THE PEOPLE’S PARTICIPATION IN URBAN ENVIRONMENTAL REHABILITATION IN CHUM PHAE MUNICIPALITY, CHUM PHAE DISTRICT, KHON KAEN PROVINCE
Main Article Content
Abstract
The purposes of this research were: 1) to study the level of people's participation in urban environmental rehabilitation in Chum Phae Municipality; 2) to compare people's participation in urban environmental rehabilitation in Chum Phae Municipality; 3) to propose people's guidelines for rehabilitating the urban environment in Chum Phae Municipality according to the Seven Aparihāniyadhamma. This study was carried out by means of mixed-method research. The sample group consisted of 395 people and 10 key informants. The tools used for data collection were a questionnaire and an interview form. The statistics used in data analysis were: frequency, percentage, mean, standard deviation, t-test, and F-test. The research results were as follows: 1) The overall level of people's participation in urban environmental rehabilitation in Chum Phae Municipality, Chum Phae District, Khon Kaen Province was at the moderate level (3.19). The highest mean was seen in the aspect of residential maintenance, followed by conservation of nature and the environment, improving the efficiency of the waste collection system, and encouraging people to participate in solving waste problems (3.44, 3.26, 3.06, and 2.89 respectively). 2) The comparative results of people's participation in urban environmental rehabilitation in Chum Phae Municipality suggested that people with different sex, age, education level, occupation, and monthly incomes participated in improving the urban environment in Chum Phae Municipality, differently at the statistical significance level of 0.05. 3) The people's guidelines for rehabilitating the urban environment in Chum Phae Municipality according to the Seven Aparihāniyadhamma were that (1) people should have consultations to solve problems and be able to exchange ideas with each other; (2) they should carry out assigned tasks according to the resolutions of the meeting in unison; (3) they should establish community criteria to achieve equality with the people; (4) they should respect and honor superiors; (5) they should allow women to have equal roles in administration; (6) they should promote and preserve a good culture and tradition to be stable and enduring; (7) they should promote Buddhism and moral people who are successors of Buddhism by offering four requisites.
Article Details
References
Phra Khamla Xayyavong, (2561). การมีส่วนร่วมของประชาชนในการจัดการน้ำของชุมชนบ้านศาลาดิน ตำบลมหาสวัสดิ์ อำเภอพุทธมณฑล จังหวัดนครปฐม, บัณฑิตวิทยาลัย :มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย,
ก่อโชค นันทสมบูรณ์, (2565). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้สิ่งแวดล้อมศึกษาแบบมีส่วนร่วมเพื่อการจัดการสิ่งแวดล้อมที่ยั่งยืนสำหรับชุมชนตำบลลำพาน อำเภอเมือง จังหวัดกาฬสินธุ์, บัณฑิตวิทยาลัย :มหาวิทยาลัยมหาสารคาม
เกียรติศักดิ์ ดวงจันทร์, ความตระหนักทางจริยศาสตร์สิ่งแวดล้อมต่อการจัดการขยะและสิ่งปฏิกูล,สาขาปรัชญาและศาสนา คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี, วารสารศิลปะศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตหาดใหญ่ ปีที่ 10 ฉบับที่ 2 (กรกฎาคม - ธันวาคม 2561), 440.
จันทร์เพ็ญ มีนคร, (2554).การมีส่วนร่วมของประชาชนในการจัดการขยะมูลฝอยของชุมชนตำบล
บางนางลี่ อำเภออัมพวา จังหวัดสมุทรสงคราม, รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์, คณะวิทยาศาสตร์และ เทคโนโลยีมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา,
ญาณิศา โคคะมาย และวีรพล วีรพลางกูร, การมีส่วนร่วมในการจัดการสิ่งแวดล้อมของสมาชิกชุมชนในเขตเทศบาล ตำบลบางเลน อำเภอบางใหญ่ จังหวัดนนทบุรี, คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร, HUSO Journal of Humanities and Social Sciences, ปีที่ 3 ฉบับที่ 3 (กรกฎาคม – ธันวาคม 2562), 12.
ณัฏฐธิดา ชัยสงคราม และยุทธพงษ์ ลีลากิจไพศาล, การมีส่วนร่วมของประชาชนในการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมของเทศบาลเมืองสามพราน จังหวัดนครปฐม, คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต, วารสารร่มพฤกษ์ มหาวิทยาลัยเกริก ปีที่ 35 ฉบับที่ 2 พฤษภาคม – สิงหาคม 2560, 82-83.
ธงชัย สิงอุดม, การมีส่วนร่วมของประชาชนในการปกครองท้องถิ่นตามหลักอปริหานิยธรรม, มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, วารสาร มจร. เลย ปริทัศน์, ปีที่ 1 ฉบับที่ 2 (เดือนพฤษภาคม - สิงหาคม 2563), 81.
ธัญลักษณ์ สาวันดี, (2558).การมีส่วนร่วมของประชาชนในการจัดการสิ่งแวดล้อมตามแนวพุทธ ขององค์การบริหารส่วนตำบลเพ จังหวัดระยอง, บัณฑิตวิทยาลัย :มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
นพรพรรณ ชัยนาม และประจักร บัวผัน, การมีส่วนร่วมในการจัดการขยะมูลฝอยของประชาชนในเขตเทศบาลตำบลแวงใหญ่ อำเภอแวงใหญ่ จังหวัดขอนแก่น, วารสารวิจัย มข. (ฉบับบัณฑิตศึกษา), ปี ที่ 22 ฉบับที่ 2 (เมษายน-มิถุนายน 2565) 224.
บุศรา โพธิสุข, การมีส่วนร่วมทางการเมืองท้องถิ่นของประชาชน : ศึกษาเฉพาะกรณี ตำบลช้างเผือก อำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่, มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาลัยสงฆ์ลำพูน, พิฆเนศวร์สาร ปีที่ 12 ฉบับที่ 1 เดือนมกราคม-มิถุนายน (2559), 151.
พระนุชิต นาคเสโน (โพวิชัย), (2561). การมีส่วนร่วมของประชาชนในการบริหารงานกำจัดมูลฝอย
ของเทศบาลตำบลทุ่งหลวง อำเภอสุวรรณภูมิ จังหวัดร้อยเอ็ด, บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย,
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต), (2550). ธรรมนูญชีวิต, กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์จันทร์เพ็ญ,
พระมหานิพันธ์ ปริปุณฺโณ (เชียงกา), (2561).การมีส่วนร่วมของประชาชนในการจัดการขยะของ
ชุมชน ตำบลทุ่งลูกนก อำเภอกำแพงแสน จังหวัดนครปฐม, บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย,
เพิ่ม โลกคำลือ, (2559). การจัดการด้านขยะตามหลักอปริหานิยธรรมของชุมชนบ้านทุ่งล้อม ตำบลห้วยม้า อำเภอเมือง จังหวัดแพร่. บัณฑิตวิทยาลัย :มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย,
ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศกระทรวงมหาดไทยเรื่องการจัดการมูลฝอย พ.ศ. 2560 หมวด 2 ส่วนที่ 3 การกําจัดมูลฝอย ข้อ 11 เล่ม 134 ตอนพิเศษ 267 หน้า 3.
ศรีสุวรรณ เกษมสวัสดิ์, (2553).ผลของการจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบมีส่วนร่วมในรายวิชาสิ่งแวดล้อมกับการพัฒนาที่ยั่งยืนที่มีต่อพฤติกรรมการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมในมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา, คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา,
ศศิกาญจน์ ศรีโสภณ, กระบวนการมีส่วนร่วมของประชาชนในการแก้ไขปัญหาที่อยู่อาศัย : กรณีศึกษาชุมชนศรีวิชัย จังหวัดชัยนาท, งานประชุมวิชาการระดับชาติ คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยรังสิต, (2562), 458.
อัญมณี ทาทิตย์, (2563).การมีส่วนร่วมของประชาชนในการจัดการทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมในเขตพื้นที่อำเภอวังสมบูรณ์ จังหวัดสระแก้ว, บัณฑิตวิทยาลัย :มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราขมงคลธัญบุรี.