ภาวะผู้นำสถานศึกษาและประสิทธิผลของโรงเรียนในสถานการณ์ VUCA World
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยเชิงปริมาณนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการปฏิสัมพันธ์ขององค์ประกอบของภาวะผู้นำสถานศึกษาและประสิทธิผลโรงเรียนคาทอลิกในเขตสังฆมณฑลอุบลราชธานี ด้วยเหตุนี้ แบบสอบถามจึงถูกใช้เพื่อรวบรวมข้อมูลกลุ่มตัวอย่างผู้บริหาร ครูและบุคลากรจำนวน 240 คนแล้วนำมาวิเคราะห์ผลด้วยสถิติวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณ ผลวิจัยชี้ว่า องค์ประกอบภาวะผู้นำสถานศึกษาในด้าน การพัฒนาวิชาชีพครู การพัฒนากระบวนการเรียนรู้ การกำหนดภารกิจสถานศึกษา และการนิเทศประเมินผลมีผลต่อการทำนายขนาดของประสิทธิผลโรงเรียนได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ มีคะแนนมาตรฐานที่ .35, .23, .18 และ .16 และผลทดสอบค่า t = 3.64 (Sig. 000), 2.52 (Sig. 012), 2.87 (Sig. 004) และ 2.22 (Sig. 027) ตามลำดับ นอกจากนี้ องค์ประกอบของภาวะผู้นำสถานศึกษาทั้ง 4 ด้านมีอิทธิพลร่วมกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่สัมประสิทธิ์ถดถอยที่ค่า R2 .78 มีความคลาดเคลื่อนสะสม .33 กับมีความสามารถอธิบายความแปรปรวนร่วมกันได้ที่ค่า F = 217.97 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .00 และค่าความคลาดเคลื่อนตัวแปรอิสระที่ Durbin-Watson =1.75 ผลที่ได้จากงานวิจัยนี้ ชี้ให้เห็นว่า ประสิทธิผลของโรงเรียนคาทอลิคขึ้นอยู่กับการปฏิบัติที่แตกต่างกันของแต่ละองค์ประกอบของภาวะผู้นำสถานศึกษา
Article Details
References
ไกศิษฏ์ เปลรินทร์. (2552). การพัฒนาตัวบ่งชี้ภาวะผู้นำทางวิชาการสำหรับผู้บริหารสถานศึกษาชั้น
พื้นฐาน, วิทยานิพนธ์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ข้อมูลสถิติ. (2566). จำนวนครูและบุคลากร. สืบค้นออนไลน์ วันที่ 14 มิถุนายน 2566
จาก www.catholic-education.or.th.
ชาญชัย อาจินสมาจาร. (2550). ภาวะผู้นำในองค์การ. กรุงเทพฯ : ปัญญาชน. (2552).
ทฤษฎีการบริหารตามแนวคิดของปราชญ์ตะวันตก.กรุงเทพฯ: ปัญญาชน.
นงลักษณ์ วิรัชชัย. (2552). กระบวนการปฏิรูปเพื¬อพัฒนาการเรียน. กรุงเทพฯ : วี. ที. ซี.
คอมมิวนิเคชัน.
นิพนธ์ กินาวงศ์. (2541). หลักการบริหารการศึกษาภาควิชาบริหารและพัฒนาการศึกษาคณะ
ศึกษาศาสตร์. มหาวิทยาลัยนเรศวร.
เพ็ญพักตร์ ภู่ศิลป์. (2557). องค์ประกอบของภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารโรงเรียนสาธิตระดับ
ประถมศึกษาในสังกัดมหาวิทยาลัยราชภัฏ. นครปฐม:บัณฑิตวิทยาลัย
มหาวิทยาลัยคริสเตียน.
สมาน นามปัญญา. (2559). รูปแบบภาวะผู้นำเพื่อการเข้าสู่ประชาคมอาเซียนของผู้บริหารโรงเรียน
ขยายโอกาสทางการศึกษาในจังหวัดอุบลราชธานี. วิทยานิพนธ์ มหาวิทยาลัยปทุมธานี.
สิร์รานี วสุภัทร. (2551). ภาวะผู้นำทางวิชาการและสมรรถนะของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อ
ความสำเร็จของการบริหารโรงเรียนเป็นฐาน.วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต
มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
Blasé, J. and Blasé, J. (2000) Effective Instructional Leadership: Teachers’ Perspectives
on How Principals Promote Teaching and Learning in Schools. Journal of Educational Administration, 38, 130-141. http://dx.doi.org/10.1108/09578230010320082
Buzzi, B.M. (2013). Leadership and Performance beyond expectations. New York:
The Free Press.
Chaiyakit, K., Jongolnee, L-E., & Thanaphaet, C. (2020). Academic leadership and Buddhism method for education management, NEU Academic and Research Journal, 10(2), 165-175.
Gazi A.,Z. & Aksal A., F. (2017). Technology as mediation tool for improving teaching
professionals in higher education practices. EURASIA Journal of Mathematics Science and Technology Education, 13(3), 803-813.
Hansen, K.M. (2016). Effective schools leadership practice in schools with positive
climates in the age of high-stakes teacher evaluation, Northern Michigan University.
Larson, I. (2014). New leader, new culture, “old” University. Leadership &
Organization Development Journal, 17(5), 24-30.
Leithwood, K., Louis, K. S., Anderson, S., & Wahlstrom, K. (2004). How leadership
influences Student learning: A review of research for the learning from leadership project. New York: The Wallace Foundation.
Leithwood, K., Harries, A., & Hopkins, D. (2008). Seven strong claims about successful
school leadership, "School Leadership and Management", 28(1), 27-42.
Sheninger , E.(2014). Digital leadership: Changing paradigms for changing times.
Thousand Qaks, CA: Corwin.
Wichaiwong, T. & Yupas, Y. (2019). New leadership and organizational management skills, Saeng Isan Academic Journal, 16(2), 667-680.