การประเมินหลักสูตรศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี
คำสำคัญ:
การประเมินหลักสูตร; , คณะศึกษาศาสตร์; , มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรีบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ ประเมินหลักสูตรศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี ใน 4 ด้าน ประกอบด้วย 1) ด้านบริบท (Context evaluation) 2) ด้านปัจจัยนำเข้า (Input evaluation) 3) ด้านกระบวนการ (Process evaluation) 4) ด้านผลผลิต (Product evaluation) เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ ประชากร ได้แก่ ผู้รับผิดชอบหลักสูตร จำนวน 3 คน อาจารย์ประจำหลักสูตร จำนวน 6 คน นักศึกษา จำนวน 6 คน บัณฑิต จำนวน 29 คน และผู้อำนวยการหลักสูตร จำนวน 1 คน รวมกลุ่มประชากร ที่ใช้ในการวิจัยทั้งสิ้น 45 คน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน
ผลการวิจัยพบว่า
1. ผลการประเมินด้านบริบท พบว่า ในภาพรวมผู้ตอบแบบสอบถามมีความคิดเห็นเกี่ยวกับวิสัยทัศน์ของหลักสูตร จุดมุ่งหมายของหลักสูตร สภาพแวดล้อมครอบครัวและชุมชมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายกลุ่มผู้ตอบแบบสอบถาม พบว่า นักศึกษามีความคิดเห็นอยู่ในระดับมากที่สุด ในขณะที่ผู้รับผิดชอบหลักสูตร อาจารย์ประจำหลักสูตร บัณฑิต และผู้อำนวยการหลักสูตรมีความคิดเห็นอยู่ในระดับมาก
2. ผลการประเมินด้านปัจจัยนำเข้า พบว่า ในภาพรวมผู้ตอบแบบสอบถามมีความคิดเห็นเกี่ยวกับบุคลากร สื่อ วัสดุ/อุปกรณ์ แหล่งเรียนรู้ อาคารสถานที่ งบประมาณ และโครงการ/กิจกรรมสนับสนุนหรือส่งเสริมหลักสูตรอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายกลุ่มพบว่าผู้ตอบแบบสอบถาม ผู้รับผิดชอบหลักสูตรมีความคิดเห็นอยู่ในระดับมากที่สุด ส่วนอาจารย์ประจำหลักสูตร นักศึกษา บัณฑิต และผู้อำนวยการหลักสูตร มีความคิดเห็นอยู่ในระดับมาก
3. ผลการประเมินด้านกระบวนการ พบว่า ในภาพรวมผู้ตอบแบบสอบถามมีความคิดเห็นเกี่ยวกับการบริหารหลักสูตร การจัดประสบการณ์การเรียนรู้และการจัดการเรียนการสอนที่เน้นผู้เรียนเป็นศูนย์กลาง กระบวนการวัดและประเมินผล อยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายกลุ่มพบว่าผู้ตอบแบบสอบถาม ผู้รับผิดชอบหลักสูตร มีความคิดเห็นอยู่ในระดับมากที่สุด ส่วนอาจารย์ประจำหลักสูตร นักศึกษา บัณฑิต และผู้อำนวยการหลักสูตร มีความคิดเห็นอยู่ในระดับมาก
4. ผลการประเมินด้านผลผลิต พบว่า ในภาพรวมผู้ตอบแบบสอบถามมีความคิดเห็นเกี่ยวกับคุณลักษณะของผู้เรียนตามจุดมุ่งหมายและเป้าหมายในการพัฒนาผู้เรียนอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายกลุ่มพบว่าผู้ตอบแบบสอบถาม ผู้รับผิดชอบหลักสูตร มีความคิดเห็นอยู่ในระดับมากที่สุด
ส่วนอาจารย์ประจำหลักสูตร นักศึกษา บัณฑิต และผู้อำนวยการหลักสูตร มีความคิดเห็นอยู่ในระดับมาก
เอกสารอ้างอิง
ชลิดา ลิ้นจี่, สุภาพร บุญเอี่ยม และกนกมณี หอมแก้ว. (2563). ความสัมพันธ์ระหว่างวิสัยทัศน์องค์กรและประสิทธิภาพการกำกับดูแลกิจการที่ดีของบริษัทมหาชนจำกัด. วารสารรัชภาคย์, 14(37), 156-165.
เชษฐ์ ศิริสวัสดิ์. (2564). รายงานการประเมินหลักสูตรการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการสอนวิทยาศาสตร์ (ฉบับ พ.ศ. 2559) คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา. ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพา.
ธนภัทร มีนา, สุนทรา โตบัว และวรัทยา ธรรมกิตติภพ. (2561). การประเมินหลักสูตรศึกษาศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา (ฉบับปรับปรุงพ.ศ. 2555) มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยธนบุรี, 12(27), 24-36. https://so03.tci-thaijo.org/index.php/trujournal/article/view/110407/86578
ภาคิณ อังศุณิศ และสยาม ลางคุลเสน. (2563). การประเมินหลักสูตรรายวิชาสถิติ (02-311-112) คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร. (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร.
สำนักงานวิชาการและมาตรฐานการศึกษา. (2553). แนวทางการบริหารจัดการหลักสูตรตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
