The Relationship Between Academic Administration and Student Quality According to the Educational Standards of Schools under Chaiyaphum Primary Educational Service Area Office 2
Keywords:
Academic administration;, Student quality; , Educational standardsAbstract
The objectives of this research were to: 1) study the academic administration of schools, 2) examine the student quality according to educational standards, and 3) investigate the relationship between academic administration and student quality according to educational standards of schools under Chaiyaphum Primary Educational Service Area Office 2. The research was a quantitative correlational study. The samples consisted of 327 school administrators and teachers selected by Taro Yamane’s formula using a stratified random sampling method. The research instrument was a five-point rating scale questionnaire with a reliability coefficient of 0.97 for academic administration and 0.98 for student quality, resulting in an overall reliability of 0.98. The data were analyzed using mean, standard deviation, and Pearson’s product-moment correlation coefficient.
The research findings revealed that:
1. Academic administration of schools was rated at a high level overall. When considering each aspect, the practices ranked from the highest to the lowest average values were: teaching and learning management, measurement and evaluation and credit transfer, school curriculum development, development and use of educational media and technology, and educational supervision.
2. Student quality according to educational standards was rated at a high level overall. The ranking from highest to lowest average scores included: reading, writing, communication, and calculation abilities; knowledge, basic skills, and positive attitude toward occupation; ability to use information and communication technology; learning achievement according to the school curriculum; analytical and critical thinking skills; and innovation creation ability.
3. The relationship between academic administration and student quality according to educational standards was found to be positive and at a high level, with statistical significance at the .01 level (r = .741). The strongest relationship was found between the development and use of educational technology media and the ability in reading, writing, communication, and calculation, while the weakest relationship was between educational supervision and innovation creation ability.
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2545). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.
กีรติ ฉิมพุฒ. (2565). การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการบริหารงานวิชาการกับคุณภาพผู้เรียนในสถานศึกษา สังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากําแพงเพชร. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). นครสวรรค์: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.
จารุกิตติ์ ชินนะราช. (2563). การพัฒนาความสามารถในการสร้างนวัตกรรมด้วยการจัดการเรียนรู้แบบวัฏจักรการเรียนรู้ 7 ขั้น ร่วมกับแนวคิดสะเต็มศึกษาของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2. (ปริญญานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
บุญชม ศรีสะอาด. (2564). การวิจัยเบื้องต้น. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
เบญจวรรณ กสิผล. (2565). การบริหารงานวิชาการของผู้อำนวยการโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา อำเภอวิเศษชัยชาญ จังหวัดอ่างทอง. (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกริก.
ปาริชาต สุนทร. (2560). การบริหารงานวิชาการแบบมีส่วนร่วมในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 4. (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
พันธยุทธ ทัศระเบียบ, อรุณ จุติผล และวันฉัตร ทิพย์มาศ. (2562). การใช้เทคโนโลยีสารสนเทศเพื่อการจัดการเรียนรู้ของครูโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลามในจังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารนาคบุตรปริทรรศน์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช, 11(1), 127-140.
มูนา จารง. (2560). การบริหารงานวิชาการของผู้บริหารสถนศึกษาตามทัศนะครูผู้สอนในศูนย์เครือข่ายตลิ่งชัน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่กรศึกษาประถมศึกษายะลา เขต 2. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). ยะลา: มหาวิทยาลัยราชภัฎยะลา.
ลลิตวดี ระดาบุตรอัจฉรา นิยมาภาและกานดา สกุลธนะศักดิ์ มัวร์. (2565). การบริหารงานวิชาการที่ส่งผลต่อคุณภาพผู้เรียนยุคดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษากลุ่มสหวิทยาเขตสัตตบงกช สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาปทุมธานี. วารสารการบริหารการศึกษาและภาวะผู้นำ มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร, 10(38), 136-144.
ลักษณ์ประภา สุวรรณสมบัติ. (2565). การบริหารงานวิชาการของผู้บริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพสถานศึกษาตามแบบชีวิตวิถีใหม่ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาจันทบุรี เขต 1. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). จันทบุรี: มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชัยภูมิ เขต 2. (2566). รายงานผลการดำเนินงานประจำปี พ.ศ. 2566. ชัยภูมิ: สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชัยภูมิ เขต 2.
สุพล พรเพ็ง. (2561). การบริหารงานวิชาการกับคุณภาพผู้เรียนในโรงเรียนสังกัดกรุงเทพมหานคร กลุ่มกรุงธนใต้. (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). นครปฐม: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
Likert, R. (1961). New patterns of management. New York, NY: McGraw-Hill.
