ความงาม: คุณค่าของสตรี

บทคัดย่อ

บทความวิชาการนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อนำเสนอถึงความงามที่เป็นคุณค่าของสตรี พบว่า ความงามของสตรีเป็นสัญลักษณ์ของความสมบูรณ์ที่เป็นแรงกระตุ้นให้ความพึงพอใจแก่ผู้พบเห็น และมีเกณฑ์ตัดสินความงามของสตรี โดยมีเกณฑ์ดังนี้ 1) กลุ่มจิตนิยม จะตัดสินความงามของสตรีด้วยกระบวนการของจิตที่ใช้วิธีอัตวิสัยเป็นเกณฑ์ตัดสินที่เป็นความรู้สึกของปัจเจกบุคคล 2) กลุ่มวัตถุนิยมจะตัดสินความงามของสตรีโดยใช้วิธีปรวิสัยด้วยยึดมาตรฐานความงามแบบสากลที่ถูกกำหนดขึ้นในยุคนั้นๆ เช่น เบญจกัลยาณี และ 3) กลุ่มสัมพัทธนิยม ให้เหตุผลว่า ความงามไม่ใช่ความรู้สึกทางสุนทรียะที่เกิดขึ้นโดยตรงแก่ผู้รับรู้ และไม่ใช่คุณสมบัติของรูปร่างหน้าตาที่มีลักษณะเป็นสิ่งสัมบูรณ์ แต่ความงามคือ ความสามารถของคุณสมบัติที่เป็นคุณค่าดั้งเดิมของวัตถุที่ทำให้เกิดคุณค่าตามสัญชาตญาณแก่ผู้รับรู้ และความงามนั้นไม่ใช่สิ่งที่มีค่าในตัวเอง แต่มีลักษณะในเชิงสัมพันธ์กับความรู้สึกของผู้รับรู้ด้วย ในพระพุทธศาสนาได้กล่าวถึงความงามของสตรีไว้ 2 ลักษณะ คือ 1) ความงามภายนอก ที่เกิดจากรูปทรงของร่างกายที่กำหนดไว้ เช่นเบญจกัลยาณี และ 2) ความงามภายใน เป็นความงามที่สัมผัสไม่ได้เพราะเป็นนามธรรม แต่สามารถแสดงออกมาให้เป็นรูปธรรมโดยผ่านกายสุจริตและวจีสุจริต