Educational Institution Administration in the Digital Age According to the Trisikkhā Principles of Educational Institution Administrators under the Secondary Educational Service Area Office, Khon Kaen
Keywords:
School Administration, Digital Age, Trisikkhā PrincipleAbstract
The purposes of this research were: 1) to study the condition of educational institution administration in the digital age of educational institution administrators; 2) to compare the condition of educational institution administration in the digital age of educational institution administrators classified by gender, age, position, educational background, and work experiences and 3) to propose educational institution administration guidelines in the digital age according to the Trisikkhā principle for educational institution administrators under the Secondary Educational Service Area Office, Khon Kaen. This study was carried out by means of a mixed research method. The sample group consisted of 343 administrators and teachers and six key informants. The research tools were a questionnaire and a semi-structured interview. the statistics used to analyze the data were: frequency, percentage, mean, standard deviation, and content analysis.
The research results were as follows:
1. The school administration in the digital age of school administrators was statistically rated at a high level overall. The aspect with the highest mean was general administration, followed by personnel administration, budget administration, and academic administration.
2. Based on the comparison of the opinion of the administrators and teachers, classified by gender, age, position, educational background, and work experiences, the opinion of educational institution administration in the digital age of school administrators was different.
3. The educational institution administration guidelines in the digital age, according to the Trisikkhā principle, were that in terms of academic administration, the Adhipaññā should be used to create initiatives, creativity, improvement, and new knowledge. In terms of budget administration, Adhisīla should be used to comply with the regulations and integrity of the workers on duties. In terms of personnel administration, Adhicitta should be used to create a commitment to work with responsibility, determination, focus, and good mental health. In terms of general administration, Adhisīla should be used to have discipline in performing duties with all relevant sectors for maximum efficiency and effectiveness.
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2546). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พุทธศักราช 2552 แก้ไขเพิ่มเติมฉบับที่ 2 พุทธศักราช 2545. กรุงเทพฯ: คุรุสภา.
จุฑามาส จันทร์มณี. (2562). บทบาทของผู้บริหารในการพัฒนาบุคลากรยุคดิจิทัลของโรงเรียนมัธยมศึกษาในอำเภอบางปะอิน จังหวัดพระนครศรีอยุธยา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 3. (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
พระอนันต์ ธมฺมวิริโย (นามทอง) และคณะ. (2564). การบริหารงานวิชาการในยุคดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาขอนแก่น เขต 1. Journal of Modern Learning Development, 6(1), 263-276.
ภคพร เลิกนอก. (2563). การบริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล สำหรับผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกประถมศึกษาขอนแก่น เขต 4. วารสารบัณฑิตศึกษามหาจุฬาขอนแก่น, 7(2), 150-166.
ศศิตา เพลินจิต. (2558). ทักษะการบริหารในศตวรรษที่ 21 ของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตประถมศึกษานครปฐม เขต 1. (การค้นคว้าอิสระครุศาสตรมหาบัณฑิต). กาญจนบุรี: มหาวิทยาลัยราชภัฏกาญจนบุรี.
อรุณี ทองนพคูณ. (2558). การศึกษาบทบาทการบริหารงานสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาฉะเชิงเทรา. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). จันทบุรี: มหาวิทยาลัยราชภัฎรำไพพรรณี.
Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.
