บทบาทผู้นำกับการเปลี่ยนแปลงมหาวิทยาลัยราชภัฏในพื้นที่ฝั่งธนบุรี ภายใต้ยุทธศาสตร์ประเทศไทย 4.0
คำสำคัญ:
บทบาทผู้นำกับการเปลี่ยนแปลง; ยุทธศาสตร์ประเทศไทย 4.0บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยส่วนบุคคลที่ส่งผลต่อบทบาทผู้นำกับการเปลี่ยนแปลงมหาวิทยาลัยราชภัฏในพื้นที่ฝั่งธนบุรี ภายใต้ยุทธศาสตร์ประเทศไทย 4.0 เพื่อศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อบทบาทผู้นำกับการเปลี่ยนแปลงมหาวิทยาลัยฯ และเพื่อศึกษาแนวทางการเปลี่ยนแปลงมหาวิทยาลัยฯ เป็นการวิจัยเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ กลุ่มตัวอย่างในการศึกษาคือบุคลากรมหาวิทยาลัยราชภัฏในพื้นที่ฝั่งธนบุรี จำนวน 255 คน โดยการสุ่มตัวอย่างแบบง่าย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือแบบสอบถามและแบบสัมภาษณ์แบบมีโครงสร้าง และการวิเคราะห์ข้อมูลโดยสถิติเชิงพรรณนา สถิติการวิเคราะห์ถดถอยเชิงพหุคูณ
ผลการวิจัยพบว่าค่าเฉลี่ยโดยรวมของปัจจัยที่ส่งผลต่อบทบาทผู้นำกับการเปลี่ยนแปลงมหาวิทยาลัยราชภัฏในพื้นที่ฝั่งธนบุรี ภายใต้ยุทธศาสตร์ประเทศไทย 4.0 คือบทบาทผู้นำด้านนวัตกรรมค่าเฉลี่ยสูงสุดอยู่ในระดับมาก (xˉ=4.04) บทบาทผู้นำด้านเทคโนโลยีดิจิทัลมีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก (xˉ= 4.04) ลำดับสุดท้ายผู้นำ ด้านการเปลี่ยนแปลง มีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก (xˉ=4.01) และแนวทางการเปลี่ยนแปลงมหาวิทยาลัยราชภัฏในพื้นที่ฝั่งธนบุรี ภายใต้ยุทธศาสตร์ประเทศไทย 4.0 อยู่ในระดับมาก (xˉ= 3.99) ผลการวิเคราะห์แนวทาง การเปลี่ยนแปลงมหาวิทยาลัยฯ จำเป็นต้องเปลี่ยนแปลงด้านโครงสร้าง ด้านเทคโนโลยี และด้านคน เพื่อให้สอดคล้องแนวทางการพัฒนาการศึกษาในประเทศ เพื่อก้าวเข้าสู่การเป็นประเทศไทยแลนด์ 4.0
Downloads
References
โกวิทย์ กังสนันท์. (2550). การบริหารการเปลี่ยนแปลงองค์การ: มุมมองแนวบูรณาการ กระบวนการและพฤติกรรม. ค้นเมื่อ 3 กุมภาพันธ์ 2559, จากhttp://kpi.ac.th/media/pdf/M7_115.pdf
คณะกรรมการจัดทำยุทธศาสตร์ชาติ. (2559). Thailand 4.0 โมเดลขับเคลื่อนประเทศไทยสู่ ความมั่นคง มั่งคั่ง ยั่งยืน: พิมพ์เขียวและแผนปฏิบัติการขับเคลื่อน. ค้นเมื่อ 3 กุมภาพันธ์ 2559, จาก http://www.dwr.go.th/contents/images/text_editor/files/3_thailand4_0.pdf
สุวิทย์ เมษินทรีย์. (2559). ประเทศไทย 4.0 ในบริบทของการพัฒนาทุนมนุษย์. ค้นเมื่อ 3 กุมภาพันธ์ 2559, จาก https://www.youtube.com/watch?v=jWWWfl7W52k
Bass, B. M. (1998). Leadership and performance. New York: The Free Press.
Cummings, T. G., & Worley, C. G. (2009). Organization development & change. New York: South-Western Cengage Learning.
Cook, S., Macauley, S., & Coldicott, H. (2004). Change management excellence. Great Britain, England: Creative Print and Design.
Kotter, J. P. (2012). Leading change. Boston: Harvard Business School Press.
Popa, I. L., Preda, G., & Boldea, M. (2010). A theoretical approach of the concept of innovation. Managerial Challenges of the Contemporary Society, 1,.
Pollitte, C., & Bouckaert, G. (2011). Public management reform: A comparative analysis-new public management, governance, and the neo–Weberian State (3rd ed.). Oxford, England: Oxford University Press.
Sahni, A. (1987). Approaches to organizational change and development. Retrieved May 16, 207, from http://medind.nic.in/haa/t00/i1/haat00i1p128g.pdf
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
บท
License
บทความ ข้อความ ภาพประกอบ และตารางประกอบที่ลงพิมพ์ในวารสารเป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้นิพนธ์ กองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นตามเสมอไป และไม่มีส่วนรับผิดชอบใดๆ ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้นิพนธ์เพียงผู้เดียว
