ผลประสบการณ์การสอนที่มีต่อพฤติกรรมการสอนของครู ในกลุ่มโรงเรียนคาทอลิกสังกัดสังฆมณฑลจันทบุรี
คำสำคัญ:
พฤติกรรมการสอนของครู/ ประสบการณ์การสอนบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อเปรียบเทียบพฤติกรรมการสอนของครู จำแนกตามประสบการณ์การสอน กลุ่มตัวอย่างที่ใช้เป็นกลุ่มตัวอย่างครู จำนวน 157 คน โดยวิธีการสุ่มแบบเป็นสัดส่วน และกลุ่มตัวอย่างนักเรียน จำนวน 1,570 คน โดยวิธีการสุ่มแบบอย่างง่าย ตัวแปรในการวิจัยได้แก่ ตัวแปรต้นประสบการณ์การสอน แบ่งออกเป็น 6 กลุ่ม ได้แก่ 1) น้อยกว่า 4 ปี 2) 4-7 ปี 3) 8-15 ปี 4) 16-23 ปี 5) 24-30 ปี และ 6) 30 ปี ขี้นไป ตัวแปรตามพฤติกรรมการสอนของครู แบ่งออกเป็น 3 ด้านได้แก่ 1) การจัดกิจกรรมความรู้ 2) การจัดการเรียนรู้ในห้องเรียน และ 3) สัมพันธภาพระหว่างครูกับนักเรียน เครื่องมือวิจัยแบ่งเป็น 2 ชุด ได้แก่ แบบสอบถามสำหรับครูที่เกี่ยวกับประสบการณ์การสอน และแบบสอบถามสำหรับนักเรียนที่เกี่ยวกับพฤติกรรมการสอนของครู การวิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติวิเคราะห์ความแปรปรวนพหุคูณแบบทางเดียว (One-Way MANOVA)
ผลการวิจัยปรากฏว่า ครูที่มีประสบการณ์การสอนแตกต่างกัน มีพฤติกรรมการสอนของครูไม่แตกต่างกัน
Downloads
References
Apichart Pattaratuma, A. (2011). Khamu. Journal of Forest Management 5(9): 73-78
Department of Social Development and Welfare. (2012). Khmu hill tribe. Bangkok: Ministry of Social Development and Human Security.
Department of Social Development and Welfare. (2012). The cycle of Khmu people. Bangkok: Ministry of Social Development and Human Security.
General condition information. (2019). Retrieved October 22, 2019, from: http://thakadan.go.th/
public/texteditor/data/index/menu/ 498.
Hilltribe Development and Welfare Center in Mae Hong Son Province. (2002). KHAMU. Mae Hong Son.
Kongthavthong, M. (1995). Kanchanaburi Study Thai people of Karen descent in Kanchanaburi. Kanchanaburi: Art and Culture Center Kanchanaburi Rajabhat Institute.
Laphwạthn, S. (2003). Mon people on the Central Basin. Bangkok: Wạn chna.
Liamtrakoolpanich, A. (2007). Ethnobotany: Edible Plants for Khamu Amphoe Srisawat, Changwat Kanchanaburi. Office of Conservation Area 3 (Ban Pong) National Park Department Wildlife and plant species.
Loaunca, P., Panitkul, B. (2017). Rice Culture: Inheritance of Local Wisdom in Beliefs and Ritesof Southern Isan Communities. Journal of MCU Peace Studies Special Issue (292-303).
Prakob Meekotkong, P. (2015). Rice Culture Changing of Farmers in Northeast of Thailand. Research Project Funded by Mahachulalongkornrajavidyalaya University.
Premsrirat, S. (1990). Prevention and treatment of primary disease, Khmu people and public health conversation Thai - Khmu medicine. Bangkok: Institute for Language and Culture for Rural Development. Mahidol University.
Premsrirat, S. (1998). Encyclopedia of Khmu ethnic groups. Bangkok: sahadhammika.
Premsrirat, S. (2004, January - June). The diversity in language and ethnicity: an unsolved problem or a valuable resource. Journal of Language and Culture, Year 23, Issue 1.
Premsrirat, S. (2020). Ethnolinguistic Maps of Thailand. Bangkok: Office of the National Culture Commission.
Sapphasuk, W. (2016). "Kayan, Suesad, Aodton" Khmer Identity Contention for Creating Social Space of Khmer Students in Thailand - Laos Border School. Doctor of Philosophy Thesis Department of Education Major in Multicultural Education. Chiang Mai University.
Siriphan, N. (2011). Color terms and attitude toward color of Thai, Pwo Karen, Mon and Khmu in amphoe Si Sawat Kanchanaburi province. Color terms and attitude toward color of Thai, Pwo Karen, Mon and Khmu in amphoe Si Sawat Kanchanaburi province.
Subsamg, N. (1996). Khmu society and culture and development. Chiang Mai: Tribal Research Institute.
Subsamg, N. (1996). The migration of Khmu hill tribe workers Situation and impact on the community. Chiang Mai: Tribal Research Institute.
Sujachaya, S. (2001). Rice in Thai folklore – Thai. Document number 1 of the Thai Rice Foundation.
Sutthinon, S. (2018). Rice Culture: The Production and Consumption Process According to Buddhism.Doctor of Philosophy Program in Buddhist Studies Graduate School Mahachulalongkornrajavidyalaya University.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
บท
License
บทความ ข้อความ ภาพประกอบ และตารางประกอบที่ลงพิมพ์ในวารสารเป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้นิพนธ์ กองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นตามเสมอไป และไม่มีส่วนรับผิดชอบใดๆ ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้นิพนธ์เพียงผู้เดียว
