล้ก 2,000 ปี บ้านแม่ลาน อ.ลี้ จังหวัดลำพูน.
สุจิตต์ วงษ์เทศ. (2562) ขวัญเอ๋ย. ขวัญมาจากใหน ?,สำนักพิมพ์นาตาแฮก, กรุงเทพฯ
สุวิภา จำปาวัลย์,นาเรนทร์ บัญญาภู.(2560). การรับรู้เรื่องราวประวัติศาสตร์ท้องถิ่น”พระนาง
จามรี”สู่แนวทางการพัฒนาในจังหวัดลำพูน.
อานันท์ กาญจนพันธุ์. (2560) ประวัติศาสตร์สังคมล้านนา: ความเคลื่อนไหวของชีวิตและวัฒนธรรม
ท้องถิ่น.