The Comparison Between Human Beings in Theravada Buddhist Philosophical Views and Friedrich Nietzsche's View
Keywords:
Humans, Theravada Buddhist Philosophy, Friedrich Nietzsche'sAbstract
The objectives of this research were: 1) to study human beings in Theravada Buddhist philosophical views; 2) to study human beings in Friedrich Nietzsche's view; 3) to compare human beings in Theravada Buddhist philosophy with Friedrich Nietzsche. This study was carried out by means of documentary research by studying the information from the primary and secondary documents. The obtained data were interpreted by descriptive analysis based on the inductive method.
The research results were as follows:
1. Human beings, in Theravada Buddhist philosophical views, have two components: Rūpa and Nāma, called 'Five Khandhas,' Rūpa includes Mahābhūtarūpa and Upādāyarūpa. Nāma has four components: Vedanā, Saññā, Saṅkhāra and Viññāṇa. Rūpa and Nāma are combined as perfect human beings, with Nibbāna as the ultimate goal.
2. Human beings, in the view of Friedrich Nietzsche, is a person who knows self-improvement with the concept of the will of power in three levels: a slave level, a master level, and a superhuman level with controlling power called 'Kilesa or defilements,' which can be used constructively on oneself and others with virtues of Kilesa: determination, fighting, and ambition as driving force.
3. The comparison of humans between two perspectives revealed that Human beings, in Theravada Buddhist philosophy, have two components: Rūpa and Nāma, called 'Five Khandhas,' Rūpa includes Mahābhūtarūpa and Upādāyarūpa. Nāma has four components: Vedanā, Saññā, Saṅkhāra and Viññāṇa. Rūpa and Nāma are combined as perfect human beings. This is self-development to eliminate defilements with Nibbāna as the ultimate goal. For Friedrich Nietzsche, Human beings are the one who knows self-improvement with the concept of the will of power in three levels: a slave level, a master level, and a superhuman level with Kilesa as a controlling power, which can be used constructively on oneself and others with virtues of Kilesa: determination, fighting, and ambition as driving force to the perfection of human being in the present.
References
กฤช มายา และวิโรจน์ อินทนนท์. (2561). แนวคิดเรื่องอำนาจของเฟรดริช วิลเฮลม นิตเช่. วารสารวิชาการด้านปรัชญาและศาสนา, 14(2), 221-235.
พระธรรมโกศาจารย์ (ประยูร ธมฺมจิตฺโต). (2551). เปรียบเทียบแนวคิดพุทธทาสกับซาร์ตร์. (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพฯ: สุขภาพใจ.
พระสำเริง ญาณวีโร(สุขภาพ). (2552). ศึกษาวิเคราะห์ขอบเขตของเสรีภาพในพุทธปรัชญาเถรวาทและปรัชญาของฌอง-ปอล ซาร์ต. (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต). พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
วิจิตร อาวะกุ. (2540). เทคนิคมนุษยสัมพันธ์. กรุงเทพฯ: เอ เอส พริ้นติ้งเฮ้าส์.
อริย์ธัช เลิศอมรไชยกิจ. (2561). ศึกษาวิเคราะห์แนวคิดอภิมนุษย์ของฟรีดริช นิทเช่. วารสารพุทธมัคค์ ศูนย์วิจัยธรรมศึกษา สำนักเรียนวัดอาวุธวิกสิตาราม, 3(2), 11-17.
