คุณภาพการศึกษาท้องถิ่น: การประยุกต์เกณฑ์การประเมินและความร่วมมือของชุมชน

บทคัดย่อ

บทความวิชาการนี้มุ่งศึกษาคุณภาพการศึกษาของโรงเรียนในท้องถิ่น โดยเน้นกรณีศึกษาโรงเรียนเทศบาล 4 แห่งในจังหวัดพิจิตร ซึ่งประสบความท้าทายในการพัฒนาคุณภาพผู้เรียนและการจัดทำข้อมูลผลการประเมินคุณภาพตนเอง (SAR) ให้ครบถ้วนและสะท้อนศักยภาพของโรงเรียน บทความวิเคราะห์ผ่านแนวคิดความร่วมมือ (Collaboration Concept) และแนวคิดเชิงระบบ (Systems thinking) เพื่อประเมินความเหมาะสมของเกณฑ์การประเมินกับบริบทท้องถิ่น และเสนอแนวทางการพัฒนาที่เน้นการประยุกต์ผลการประเมินเพื่อยกระดับคุณภาพการศึกษา
การขาดข้อมูลเชิงปริมาณในรายงาน SAR เช่น ร้อยละของผู้สำเร็จการศึกษา และการติดตามผลลัพธ์กิจกรรมในระยะยาว เป็นอุปสรรคสำคัญในการวางแผนพัฒนา นอกจากนี้การบริหารทรัพยากร เช่น บุคลากรและสื่อเทคโนโลยี ยังไม่ถูกใช้อย่างเต็มศักยภาพในบางโรงเรียน ในขณะที่การบริหารงานแบบมีส่วนร่วม เช่น การสร้างเครือข่ายกับชุมชนและผู้ปกครอง เป็นจุดแข็งที่ช่วยเสริมกระบวนการเรียนการสอน และส่งเสริมการพัฒนาทักษะอาชีพและการคิดวิเคราะห์ในผู้เรียนได้อย่างมีประสิทธิภาพ ข้อเสนอแนวทางพัฒนาเชิงนโยบาย เช่น การกำหนดเป้าหมายเชิงปริมาณในทุกโครงการและการใช้ข้อมูลผลการประเมินในการวางแผนพัฒนาที่ต่อเนื่อง รวมถึงแนวทางเชิงปฏิบัติ เช่น การติดตามผลผู้เรียนหลังจบการศึกษา และการสร้างเครือข่ายชุมชนที่หลากหลายเพื่อสนับสนุนการพัฒนาทั้งในและนอกโรงเรียน การประยุกต์ใช้ผลการประเมินและการเสริมสร้างความร่วมมือของชุมชน จะเป็นปัจจัยสำคัญที่ช่วยยกระดับคุณภาพการศึกษาในท้องถิ่นให้ยั่งยืน