การวิเคราะห์ความสุขในปรัชญาอัลแบร์ กามูส์

ผู้แต่ง

  • ณัฏฐิญา ตันทสุข มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตขอนแก่น
  • จรัส ลีกา มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตขอนแก่น
  • พระครูศรีปริยัติบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตขอนแก่น
  • พระมหาปรเมศวร์ ประพิณ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตขอนแก่น
  • พระมหาใจสิงห์ สิริธมฺโม มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตร้อยเอ็ด
  • พระครูสีลสราธิคุณ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตร้อยเอ็ด

คำสำคัญ:

วิเคราะห์, ความสุข, ปรัชญา, อัลแบร์ กามูส์

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาแนวคิด ทฤษฎีเกี่ยวกับความสุขในเชิงปรัชญา 2) ศึกษาความสุขในปรัชญาอัลแบร์ กามูส์ 3) วิเคราะห์ความสุขในปรัชญาอัลแบร์ กามูส์ เป็นการวิจัยเชิงเอกสาร ศึกษาข้อมูลจากเอกสารปฐมภูมิ ทุติยภูมิ และวิเคราะห์ นำเสนอข้อมูลเชิงพรรณนาตามหลักอุปนัยวิธี
ผลการวิจัยพบว่า
1. ความสุขเป็นการเข้าถึงเป้าหมายของชีวิต และการใช้ชีวิตอย่างมีคุณค่าด้วยการสร้างประโยชน์แก่ตนเอง และสังคม ความสุขนี้เป็นการใช้ชีวิตอย่างคุ้มค่าด้วยความไม่ประมาท ที่นำไปสู่การเรียนรู้คุณค่า และสร้างคุณค่าแก่ชีวิต
2. ความสุขในปรัชญาอัลแบร์ กามูส์ เป็นความสุขที่มีความสัมพันธ์กับการเลือกของมนุษย์ ในการสร้างคุณค่า และความหมายของชีวิต ภายใต้สถานการณ์ต่างๆ ที่มนุษย์เผชิญอยู่ ความสุขที่ถูกต้องจึงเป็นเงื่อนไขสำคัญที่มนุษย์สามารถเลือกให้แก่ตน
3. ความสุขในปรัชญาอัลแบร์ กามูส์ มีบ่อเกิด 2 ทาง คือ ความสุขทางใจ และความสุขทางกาย ความสุขทางใจเป็นความสุขที่เกิดจากภายในด้วยการเข้าใจสภาวะของโลก และชีวิต ที่เต็มไปด้วยความไร้สาระ ที่ทุกอย่างมีความเป็นไปได้เสมอ เมื่อเข้าใจสภาวะเช่นนี้จึงทำให้มนุษย์มีความสุข และความสุขทางใจนี้จะมีผลทำให้มนุษย์แสดงพฤติกรรมออกมาเพื่อแสวงหาความสุขทางกาย และในที่สุดจะนำไปสู่ความสัมพันธ์ที่สมดุลระหว่างกาย และใจ

References

กีรติ บุญเจือ. (2522). ปรัชญาศิลปะ. กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.

ช่อทิพย์ สุวรรณานนท์. (2521). การวิเคราะห์เกี่ยวกับเอ็กซิสเทนลิสม์ในงานวรรณกรรมของอัลแบร์ กามูส์. (วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสารมิตร.

บรรเจิด สิงคะเนติ. (2547). หลักพื้นฐานของสิทธิเสรีภาพ และศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ตามรัฐธรรมนูญ. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: วิญญูชน.

บุญมี แท่นแก้ว. (2536). ปรัชญาศาสนา. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.

ภูริณัฐ พฤกษ์เนรมิต และพัชลินจ์ จีนนุ่น. (2564). การ เปลื้อง เปลือย จิตใจมนุษย์ผ่านเรื่องเล่าในมนุษย์สองหน้าของอัลแบร์ กามูส์ กับผีอยู่ในบ้านของกนกพงศ์ สงสมพันธุ์. การประชุมหาดใหญ่วิชาการระดับชาติและนานาชาติ ครั้งที่ 12, 25 มิถุนายน 2564 (หน้า 297-310). สงขลา: มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.

มณเฑียร อรรถวาที. (2560). ความสุขและความทุกข์ในทัศนะของเจรามี เบนธัม: การศึกษาเชิงวิพากย์. วารสาร มจร สังคมศาสตร์, 6(2), 425-440.

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

วันชาติ ชาญวิจิตร และหอมหวล บัวระภา. (2554). เป้าหมายของชีวิตมนุษย์ในทัศนะของอัลแบร์ กามูส์. (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

วิทย์ วิศเวทย์. (2532). จริยศาสตร์เบื้องต้น. กรุงเทพฯ: อักษรเจริญ.

วศิน อินทสระ. (2527). จริยศาสตร์. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: อมรการพิมพ์.

สุพัตรา คำแก้ว. (2554). แนวคิดเรื่องมนุษย์ของอัลแบร์ กามูส์. (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรบัณฑิต). เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

Camus, A. (1942). L'ÉTRANGER. Roman. Paris: Les Editions Gallimard.

Mill, J. S. (2006). Encyclopedia of Philosophy. (2nd ed.). Detroit, MI: Macmillan Reference USA.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2024-04-25

ฉบับ

บท

บทความวิจัย (Research Article)