ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยการบริหารกับการดำเนินงานการประกันคุณภาพภายในของสถานศึกษา กลุ่มเครือข่ายที่1 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปทุมธานี เขต1
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์ 1. เพื่อศึกษาระดับปัจจัยการบริหารของสถานศึกษา กลุ่มเครือข่ายที่ 1 2. เพื่อศึกษาระดับการดำเนินงานการประกันคุณภาพภายในของสถานศึกษา กลุ่มเครือข่ายที่ 1 3. เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยการบริหารกับการดำเนินงานการประกันคุณภาพภายในของสถานศึกษา กลุ่มเครือข่ายที่ 1 กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ผู้บริหารสถานศึกษาและครูโรงเรียนประถมศึกษากลุ่มเครือข่ายที่ 1 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปทุมธานี เขต 1 โดยกำหนดจากตารางเครจซีและมอร์มแกน ด้วยวิธีการสุ่มแบบแบ่งชั้นภูมิ และสุ่มแบบอย่างง่าย จำนวนทั้งสิ้น 165 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ปรับเป็นแบบสอบถามตามมาตราส่วน 5 ระดับ(Rating Scale) มีค่าความเชื่อมั่น 0.925 และค่าดัชนีความสอดคล้อง 0.8-1 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน ผลการวิจัยพบว่า 1. ระดับปัจจัยการบริหาร โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณารายด้าน ด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงที่สุดคือ ด้านการจัดการสภาพแวดล้อมและบรรยากาศ รองลงมาคือ ด้านการกำหนดวิสัยทัศน์ และด้านที่มีค่าเฉลี่ยต่ำสุด คือ ด้านการพัฒนาหลักสูตร 2.ระดับการดำเนินงานการประกันคุณภาพภายในของสถานศึกษา โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณารายด้าน ด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงที่สุดคือ ด้านการดำเนินการตามแผนพัฒนาการจัดการศึกษาของสถานศึกษา รองลงมาคือ ด้านการจัดทำแผนพัฒนาการจัดการศึกษาของสถานศึกษา และด้านที่มีค่าเฉลี่ยต่ำสุด คือ ด้านการพัฒนาสถานศึกษาให้มีคุณภาพ 3. ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยการบริหารกับผลการดำเนินงานการประกันคุณภาพภายในสถานศึกษาโดยรวมมีความสัมพันธ์เชิงบวกในระดับสูง (r = .812) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กมลวรรณ รอดจ่าย. (2552). การวิเคราะห์ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพโรงเรียนขนาดเล็ก. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธีระ รุญเจริญ. (2550). ความเป็นมืออาชีพในการจัดและบริหารการศึกษายุคปฏิรูปการศึกษา. กรุงเทพฯ: ข้าวฟ่าง.
ศรีสมร แป้งหอม. (2555). ปัจจัยการบริหารที่ส่งผลต่อการประกันคุณภาพภายในโรงเรียนประถมศึกษาจังหวัดประจวบคีรีขันธ์. บัณฑิตวิทยาลัย : สถาบันราชภัฎเพชรบุรี.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2554). ระบบการกำกับ ติดตามและประเมินผลการดำเนินงานตามจุดเน้นการพัฒนาคุณภาพผู้เรียน. สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน
สุดารัตน์ ฉิมมาลี. (2558). การดำเนินงานประกันคุณภาพภายในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาบุรีรัมย์ เขต 3. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์.
ธัญรัตน์ ศรีคง. (2558). การดำเนินงานประกันคุณภาพภายในของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสระบุรี. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี.
ชมพล ภูบาล. (2556). ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยทางการบริหารกับคุณภาพของโรงเรียนในการประกันคุณภาพภายในโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาศรีสะเกษ เขต 1. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
มยุรี แพร่หลาย. (2554). การวิเคราะห์ปัจจัยที่ส่งผลต่อการบริหารงานประกันคุณภาพการศึกษาของโรงเรียนขนาดเล็ก. บัณฑิตวิทยาลัย : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วัชรี เทพพุทธางกูร. (2554). การพัฒนายุทธศาสตร์การบริหารงานวิชาการเพื่อยกระดับคุณภาพการศึกษาของโรงเรียนมัธยมศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Austin, Garham E., and Reynolds, John D. (1990). Managing for Improved School Effectiveness: An International Survey. School Organization.
Kotter, J. P. (1995). Leading Change: Why Transformation Efforts Fail. Harvard Business Review. 2(1), 59-67.
Simon, Herbert A. (1960). Administrative Behavior. New York: The McMillen Company.
Wong, M. & Li, Hui. (2010). From external inspection to self-evalution: A study of quality assurance in Hong Kong kindergartens. Early Education and Development, 21(2), 205-233.
