สุขภาวะกับความฉลาดทางอารมณ์ของนักศึกษา คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงสำรวจ (Survey Research) มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1)  สุขภาวะและความฉลาดทางอารมณ์ของนักศึกษา  2) ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคลและสุขภาวะกับความฉลาดทางอารมณ์ของนักศึกษา และ 3)  แนวทางการเสริมสร้างความฉลาดทางอารมณ์ของนักศึกษา คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์   กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาเป็นนักศึกษา คณะครุศาสตร์ชั้นปีที่ 1 – 4 ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2566 จำนวน  335 คน ใช้วิธีการเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจงโดยคำนวณจากสูตรของเทโร ยามาเน่  (Taro Yamane) เครื่องมือทีใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ แบบประเมินสุขภาวะและแบบประเมินความฉลาดทางอารมณ์ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้โปรแกรมคอมพิวเตอร์สำเร็จรูป วิธีการทางสถิติที่ใช้ ได้แก่ การแจกแจงความถี่  ค่าร้อยละ ค่าไคว์สแควร์  และค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน ผลการศึกษาพบว่า 1)สุขภาวะของนักศึกษาอยู่ในระดับดี ร้อยละ 64.93  ความฉลาดทางอารมณ์ของนักศึกษาอยู่ในเกณฑ์ปกติ ร้อยละ 60.50 2)  เพศมีความสัมพันธ์กับความฉลาดทางอารมณ์ด้านดี ระดับชั้นปีมีความสัมพันธ์กับความฉลาดทางอารมณ์ด้านเก่ง  สุขภาวะและความฉลาดทางอารมณ์ของนักศึกษามีความสัมพันธ์กันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01  3) แนวทางในการเสริมสร้างความฉลาดทางอารมณ์ 5 อันดับแรก ได้แก่ การรับรู้และเข้าใจอารมณ์หรือความต้องการของตนเอง การจัดการกับอารมณ์ของตนเองได้อย่างเหมาะสม  การรับผิดชอบต่อตนเอง ผู้อื่นและส่วนรวมการเข้าใจและใส่ใจอารมณ์ของผู้อื่นและการปรับตัวให้เข้ากับปัญหาและสถานการณ์ต่างๆ ตามลำดับ