การเสนอวิธีการจัดกิจกรรมในห้องเรียนในการเรียนการสอนวิชาประวัติศาสตร์เวียดนามให้แก่ผู้เรียนภาษาเวียดนามเป็นวิชาเอก กรณีศึกษา: หลักสูตรภาษาตะวันออก คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์นำเสนอวิธีการบางประการเกี่ยวกับการจัดกิจกรรมการเรียนการสอนในวิชาที่เกี่ยวกับเนื้อหาโดยเป็นการสรุปการสอนหลังจากได้ปรับเปลี่ยนวิธีการสอนให้เหมาะสมตามผู้เรียน ซึ่งเป็นชาวไทยเรียนภาษาเวียดนามในฐานภาษาต่างประเทศ เนื่องจากการออกแบบหลักสูตรภาษาตะวันออกมีทั้งวิชาทักษะภาษาและวิชาเนื้อหาที่เกี่ยวข้องกับเวียดนามศึกษา ดังนั้นผู้เรียนจะต้องมีวิชาที่เกี่ยวข้องทั้งสองต่อเนื่องตั้งแต่ปีที่สองจนถึงปีที่สี่ นอกจากนั้น จากการสังเกตุของผู้วิจัย ผู้เรียนคนไทยในกรณีนี้ได้รับอิทธิพลจากการเรียนภาษาต่างประเทศแบบแปล และเน้นไวยกรณ์มาจากระดับการศึกษาก่อนหน้าระดับอุดมศึกษา  การแก้ปัญหาดังกล่าวผู้สอนจึงได้ถ่ายทอดเนื้อหาวิชาให้แก่ผู้เรียนแล้ว ผู้สอนยังมีหน้าที่ถ่ายทอดทักษะภาษาให้แก่ผู้เรียนอีกด้วย ผู้สอนได้เลือกทำวิจัยนี้ในรายวิชาวิชาประวัติศาสตร์เวียดนาม   ระยะเก็บข้อมูลมาตลอดระยะเวลา 4 ปีการศึกษา ได้แก่ปี คศ. 2015 คศ. 2016 คศ. 2017 คศ. 2018 โดยการศึกษา สังเกตุการณ์ และเปรียบเทียบพฤติกรรมการเรียน ทัศนคติของผู้เรียน การประเมินผลการเรียนของผู้สอน พร้อมกับผลการประเมินผู้สอนโดยผู้เรียน

ผลการเปรียบเทียบแต่ละชั้นเรียนในปีนั้นแสดงให้เห็นถึงทั้งความเปลี่ยนแปลงในด้านทัศนคติของผู้เรียน และผลการเรียนของผู้เรียน เช่นเดียวกับผลการประเมินผู้สอนของผู้เรียน ขึ้นอยู่กับปัจจัยการเลือกวิธีการสอนของผู้สอนนั่นเอง

การวิจัยครั้งนี้ชิ้ให้เห็นว่า ในการเรียนการสอนนั้นผู้สอนจำเป็นต้องใช้วิธีการสอนแบบผสมผสานวิธีการสอน 4 อย่าง ได้แก่การสอนแบบใช้เนื้อหาเป็นฐาน การ สอนแบบตรง ( Direct Method) วิธีสอนแบบไวยากรณ์และแปล ( Grammar-Translation)  การสอนภาษาแบบสื่อสาร (Communicative Language Teaching) และ การสอนแบบ CBI (Content-Based Instruction)