ภาวะผู้นำเชิงดิจิทัลของผู้บริหารที่ส่งผลต่อการเป็นองค์กรนวัตกรรมของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาพัทลุง
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาภาวะผู้นำเชิงดิจิทัลของผู้บริหาร สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาพัทลุง 2) เพื่อศึกษาการเป็นองค์กรนวัตกรรมของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาพัทลุง 3) เพื่อเปรียบเทียบภาวะผู้นำเชิงดิจิทัลของผู้บริหารที่ส่งผลต่อการเป็นองค์กรนวัตกรรมของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาพัทลุง จำแนกตามตัวแปร เพศ ตำแหน่ง ประสบการณ์ในการปฏิบัติงานและขนาดสถานศึกษา 4) เพื่อศึกษาภาวะผู้นำเชิงดิจิทัลของผู้บริหารที่ส่งผลต่อการเป็นองค์กรนวัตกรรมของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาพัทลุง 5) เพื่อศึกษาแนวทางการส่งเสริมภาวะผู้นำเชิงดิจิทัลที่ส่งผลต่อการเป็นองค์กรนวัตกรรมของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาพัทลุง กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ผู้บริหารสถานศึกษา รองผู้บริหารสถานศึกษา และครูผู้สอน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาพัทลุง ปีการศึกษา 2566 จำนวน 269 คน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์ความแปรปรวน การทดสอบสมมุติฐาน ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน และการถดถอยพหุคูณขั้นตอน
ผลการวิจัยพบว่า
- ภาวะผู้นำเชิงดิจิทัลของผู้บริหาร สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาพัทลุง ในภาพรวมและรายด้านอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ทุกด้านมีระดับความคิดเห็น อยู่ในระดับมากที่สุด โดยตัวแปรภาวะผู้นำเชิงดิจิทัลของผู้บริหาร ด้านจริยธรรมในการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศ มีค่าเฉลี่ยมากที่สุด รองลงมา คือ การมีวิสัยทัศน์ดิจิทัลรองลงมาเป็นด้านการส่งเสริมการใช้เทคโนโลยีในการเรียนการสอน และด้านการบริหารข้อมูลสารสนเทศมีค่าเฉลี่ยน้อยที่สุด
- การเป็นองค์กรนวัตกรรมของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาพัทลุง ในภาพรวมและรายด้านอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ทุกด้านมีระดับความคิดเห็น อยู่ในระดับมากที่สุด โดยตัวแปรการเป็นองค์กรนวัตกรรมของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาพัทลุงด้านโครงสร้างองค์กรที่เหมาะสมมีค่าเฉลี่ยมากที่สุด รองลงมา คือ ด้านการพัฒนาบุคลากรสู่ความเป็นเลิศ รองลงมาเป็นด้านวิสัยทัศน์ร่วม ด้านการตรวจสอบและประเมินผล ด้านการสื่อสารเชิงบวก และด้านความคิดเชิงสร้างสรรค์มีค่าเฉลี่ยน้อยที่สุด
- ผลการเปรียบเทียบภาวะผู้นำเชิงดิจิทัลของผู้บริหารที่ส่งผลต่อการเป็นองค์กรนวัตกรรมของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาพัทลุง จำแนกตามตัวแปร เพศ ตำแหน่ง ประสบการณ์ในการปฏิบัติหน้าที่และขนาดสถานศึกษาที่แตกต่างกัน
- ภาวะผู้นำเชิงดิจิทัลของผู้บริหารที่ส่งผลต่อการเป็นองค์กรนวัตกรรมของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาพัทลุง โดยภาพรวมมีความสัมพันธ์กันทางบวก ในระดับสูงมาก อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 โดยมีค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ (r= .887**) ส่วนภาวะผู้นำเชิงดิจิทัลของผู้บริหารทั้ง 4 ด้าน และการเป็นองค์กรนวัตกรรมของสถานศึกษา 6 ด้าน มีความสัมพันธ์กันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01
- แนวภาวะผู้นำเชิงดิจิทัลของผู้บริหารที่ส่งผลต่อการเป็นองค์กรนวัตกรรมของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาพัทลุง ในแต่ละด้านสามารถอภิปรายผลได้ดังนี้ จากการสัมภาษณ์ของผู้บริหาร พบว่า ผู้บริหารให้ความสำคัญกับความรู้ความเข้าใจด้านนวัตกรรมของผู้บริหารเป็นอันดับแรก โดยการขับเคลื่อนองค์กรนวัตกรรมของสถานศึกษาต้องเริ่มจากตัวผู้นำก่อน ผู้นำต้องมีวิสัยทัศน์ด้านการสร้างและพัฒนานวัตกรรม ก้าวทันการเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ ประกอบกับการใช้ 6 องค์ประกอบในการชับเคลื่อนสถานศึกษาให้เป็นองค์กรแห่งนวัตกรรม
Article Details
References
จันทนา แสนสุข. (2559). ภาวะผู้นํา. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพมหานคร: ทริปเพิลกรุ๊ป.
จิณณวัตร ปะโคทัง. (2561). ภาวะผู้นำยุคดิจิทัล สำหรับผู้บริหารสถานศึกษามืออาชีพ.
อุบลราชธานี: คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี.
จุฑามาศ อ้วนแก้ว และกิ่งกาญน์ นาคแก้ว. (2564) . ลักการบริหารงานที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพใน
การปฏิบัติงานของ พนักงานบริษัท อาร์ วี คอนเน็กซ์ จำกัด. วารสารวิทยาการจัดการ,
(1), 1-11.
ชานนท์ ศิริธร และวิฏราธร จิรประวัติ. (2555). การเปิดรับสื่อและการยอมรับนวัตกรรมของ
ผู้บริโภคเจเนอเรชั่นเอ็กซ์และเจเนอเรชั่นวาย. Journal of Public Relations and Advertising, 5(2), 111-130.
ต้องลักษณ์ บุญธรรม. (2559). การเป็นผู้นำยุคเศรษฐกิจดิจิทัลกับการพัฒนาที่ยั่งยืนขององค์กรทาง การศึกษา. วารสารวิชาการครุศาสตร์อุตสาหกรรม พระจอมเกล้าพระนครเหนือ, 7 (1),
-225.
ทิศนา แขมมณี. (2555). ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มี
ประสิทธิภาพ. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นพพล ศุภวิทยาเจริญกุล. (2560). ภาวะผู้นำของผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่ การศึกษาประถมศึกษาสกลนคร เขต 1. รายงานการวิจัย, มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร,
สกลนคร.
พรธิดา เมฆวทัต. (2559). ความเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่ การศึกษาประถมศึกษาตราด. รายงานการวิจัย, มหาวิทยาลัยบูรพา.
รัตนวดี โมรากุล, ดวงใจ ชนะสิทธิ์, นภาเดช บุญเชิดชู,และอรพรรณ ตู้จินดา. (2560). การ
วิเคราะห์ องค์ประกอบองค์การแห่งนวัตกรรมของสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน. Veridian E- Journal,Silpakorn University, 10(2), 2341–2355.
วิไลลักษณ์ รัตนเพียรธัมมะและปิยะนันท์ พรึ่งน้อย. (2559). นวัตกรรมการศึกษาในการพัฒนา
ทักษะเพื่อการดำรงชีวิตในศตวรรษที่ 21. วารสารร่มพฤกษ์ มหาวิทยาลัยเกริก, 34(3),
–78.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาระบบราชการ. (2562). สำนักงาน ก.พ.ร. ระบบราชการ 4.0. : https://www.opdc.go.th/content/Mzk.
อัศนีย์ สุกิจใจ. (2560). ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษา. วารสารวิจัยพุทธศาสตร์,
(1), 23-37.
อาภาภรณ์ ภูศรีและ พชรวิทย์ จันทร์ศิริสิร. (2565). กลยุทธ์การพัฒนาภาวะผู้นําเชิงดิจิทัลสำหรับ
ผู้บริหารสถานศึกษาขนาดเล็กสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา
มหาสารคาม เขต 2. วารสารพุทธปรัชญาวิวัฒน, 6(2), 200-211.
Sheninger, E. (2014). Pillars of digital leadership. International Center for Leadership
in Education, 1(4).