ความเชื่อสิ่งเหนือธรรมชาติ : อัตลักษณ์ท้องถิ่นเมืองลี้ จังหวัดลำพูน สู่งานศิลปะสร้างสรรค์ “ดุลยภาพในความ ลี้ ลับ :คน พึ่ง ความเชื่อเหนือธรรมชาติ”

Main Article Content

ปัฐมาภรณ์ สว่างวงษ์
ภูวนาท รัตนรังสิกุล

บทคัดย่อ

บทความวิชาการนี้เป็นส่วนหนึ่งของโครงการวิจัยการศึกษาอัตลักษณ์ท้องถิ่นเมืองลี้สู่การออกแบบศิลปะสร้างสรรค์เพื่อสื่อสารดุลยภาพทางวัฒนธรรม มีวัตถุประสงค์ของการศึกษา 1) เพื่อศึกษาบริบท วัฒนธรรม เมืองลี้ จังหวัดลำพูน คน พื้นที่ สิ่งเหนือธรรมชาติ ความเชื่อ ความศรัทธา วัฒนธรรม ประเพณี วิถีชีวิต ภูมิปัญญา ภูมิวัฒนธรรม มรดกทางวัฒนธรรม ชาติพันธ์ 2)เพื่อถ่ายทอดข้อค้นพบและแนวทางสู่การออกแบบศิลปะสร้างสรรค์เพื่อสื่อสารดุลยภาพทางวัฒนธรรมเมืองลี้ จังหวัดลำพูนเป็นการวิจัยเชิงผสมผสาน(Mixed method research) ทั้งเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) และเชิงปริมาณ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยด้วยวิธีการสำรวจภาคสนามและสัมภาษณ์เจาะลึกและ เชิงปริมาณด้วยแบบสอบถาม กําหนดใช้แบบประเมินการรับรู้และพึงพอใจในการจัดแสดงศิลปะสร้างสรรค์


  ผลการศึกษาพบว่าจากการสำรวจและสัมภาษณ์กลุ่มชีวิตวัฒนธรรม 6 กลุ่มชาติพันธุ์และคนใหม่ในเมืองลี้พบว่าด้วยชีวิต(คน)ที่ผูกพันธ์กับ พื้นที่ ธรรมชาติ ความเชื่อ ความศรัทธา ทุกสิ่งเชื่อมโยงกันไม่สามารถแยกออกจากกันได้ การที่เรา จะสามารถดำรงชีวิตอยู่ได้นั้นต้องพึ่งพาปัจจัยเหล่านี้ ทั้งทางตรง ทางอ้อม. ทางสว่าง ทางมืดซึ่ง สะท้อนให้เห็นในประเพณี พิธีกรรม ความเชื่อ ความศรัทธา ก่อเกิดเป็นวัฒนธรรมการเคารพต่อธรรมชาติและสิ่งเหนือธรรมชาติ (ผี)เพื่อรักษาดุลยภาพของชีวิตในการดำรงอยู่ (เกิดศิริ:2553)จนเกิดเป็นอัตลักษณ์ท้องถิ่นเมืองลี้ ความเชื่อสิ่งเหนือธรรมชาติ สะท้อนในงานศิลปะสร้างสรรค์ (ศิลปะจัดวาง:สื่อผสม) ชื่อผลงาน “ดุลยภาพในความ ลี้ ลับ : คนพึ่งความเชื่อเหนือธรรมชาติ เพื่อสื่อสารศิลปะจัดวางสร้างสรรค์ อัตลักษณ์ท้องถิ่นเพื่อสร้างความตระหนักรู้ในคุณค่าและเกิดความตระหนักในภูมิต้านทานในการปรับตัวกับสถาณการณ์ท้องถิ่นเข้ากับGlobalizationเพื่อรักษาดุลยภาพทางวัฒนธรรม ใช้แนวทางการสื่อความหมายด้วยวิธีสัญศาสตร์

Article Details

บท
Academic Article

References

เกรียงไกร เกิดศิริ.(2553) “ภูมิทัศน์วัฒนธรรม ในเมืองประวัติศาสตร์เชียง ตุง:รอยประทับแห่ง

อัตลักษณ์ทางวัฒนธรรมของกลุ่มชนชาติพันธ์ ไท- ไต,ทรรศนะอุษาคเนย์.15-269.

คมลักษณ์ ไชยยะ.(2562).พื้นฐานแนวคิดสัญวิทยาของโรล็องด์ บาร์ตส์.วารสารวิชาการมนุษย์

ศาสตร์และสังคมศาสตร์ ปีที่ 7 ฉบับที่ 2.29-61

ชุติมา โสดามรรค.(2564).การจำแนกประเภทศิลปะจัดวางในไทย โดยทฤษฎีของมาร์ค โรเซนทอล.

วารสารศิลกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยข่อนแก่น ปีที่13 ฉบับที่ 1 มกราคม-มิถุนายน.142-

ณัฐพงษ์ รักงาม.(2559).แนวคิดอัตลักษณ์ท้องถิ่นภายใต้บริบทการเปลี่ยนแปลงในยุคโลกาภิวัตน์.

วารสาร.วารสารวิทยาลัยสงฆ์นครลำปาง.1-14

ธิดา สาระย้า.(2529).ประวัติศาสตร์ท้องถิ่น. 4-101

เนื้ออ่อน ขรัวทองเขียว. (2558) เปิดแผนยึดล้านนา, สำนักพิมพ์มติชน, กรุงเทพฯ.2-290

พัฒนา กิติอาษา(2546). ท้องถิ่นนิยม,กองทุนอินทร์-สมเพื่อการวิจัยทางมานุษยวิทยา.

ยศ สันตสมบัติและคณะ.(2551). อำนาจ พื้นที่ และอัตลักษณ์ทางชาติพันธุ์: การเมืองวัฒนธรรม

ของรัฐชาติในสังคมไทย.2-339

ศรีศักร วัลลิโภดม,วลัยลักษณ์ ทรงศิริ.(2566).ปฎิบัติการประวัติศาสตร์ท้องถิ่น.1-67

ศรีศักร วัลลิโภดม.(2551). คู่มือฉุกคิด.ความหมายของภูมิวัฒนธรรมการศึกษาจากภายในและ

สำนึกของท้องถิ่น.9-82

สมเจตน์ อนุสาร.(2563).ลี้ :เมืองสำคัญในประวัติศาสตร์ล้านนา

สุจิตต์ วงษ์เทศ.(2562).สุวรรณภูมิในอาเซียน:เหล็กสร้างรัฐบนเส้นทางการค้าและสงคราม เตา

ถลุงเหล้ก 2,000 ปี บ้านแม่ลาน อ.ลี้ จังหวัดลำพูน.

สุจิตต์ วงษ์เทศ. (2562) ขวัญเอ๋ย. ขวัญมาจากใหน ?,สำนักพิมพ์นาตาแฮก, กรุงเทพฯ

สุวิภา จำปาวัลย์,นาเรนทร์ บัญญาภู.(2560). การรับรู้เรื่องราวประวัติศาสตร์ท้องถิ่น”พระนาง

จามรี”สู่แนวทางการพัฒนาในจังหวัดลำพูน.

อานันท์ กาญจนพันธุ์. (2560) ประวัติศาสตร์สังคมล้านนา: ความเคลื่อนไหวของชีวิตและวัฒนธรรม

ท้องถิ่น.