Personnel participation in coporate social responsibility (CSR) operations of the Electricity Generating Authority of Thailand (EGAT)
Keywords:
Corporate Social Responsibility; Perception; ParticipationAbstract
The objectives of this research were 1) to compare the participation in corporate social responsibility (CSR) operations classified by personal factors; 2) to compare the perceptions of personnel in the implementation of the corporate social responsibility (CSR) classified by personal factors 3) to measure the relationship between personnel perceptions of coporate social responsibility (CSR) operations and participation of Electricity Generating Authority of Thailand personnel (A EGAT) in which business operations focus on coporate social responsibility as the cornerstone of business operations. This will lead to the creation of sustainability for that business. This research is a quantitative research. The sample group used in the study was personnel of the Electricity Generating Authority of Thailand (EGAT), comprising 351 employees and temporary (temporary) employees. open-ended Data were analyzed with the ready-made statistical program SPSS.
The results of the research were as follows 1) different gender, age, education and working experiences affected different participation of personnel in social responsibility (CSR) operations of the Electricity Generating Authority of Thailand (EGAT) while different positions and participation in activities related to social responsibility different social responsibility did not affect difference in the participation of personnel in social responsibility (CSR) operations of the Electricity Generating Authority of Thailand (EGAT). 2) Different Gender, age, education level, working expereinces and participation. affected the different perception of personnel in the implementation of the corporate social responsibility and 3) the personnel’s perception of the implementation of the corporate social responsibility was generally related to the participation of the personnel in CSR in the same way at the high level.
Downloads
References
ก่อเกียรติ วิริยะกิจพัฒนา, และวีนัส อัศวสิทธิถาวร. (2560). พฤติกรรมผู้บริโภค. กรุงเทพฯ: วังอักษร.
ณัฐกานต์ ตั้งวนาไพร, ดร.พินันทา โรจน์รัตน์ศิริกุล, และรศ.ปภัสสร ผลเพิ่ม. (2555). การศึกษาระดับการรับรู้ของพนักงานต่อกระบวนการตรวจสอบคุณภาพ การซ่อมบำรุงอากาศยานฝ่ายช่าง อู่ตะเภา บริษัท การบินไทย จำกัด (มหาชน). วารสารมหาวิทยาลัยนครพนม, 2(2), 61-67
ปิยาภรณ์ ละอองจันทร์. (2556). ทัศนคติ การรับรู้ และการมีส่วนร่วมในกิจกรรมความรับผิดชอบต่อสังคมของพนักงาน การไฟฟ้าฝ่ายผลิตแห่งประเทศไทย (กฟผ.). (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหิดล).
พรชัย กิจวิมลตระกูล, พรศรี เหล่ารุจิสวัสดิ์, กรินทร์ บุญเลิศวณิชย์, ธีรัตม์ พิริยะพลิน, กฤษณา โพธิสารัตนะ, นพดล เดชประเสิรฐ, และพัชรา โพธิไพฑูรย์. (2555). การมีส่วนร่วมในการดำเนินการด้านความรับผิดชอบต่อสังคมขององค์ธุรกิจ (CSR) ของพนักงานบริษัทปิโตรเคมีในเขตพื้นที่นิคมอุตสาหกรรมในจังหวัดระยอง. วารสารวิทยาลัยพาณิชยศาสตร์บูรพาปริทัศน์, 7(2), 27-35
พรทิพย์ ชิ้นแสงชัย. (2556). การรับรู้และการมีส่วนร่วมด้านกิจกรรมความรับผิดชอบต่อสังคมของพนักงานโรงไฟฟ้าราชบุรี. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร).
พลอยฉัตรี ศิริพัฒน์. (2559). การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการรับรู้ของบุคลากรกับการมีส่วนร่วมในการดำเนินงานตามแนวคิดความรับผิดชอบ ต่อสังคม (CSR) ขององค์การคลังสินค้า. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยกรุงเทพ).
เพ็ญประภา วงศ์ทอง และศศิพรรณ บิลมาโนชญ์. (2559). การรับรู้ข่าวสารและการมีส่วนร่วมในกิจกรรมองค์กรเพื่อสังคม (CSR) ของพนักงานธนาคารไทยพาณิชย์จำกัด (มหาชน). วารสารนิเทศสยามปริทัศน์, 15(18), 107-120
มณีวรรณ ฉัตรอุทัย. (2555). การศึกษาระดับการรับรู้เรื่องแรงจูงใจและระบบค่านิยมเพื่อเพิ่มผลิตภาพการทำงาน. วารสารบริหารธุรกิจเทคโนโลยีมหานคร, 9(1), 1-18
เมตต์ เมตต์การุณ์จิต. (2561). รูปแบบการมีส่วนร่วมในการพัฒนาฝีมือแรงงาน ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ในกลุ่มจังหวัดนครชัยบุรินทร์. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี, 7(2), 173-186
วรรณิสา คงกะทรัพย์. (2555). การรับรู้และทัศนคติของประชาชนที่มีความรับผิดชอบต่อสังคมของโรงไฟฟ้าพระนครใต้ การไฟฟ้าฝ่ายผลิตแห่งประเทศไทย. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี).
ศศิเพ็ญ เพ็ชร์ขาว และอาจารย์ ดร.ธนินท์รัฐ รัตนพงศ์ภิญโญ. (2558). การมีส่วนร่วมในกิจกรรมด้านความรับผิดชอบต่อสังคมและสิ่งแวดล้อมของพนักงานระดับปฏิบัติการ ธนาคารกรุงไทย จำกัด มหาชน ในจังหวัดราชบุรี กาญจนบุรี และนครปฐม. รายงานการประชุมวิชาการและนำเสนอผลการวิจัย ระดับชาติและนานาชาติ กลุ่มระดับชาติ ด้านมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 6(2), 494–505
ศศิเพ็ญ เพ็ชร์ขาว. (2558). การมีส่วนร่วมในกิจกรรมด้านความรับผิดชอบต่อสังคมของพนักงานระดับปฏิบัติการธนาคารกรุงไทย จำกัด มหาชน ในจังหวัดราชบุรี กาญจนบุรี และนครปฐม. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร).
ศศิวิมล เหลืองอิงคะสุต. (2559). ความคิดเห็นของพนักงานระดับปฏิบัติการต่อการดําเนินกิจกรรมเพื่อสังคมของ บริษัท ปตท. จํากัด (มหาชน) ปี 2559. ไทย. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยกรุงเทพ).
สถาบันธุรกิจเพื่อสังคม. (2551). เข็มทิศธุรกิจเพื่อสังคม. กรุงเทพฯ:โรงพิมพ์ ไอคอนพรินติ้ง
สมบูรณ์ ใจประการ. (2558). ปัจจัยที่มีผลต่อการมีส่วนร่วมของพนักงานในการดําเนินงานความรับผิดชอบต่อสังคมด้านสิ่งแวดล้อมและความปลอดภัย: กรณีศึกษาโรงไฟฟ้าในจังหวัดสระบุรี. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์).
อัครนันท์ ชัยธัมมะปกรณ์. (2556). การมีส่วนร่วมของบุคลากรในการดำเนินงานตามแนวคิดความรับผิดชอบต่อสังคม (CSR) ของการไฟฟ้าฝ่ายผลิตแห่งประเทศไทย (กฟผ.). วารสารบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร, 4(1), 152-161
Assael, H. (1998). Consumer behavior and marketing action. Ohio: SouthWestern.
Carroll, A. B. (2008). The Oxford handbook of corporate social responsibility. A history of corporate social responsibility: Concepts and practices. New York: Oxford University Press
Kotler, P. & Lee, N. (2005). Corporate social responsibility: Doing the most good for your company and Your cause. New Jersey: Wiley
Robbins, Stephen P. 2001. Organizational Behavior. (9th ed). New Jersey: Prentice Hall.
Schiffman, L. G., & Kanuk, L. L. (1994). Consumer behavior. (5th ed.). Englewood Cliffs, N. J.: Prentice-Hall.
Published
Issue
Section
License
บทความ ข้อความ ภาพประกอบ และตารางประกอบที่ลงพิมพ์ในวารสารเป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้นิพนธ์ กองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นตามเสมอไป และไม่มีส่วนรับผิดชอบใดๆ ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้นิพนธ์เพียงผู้เดียว
