EDUCATIONAL LEADERSHIP AND SCHOOL EFFECTIVENESS DURING VUCA WORLD SITUATION
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This quantitative research aims to investigate the interaction of the components of educational leadership and school effectiveness in Catholic schools, Diocese of Ubon Ratchathani. Accordingly, the questionnaires were used in collecting 240 respondents of the samples from administrators and teachers. The data was analyzed by multi-regression analysis. The findings indicated that the components of educational leadership such as teacher professional development, learning process development, mission and supervision and evaluation influenced significantly to school effectiveness at Beta = .35, .23, .18 and .16, t = 3.64, 2.52, 2.87 and 2.22 (Sig .000, .012, .004 and .027), respectively. Moreover, these four components of educational leadership influenced significantly and simultaneously to school effectiveness at R2 = .78, Std. error = .33, F = 217.97 (Sig .000) and Durbin-Watson =1.75. The implication of this research identified that school effectiveness of Catholic schools depends on the different practice of each components of educational leadership.
Article Details
References
ไกศิษฏ์ เปลรินทร์. (2552). การพัฒนาตัวบ่งชี้ภาวะผู้นำทางวิชาการสำหรับผู้บริหารสถานศึกษาชั้น
พื้นฐาน, วิทยานิพนธ์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ข้อมูลสถิติ. (2566). จำนวนครูและบุคลากร. สืบค้นออนไลน์ วันที่ 14 มิถุนายน 2566
จาก www.catholic-education.or.th.
ชาญชัย อาจินสมาจาร. (2550). ภาวะผู้นำในองค์การ. กรุงเทพฯ : ปัญญาชน. (2552).
ทฤษฎีการบริหารตามแนวคิดของปราชญ์ตะวันตก.กรุงเทพฯ: ปัญญาชน.
นงลักษณ์ วิรัชชัย. (2552). กระบวนการปฏิรูปเพื¬อพัฒนาการเรียน. กรุงเทพฯ : วี. ที. ซี.
คอมมิวนิเคชัน.
นิพนธ์ กินาวงศ์. (2541). หลักการบริหารการศึกษาภาควิชาบริหารและพัฒนาการศึกษาคณะ
ศึกษาศาสตร์. มหาวิทยาลัยนเรศวร.
เพ็ญพักตร์ ภู่ศิลป์. (2557). องค์ประกอบของภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารโรงเรียนสาธิตระดับ
ประถมศึกษาในสังกัดมหาวิทยาลัยราชภัฏ. นครปฐม:บัณฑิตวิทยาลัย
มหาวิทยาลัยคริสเตียน.
สมาน นามปัญญา. (2559). รูปแบบภาวะผู้นำเพื่อการเข้าสู่ประชาคมอาเซียนของผู้บริหารโรงเรียน
ขยายโอกาสทางการศึกษาในจังหวัดอุบลราชธานี. วิทยานิพนธ์ มหาวิทยาลัยปทุมธานี.
สิร์รานี วสุภัทร. (2551). ภาวะผู้นำทางวิชาการและสมรรถนะของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อ
ความสำเร็จของการบริหารโรงเรียนเป็นฐาน.วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต
มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
Blasé, J. and Blasé, J. (2000) Effective Instructional Leadership: Teachers’ Perspectives
on How Principals Promote Teaching and Learning in Schools. Journal of Educational Administration, 38, 130-141. http://dx.doi.org/10.1108/09578230010320082
Buzzi, B.M. (2013). Leadership and Performance beyond expectations. New York:
The Free Press.
Chaiyakit, K., Jongolnee, L-E., & Thanaphaet, C. (2020). Academic leadership and Buddhism method for education management, NEU Academic and Research Journal, 10(2), 165-175.
Gazi A.,Z. & Aksal A., F. (2017). Technology as mediation tool for improving teaching
professionals in higher education practices. EURASIA Journal of Mathematics Science and Technology Education, 13(3), 803-813.
Hansen, K.M. (2016). Effective schools leadership practice in schools with positive
climates in the age of high-stakes teacher evaluation, Northern Michigan University.
Larson, I. (2014). New leader, new culture, “old” University. Leadership &
Organization Development Journal, 17(5), 24-30.
Leithwood, K., Louis, K. S., Anderson, S., & Wahlstrom, K. (2004). How leadership
influences Student learning: A review of research for the learning from leadership project. New York: The Wallace Foundation.
Leithwood, K., Harries, A., & Hopkins, D. (2008). Seven strong claims about successful
school leadership, "School Leadership and Management", 28(1), 27-42.
Sheninger , E.(2014). Digital leadership: Changing paradigms for changing times.
Thousand Qaks, CA: Corwin.
Wichaiwong, T. & Yupas, Y. (2019). New leadership and organizational management skills, Saeng Isan Academic Journal, 16(2), 667-680.