การจัดการเรียนรู้ในระบบออนไลน์ของมหาวิทยาลัยสงฆ์
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยเรื่องการจัดการเรียนรู้ในระบบออนไลน์ของมหาวิทยาลัยสงฆ์ มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาสภาพปัจจุบันของการจัดการเรียนรู้ในระบบออนไลน์และสร้างต้นแบบชุดความรู้ในระบบออนไลน์ของมหาวิทยาลัยสงฆ์ 2) เพื่อทดสอบประสิทธิภาพและประเมินผลของชุดความรู้ในระบบออนไลน์ของมหาวิทยาลัยสงฆ์ และ3) เพื่อเสนอแนะแนวทางในการจัดการเรียนรู้ในระบบออนไลน์ของมหาวิทยาลัยสงฆ์ ผู้วิจัยได้รวบรวมข้อมูลทั้งเชิงคุณภาพและเชิงปริมาณ โดยกลุ่มตัวอย่างเป็นนิสิตจากมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย และมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย จำนวน 379 รูป/คน และการสัมภาษณ์เชิงลึก (In-depth interview) กับรองอธิการบดี ผู้ช่วยอธิการบดี ผู้อำนวยการวิทยาลัยสงฆ์ ผู้อำนวยการสำนัก รองผู้อำนวยการ อาจารย์ และเจ้าหน้าที่ ของมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย และมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย จำนวน 14 รูป/คน ผลการวิจัย พบว่า การสร้างต้นแบบชุดความรู้ในระบบออนไลน์ของมหาวิทยาลัยสงฆ์นั้น ในการจัดการเรียนรู้ของปัจจุบันนี้ควรจัดแบบผสมผสาน คือ ใช้ทั้งระบบ On-Line แล้วก็ระบบ On- site โดยแบบเป็น 70:30 หมายถึง การเรียนในระบบออนไลน์ 70% และ เรียนในระบบออนไซต์ 30% เนื่องจากนิสิตปัจจุบันไม่ค่อยมีเวลาในการเข้ามาเรียนแบบออนไซต์ เพราะต้องประกอบอาชีพ จึงทำให้นิสิตมีจำนวนลดลงอย่างมาก จึงทำให้เราต้องมีการปรับเปลี่ยนกระบวนการในการจัดการเรียนการสอนให้มีแบบออนไลน์เพิ่มมากยิ่งขึ้น เพื่อให้นิสิตสามารถเข้าถึงเนื้อหาการเรียนรู้ได้ทุกที่ทุกเวลา ซึ่งการจัดการศึกษาออนไลน์ เป็นการจัดการเรียนการสอนผ่านทางอินเทอร์เน็ต ซึ่งประกอบไปด้วย 4 ด้าน 1) ด้านผู้สอน (Instructor) 2) ด้านผู้เรียน (Student) 3) ด้านกระบวนการจัดการเรียนรู้ (Learning Process) และ4) ด้านการวัดและการประเมินผล (Measurement and Evaluation) โดยผู้เรียนสามารถเลือกเรียนตามความสนใจของตนเอง ในส่วนของเนื้อหาของเรียน ประกอบด้วย ข้อความ, รูปภาพ, เสียง, VDO และ Multimedia อื่น ๆ ซึ่งสิ่งเหล่านี้จะถูกส่งตรงไปยังผู้เรียนผ่าน Web Browser ทั้งผู้เรียน, ผู้สอน และเพื่อนร่วมชั้นทุกคน สามารถติดต่อสื่อสาร ปรึกษาและแลกเปลี่ยนความคิดเห็นแบบเดียวกับการเรียนในชั้นเรียนทั่วไป โดยการใช้ E-mail, Chat, Social Network เป็นต้น โดยการเรียนรู้ออนไลน์ควรเป็นรูปแบบของการนำเสนอบทเรียนในวิชาต่าง ๆ ผ่านอินเทอร์เน็ตโดยให้ผู้เรียนลงทะเบียนและเรียนรู้แบบออนไลน์ผ่านเว็บไซต์และเว็บแอพ-พลิเคชั่น ซึ่งไม่จำกัดจำนวนของผู้เรียน (ขึ้นอยู่กับแต่ละรายวิชา) เพื่อเน้นการเข้าถึงที่สะดวกผ่านเว็บไซต์ทั้งบนคอมพิวเตอร์พีซี และอุปกรณ์พกพาอย่างแท็บเล็ตหรือสมาร์ทโฟน เป็นการสร้างนวัตกรรมการศึกษาแบบเสรีที่ใคร ๆ ก็เรียนได้
Article Details
References
เจริญ ภูวิจิตร์. (2560). การจัดการเรียนรู้ทางออนไลน์อย่างมีประสิทธิภาพในยุคดิจิทัล. สถาบันพัฒนาครู คณาจารย์ และบุคลากรทางการศึกษา (สคบศ.) [ออนไลน์], แหล่งที่มา http://www.nidtep.go.th/2017/publish/doc/20210827.pdf
ชาย โพธิสิตา. (2554). ศาสตร์และศิลป์แห่งการวิจัยเชิงคุณภาพ. (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพฯ: อมรินทร์พริ้นติ้งฯ.
ภาวิดา ธาราศรีสุทธิและศิริพงษ์ เศาภายน. (2559). การศึกษาอิสระ Independent Studies. กรุงเทพ: บริษัทมิตรภาพการพิมพ์และสติวดิโอ จำกัด.
บุญชม ศรีสะอาด. (2546). การพัฒนาหลักสูตรและการวิจัยเกี่ยวกับหลักสูตร. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาสน.
พัสตราภรณ์ กาฬสิงห์, ศิวนาถ นันทพิชัย, ไกรสร สายวารี และปกรณ์ ดิษฐกิจ. (2561). บริการสื่อการศึกษากับการเรียนการสอนบน MOOC : ประสบการณ์ของศูนย์บรรณสารและสื่อการศึกษา มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์. ศูนย์บรรณสารและสื่อการศึกษา มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์.
สุวิมล มธุรส. (2564). การจัดการศึกษาในระบบออนไลน์ในยุค NEW NORMAL COVID-19. วารสารรัชต์ภาคย์ 15(40) พฤษภาคม – มิถุนายน.
Anderson, T. (2008). The Theory and Practice of Online Learning. Athabasca University Press.
Dick, W., & Carey, L. (1996). The Systematic Design of Instruction. Harper Collins College Publishers.
Gagne, R. M. (1985). The Conditions of Learning and Theory of Instruction. Holt, Rinehart & Winston.
Kuh, G. D. (2001). Assessing What Really Matters to Student Learning: Inside the National Survey of Student Engagement. Change: The Magazine of Higher Learning, 33(3), 10-17.
Lorico DS. Lapitan, Jr., Cristina E. Tiangco, Divine Angela G. Sumalinog, Noel S. Sabarillo, and Joey Mark Diaz, An effective blended online teaching and learning strategy during the COVID-19 pandemic, Education for Chemica Engineers. 2021 Apr; 35: 116–131. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7847201/
Lubna Salamat, Gulzar Ahmad , Mohammad Iftikhar Bakht, Imran Latif Saifi, EFFECTS OF E–LEARNING ON STUDENTS’ ACADEMIC LEARNING AT UNIVERSITY LEVEL, Asian Innovative Journal of Social Sciences & Humanities (AIJSSH), Vol. 2 No. 2, April 2018. https://www.researchgate.net/publication/326293305
Moore, M. G. (2013). Handbook of Distance Education. Routledge.
Palloff, R. M., & Pratt, K. (2007). Building Online Learning Communities: Effective Strategies for the Virtual Classroom. Jossey-Bass.
Reigeluth, C. M. (1999). Instructional-design Theories and Models: A New Paradigm of Instructional Theory (Vol. II). Lawrence Erlbaum Associates.
Smith, P. L., & Ragan, T. J. (2005). Instructional Design.