การแก้ไขฟื้นฟูผู้กระทำความผิดคดีลักทรัพย์ของเรือนจำจังหวัดน่าน โดยประยุกต์ตามหลักสุจริตธรรม
คำสำคัญ:
ผู้กระทำความผิด; , คดีลักทรัพย์; , หลักสุจริตธรรมบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับการแก้ไขฟื้นฟูผู้กระทำความผิดคดีลักทรัพย์ของเรือนจำจังหวัดน่าน 2) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างหลักสุจริตธรรมกับการแก้ไขฟื้นฟูผู้กระทำความผิดคดีลักทรัพย์ของเรือนจำจังหวัดน่าน 3) นำเสนอการแก้ไขฟื้นฟูผู้กระทำความผิดคดีลักทรัพย์ของเรือนจำจังหวัดน่านโดยประยุกต์ตามหลักสุจริตธรรม การวิจัยนี้ใช้ระเบียบวิธีแบบผสาน โดยเก็บข้อมูลเชิงปริมาณผ่านแบบสอบถามจากกลุ่มตัวอย่าง 118 คน ซึ่งคำนวณจากสูตรของ Taro Yamane ได้ขนาดกลุ่มตัวอย่างที่เหมาะสมจำนวน 92 คน และวิเคราะห์ข้อมูลด้วยโปรแกรมสำเร็จรูปสำหรับการวิจัยทางสังคมศาสตร์ ส่วนการวิจัยเชิงคุณภาพดำเนินการสัมภาษณ์เชิงลึกผู้ให้ข้อมูลสำคัญ 10 รูปหรือคน และวิเคราะห์ข้อมูลด้วยวิธีการวิเคราะห์เนื้อหาเชิงพรรณนา
ผลการวิจัยพบว่า
1. ระดับการแก้ไขฟื้นฟูผู้กระทำความผิดคดีลักทรัพย์ของเรือนจำจังหวัดน่านโดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อจำแนกเป็นรายด้าน พบว่า ด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุดคือ ด้านการแก้ไขฟื้นฟูผู้ต้องขังเป็นการเฉพาะ รองลงมาคือ ด้านการแก้ไขฟื้นฟูผู้ต้องขังขั้นพื้นฐาน
2. ความสัมพันธ์ระหว่างหลักสุจริตธรรมกับการแก้ไขฟื้นฟูผู้กระทำความผิดคดีลักทรัพย์ของเรือนจำจังหวัดน่านโดยภาพรวม ความสัมพันธ์เชิงบวกในระดับค่อนข้างสูง จากการทดสอบสมมติฐาน พบว่า มีความสัมพันธ์ในเชิงบวกอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 จึงยอมรับสมมติฐาน
3. แนวทางการแก้ไขฟื้นฟูผู้กระทำความผิดคดีลักทรัพย์ของเรือนจำจังหวัดน่าน มีด้วยกัน 2 ด้าน คือ 1) ด้านการแก้ไขฟื้นฟูผู้ต้องขังขั้นพื้นฐาน 2) ด้านการแก้ไขฟื้นฟูผู้ต้องขังเป็นการเฉพาะ โดยใช้หลักสุจริตธรรมเข้าประยุกต์ จะเป็นแนวทางการแก้ไขฟื้นฟูผู้กระทำความผิดคดีลักทรัพย์ของเรือนจำจังหวัดน่านให้มีประสิทธิภาพและประสิทธิผลมากยิ่งขึ้น
เอกสารอ้างอิง
กรมราชทัณฑ์. (2566). การรายงานสถิติผู้ต้องขังราชทัณฑ์ทั่วประเทศ. เข้าถึงจาก http://www.correct.go.th/rt103pdf/report_result.php?date=2023-07-01&report=
กิตติ แก้วกระจ่าง. (2565). กระบวนการพัฒนาพฤตินิสัยของผู้ต้องขังเชิงบูรณาการ. (ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ฉัตรชัย อุประแสน. (2565). รูปแบบการแก้ไขฟื้นฟูผู้กระทำความผิดคดีลักทรัพย์เรือนจำกลางเชียงใหม่. (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ณฐวัฒน์ ธิมิตร. (2566). การพัฒนาคุณภาพชีวิตบุคลากรขององค์การบริหารส่วนตำบลดงพญา อำเภอบ่อเกลือ จังหวัดน่าน. (สารนิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ถนอมขวัญ อยู่สุข. (2563). การพัฒนาคุณภาพชีวิตเชิงพุทธของผู้เกษียณอายุการปฏิบัติงานจากกรมชลประทาน. (ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ทัศมาวดี จากภาพ. (2564). โมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุการพัฒนาสุขภาวะผู้สูงอายุขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา. (ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ธนภัทร วางอภัย. (2560). การเตรียมความพร้อมก่อนปล่อยสำหรับผู้ต้องขังที่มีแนวโน้มกระทำผิดซ้ำของเรือนจำพิเศษกรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรังสิต.
ธารารัตน์ วงค์เทพ. (2566). การบูรณาการหลักไตรสิกขาเพื่อการฟื้นฟูคุณภาพชีวิตผู้ต้องขังในเรือนจำจังหวัดน่าน. (สารนิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ธีระยุทธ แพ่งจันทึก. (2564). การพัฒนาพฤติกรรมผู้ต้องขังของเรือนจำกลางคลองไผ่ อำเภอสีคิ้ว จังหวัดนครราชสีมา. (สารนิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
นิมิต ทัพวนานต์. (2560). การพัฒนาแนวทางการป้องกันการกระทำผิดซ้ำของผู้ต้องขังไร้ญาติ. (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: วิทยาลัยป้องกันราชอาณาจักร.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2556). พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์. กรุงเทพฯ: เพ็ทแอนด์โฮมจำกัด.
พิรญาณ์ โคตรชมภู. (2561). การพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้ต้องขังเชิงพุทธบูรณาการ. (ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ระพีพัฒน์ กิตติภิรมย์สันต์. (2566). การประยุกต์หลักพุทธรรมเพื่อการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุขององค์การบริหารส่วนตำบลทุ่งช้าง อำเภอทุ่งช้าง จังหวัดน่าน. (สารนิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
เรืองศักดิ์ สุวารี. (2560). แนวทางการปฏิบัติและพัฒนาผู้ต้องขังคดีความมั่นคงในพื้นที่จังหวัดชายแดนใต้ของราชอาณาจักรไทย. (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: วิทยาลัยป้องกันราชอาณาจักร.
เรือนจำจังหวัดน่าน. (2566). รายงานสถิติจำนวนผู้ต้องขัง ณ สิ้นเดือนกรกฎาคม 2566. เอกสารประกอบรายงานฝ่ายทัณฑปฏิบัติเรือนจำจังหวัดน่านกรมราชทัณฑ์.
วรปพัฒน์ มั่นยำ และศุภกร ปุญญฤทธิ์. (2563). สาเหตุและแนวทางการป้องกันการกระทำผิดซ้ำของผู้ต้องขังในคดีลักทรัพย์ กรณีศึกษาเรือนจำจังหวัดปทุมธานี. วารสารวิชาการสถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค, 6(3), 74-83.
Cronbach, L. J. (1951). Coefficient alpha and the internal structure of tests. Psychometrika, 16(3), 297-334.
Yamane, T. (1967). Statistics: An introductory analysis. (2nd ed.). New York: Harper and Row.
