การประยุกต์ใช้พุทธจริยศาสตร์ในการดำเนินธุรกิจร้านกาแฟในอำเภอเมือง จังหวัดนครราชสีมา
คำสำคัญ:
พุทธจริยศาสตร์;, ธุรกิจร้านกาแฟ;, การประยุกต์ใช้บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาหลักพุทธจริยศาสตร์ในธุรกิจร้านกาแฟ 2) ศึกษาหลักการดำเนินธุรกิจร้านกาแฟในอำเภอเมือง จังหวัดนครราชสีมา และ 3) วิเคราะห์การประยุกต์ใช้พุทธจริยศาสตร์ในการดำเนินธุรกิจร้านกาแฟ การวิจัยเป็นเชิงคุณภาพ เก็บข้อมูลจากพระไตรปิฎก เอกสาร งานวิจัยที่เกี่ยวข้อง และผู้ให้ข้อมูลสำคัญจำนวน 35 คน วิเคราะห์ข้อมูลเชิงพรรณนาตามหลักอุปนัย ผลการวิจัยพบว่า 1. หลักพุทธจริยศาสตร์ เป็นเครื่องมือควบคุมพฤติกรรมทางกาย วาจา และใจ เพื่อพัฒนาคุณธรรมและศีลธรรม การประยุกต์ใช้หลักพุทธจริยศาสตร์ในธุรกิจร้านกาแฟช่วยเสริมสร้างความสัมพันธ์ที่ดีในองค์กรและการบริการลูกค้า ส่งผลให้ธุรกิจประสบความสำเร็จอย่างยั่งยืน โดยเน้นหลักพรหมวิหาร สังคหวัตถุ และอิทธิบาท 2. ธุรกิจร้านกาแฟในอำเภอเมือง จังหวัดนครราชสีมา มีการดำเนินงานตามทฤษฎี 4M และหัวใจการบริการ โดยมุ่งเน้นคุณภาพการให้บริการ ความตั้งใจของพนักงาน และการสร้างสัมพันธ์ที่ดีกับลูกค้า 3. การประยุกต์ใช้หลักพุทธจริยศาสตร์ เป็นแนวทางที่ส่งเสริมความยั่งยืนทั้งด้านเศรษฐกิจและจริยธรรม โดยหลักพรหมวิหารใช้ในการพัฒนาตนเอง หลักสังคหวัตถุใช้ในการบริหารงาน และหลักอิทธิบาทใช้ในการขับเคลื่อนงาน การประยุกต์หลักธรรมเหล่านี้ไม่เพียงสร้างผลกำไร แต่ยังยกระดับคุณภาพชีวิตบุคลากร ส่งเสริมสังคมให้อยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข และทำให้ธุรกิจเติบโตอย่างยั่งยืนเอกสารอ้างอิง
กีรติ บุญเจือ และพิมพา อาทิตยา. (2538). พื้นฐานจริยศาสตร์วิชาชีพ. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยอัสสัมชัญ.
ฐิติชญาณ์ ไทยสวัสดิ์. (2550). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการบริโภคกาแฟของผู้บริโภคในเขตอำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่. (รายงานการวิจัย). เชียงใหม่: คณะเศรษฐศาสตร์มหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ธัญญพัทธ์ สวนดง. (2558). ประยุกต์การเรียนรู้จากการปฏิบัติเพื่อแก้ไขปัญหาพฤติกรรมการบริการลูกค้าร้านกาแฟคาเฟ่ อเมซอน นอกสถานีบริการน้ำมันในเขตอำเภอเมือง จังหวัดนครราชสีมา. (วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบณัฑิต). มหาสารคาม:มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต). (2545). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ฉบับประมวลธรรม. (พิมพ์ครั้ง ที่ 11). กรุงเทพฯ: สหธรรมิกจำกัด.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2550). ธรรมนูญชีวิต. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: สวยจำกัด.
พระสุวรรณ อินฺทวณฺโณ (พรหมบุตร). (2557). การบริหารจัดการการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ตามหลักพรหมวิหาร 4 ของบริษัท จอยแอนด์คอยน์คอร์ปอเรชั่น จำกัด. (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ภัชลดา สุวรรณนวล, พระครูภาวนาจันทคุณ และพระครูสมุห์ชินวรวัตร ถิรภทฺโท. (2564). หลักพุทธธรรมเพื่อเสริมสร้างการทำงานให้สำเร็จและมีความสุข. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 8(5), 279-291.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
รภัสศา ธนวุฒิธนาดุล. (2567). หลักพุทธธรรมในการสร้างองค์กรสันติสุข. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์, 12(2).
อนิวัช แก้วจำนงค์. (2556). จริยธรรมทางธุรกิจ. (พิมพ์ครั้งที่ 2). สงขลา: นำศิลป์โฆษณา จำกัด.
อรุณ ศิริจานุสรณ์. (2548). ปัจจัยที่มีผลกระทบต่อการบริหารจัดการ บริษัท ดำเนินงานก่อสร้างขนาดเล็กที่จัดตั้งใหม่. (สถาปัตยกรรมศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Frederick, C. (1993). A history of philosophy. Image Books.
Friedman, M. (1998). The social responsibility of business is to increase its profits. In L. P. Hartman (Ed.), Perspectives in business ethics (International ed.). Singapore: McGraw-Hill.
