คราวด์ซอร์สซิ่งในบริบทงานวิจัยด้านการสื่อสารไทย

ผู้แต่ง

  • กุลธิดา สายพรหม สาขาวิชาครีเอทีฟมีเดียเทคโนโลยี คณะเทคโนโลยีสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร

คำสำคัญ:

คราวด์ซอร์สซิ่ง, คราวด์ฟันดิง, พื้นที่สาธารณะ

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสำรวจและรวบรวมประเด็นศึกษา แนวคิด ทฤษฎี และระเบียบวิธีวิจัยที่ปรากฏในงานวิจัยด้านการสื่อสารที่ศึกษาเกี่ยวกับคราวด์ซอร์สซิ่งของไทย รวมถึงการวิเคราะห์และสังเคราะห์ข้อค้นพบที่ปรากฏในงานวิจัยด้านการสื่อสารที่ศึกษาเกี่ยวกับคราวด์ซอร์สซิ่งของไทย โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ ด้วยการวิเคราะห์เอกสารจากบทความวิจัย และวิทยานิพนธ์ด้านนิเทศศาสตร์ วารสารศาสตร์ และสื่อสารมวลชนที่เผยแพร่ระหว่าง พ.ศ. 2549-2566 โดยกำหนดขอบเขตเฉพาะบทความวิจัยที่มีพิชญพิจารณ์ (Peer-review) ส่วนวิทยานิพนธ์มีฉบับเต็มในฐานข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์ออนไลน์ของไทย และฐานข้อมูลวิทยานิพนธ์ของสถาบันอุดมศึกษาที่เปิดหลักสูตรระดับบัณฑิตศึกษา ทั้งปริญญาโทและปริญญาเอก ด้านนิเทศศาสตร์หรือสื่อสารมวลชน จำนวนทั้งหมด 10 เรื่อง

ผลการศึกษาข้อมูลเชิงปริมาณ พบว่า การศึกษาตามองค์ประกอบของคราวด์ซอร์สซิ่ง ด้านเนื้อหาของงานมากที่สุด รองลงมาคือ ด้านแพลตฟอร์มและผู้ใช้สื่อ ทั้งนี้จะเห็นว่าประเด็นการศึกษาแต่ละเรื่องนั้น มิได้ศึกษาเพียงองค์ประกอบเดียว แต่เป็นการศึกษาหลายองค์ประกอบร่วมกัน นอกจากนี้การกระจายตัวของแนวคิดทฤษฎี พบว่า มีแนวคิดเกี่ยวกับคราวด์ซอร์สซิ่งมากที่สุด รองลงมาคือ แนวคิดพื้นที่สาธารณะ และแนวคิดวารสารศาสตร์ภาคพลเมือง ด้านการกระจายตัวของระเบียบวิธีวิจัย มีงานวิจัยที่ใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพมากที่สุด รองลงมาคือ ระเบียบวิธีวิจัยเชิงปริมาณ และแบบผสมผสาน ผลการศึกษาข้อมูลเชิงคุณภาพ พบว่า ประเภทคราวด์ซอร์สซิ่งในบริบทงานวิจัยไทย พบ 2 ประเภท ได้แก่ งานขนาดเล็ก และการระดมทุนจากมวลชน ส่วนข้อค้นพบที่สำคัญได้แก่ แพลตฟอร์มคราวด์ซอร์สซิ่งในบริบทงานวิจัยด้านการสื่อสารไทยยังไม่เป็นพื้นที่สาธารณะโดยสมบูรณ์ งานมีผลต่อการมีส่วนร่วมของผู้ใช้ ภาพลักษณ์ของผู้ระดมทุนมีผลต่อความตั้งใจให้เงินทุน และปัจจัยที่มีผลต่อการมีส่วนร่วมบนแพลตฟอร์มคราวด์ซอร์สซิ่งด้านการสื่อสารไทย

Downloads

Download data is not yet available.

เอกสารอ้างอิง

กาญจนา แก้วเทพ. (2552). สื่อสารมวลชน ทฤษฎีและแนวทางการศึกษา. ภาพพิมพ์.

กาญจนา แก้วเทพ และสมสุข หินวิมาน. (2553). สายธารแห่งนักคิดทฤษฎีเศรษฐศาสตร์การเมืองกับสื่อสารศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 2). ภาพพิมพ์.

กำพล พินิจกิตยางกูร. (2563). การสื่อสารทางการตลาด ทัศนคติ และรูปแบบการะดมทุน ที่มีอิทธิพลต่อความตั้งในให้เงินทุนในธุรกิจสตาร์ทอัพ ผ่านช่องทาง Crowdsourcing ของผู้มีเงินทุนในเขตกรุงเทพมหานคร. [สารนิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ]. DSpace at Silpakorn University. http://ir-ithesis.swu.ac.th/dspace/bitstream/123456789/804/1/gs601130321.pdf

คมภิญญ์ เข็มกำเนิด. (2557). การออกแบบดิจิทัลคอนเทนท์เพื่อสร้างแรงจูงใจในการให้ทุนสนับสนุนโครงการภาพยนตร์แอนิเมชัน. [วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร]. คลังปัญญามหาวิทยาลัยศิลปากร. https://sure.su.ac.th/xmlui/handle/123456789/3975?attempt=2&

ชนิกาภรณ์ ปิ่นธิดา. (2566). การศึกษาการเพิ่มโอกาสการเข้าถึงลูกค้าด้วยแพลตฟอร์มการระดมทุนสำหรับผลิตภัณฑ์หัตถกรรม. [วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่]. CMU Intellectual Repository. http://ns-old.cmu.ac.th/handle/6653943832/79407

ณัฐณิชา วีระมงคลเลิศ และอานนท์ คำวรณ์. (2558). คราวด์ซอร์สซิ่งในประเทศไทย. ประชุมวิชาการทางธุรกิจและนวัตกรรมทางการจัดการระดับชาติและนานาชาติ ประจำปี 2558 มหาวิทยาลัยขอนแก่น. 1123-1129.

เด่นพงษ์ แสนคำ และพุทธรักษ์ ปราบนอก. (2563). ประชาธิปไตยแบบร่วมไตร่ตรอง: ว่าด้วยปัญญาของกลุ่มคนในวิกิพีเดีย. วารสารรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 5(2). 257-295.

นันทพล นาคสะอิ้ง. (2560). การศึกษาปัจจัยที่นำไปสู่ความสำเร็จในการระดมทุน (Crowdfunding) ผ่านระบบอินเตอร์เน็ตของ Start-Up ในระบบนิเวศธุรกิจของประเทศไทย. [สารนิพนธ์การจัดการมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหิดล]. CMMU Digital Archive. https://archive.cm.mahidol.ac.th/handle/123456789/2410

ปฏิภาณ ชัยช่วย. (2558). การสื่อสารประเด็นสาธารณะของสังคมไทยผ่านนวัตกรรมการสื่อสารเพื่อการรณรงค์เว็บไซต์ Change.org. วารสาร Veridian E-Journal, Silpakorn University ฉบับภาษาไทย สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ, 9(2), 1526-1536.

พรทิพย์ บุญสพ. (2563). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความตั้งใจที่จะบริจาคเงินผ่านคราวด์ฟันดิงแพลตฟอร์มในประเทศไทย. [การค้นคว้าอิสระวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์]. หอสมุดแห่งมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. https://digital.library.tu.ac.th/tu_dc/frontend/Info/item/dc:186042

พรภัทรา ภาณุนันท์. (2561). สื่อสังคมออนไลน์กับการเป็นพื้นที่สาธารณะในสังคมไทย. [วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย]. Chula Digital Collections. https://digital.car.chula.ac.th/chulaetd/2761/

พิรงรอง รามสูต และถมทอง ทองนอก. (2563). ฐานันดรที่ 5 จากภาคประชาสังคมผู้ตรวจสอบสื่อสู่พลเมืองออนไลน์. มูลนิธิเพื่อการศึกษาประชาธิปไตยและการพัฒนา (โครงการจัดพิมพ์คบไฟ).

ภัทรา บุรารักษ์ และสมัชชา นิลปัทม์. (2562). การจัดการชิ้นงานที่มาจากพลเมืองในข่าวของสื่อมวลชน. วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา, 27(53). 109-131.

รังสรรค์ เกียรติ์ภานนท์. (2558). นวัตกรรมกระบวนการจัดการข้อมูลจากการรายงานของมวลชนในช่วงเวลาเผชิญภัยพิบัติ. [วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรดุษฎีบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย]. สำนักงานการวิจัยแห่งชาติ. https://doi.nrct.go.th/ListDoi/listDetail/10.14457%2FCU.the.2015.929

วนิดา หมอยาดี. (2551). โอเคเนชั่นบล็อกในฐานะวารสารศาสตร์ภาคพลเมือง. [วิทยานิพนธ์นิเทศศาสตรมหาบัณฑิต,จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย]. คลังปัญญาจุฬาฯ. https://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/13/simple-search?filterquery

วิกานดา พรสกุลวานิช. (2562). สื่อใหม่และการจัดการการสื่อสาร. (พิมพ์ครั้งที่ 2). สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

สกุลศรี ศรีสารคาม สุดารัตน์ ดิษยวรรธนะ จันทราวัฒนากุล และบุญยศิษย์ บุญโพธิ์. (2559). รายงานผลการศึกษาวิจัยฉบับสมบูรณ์โครงการวิจัยการส่งเสริมแนวทางการใช้ข้อมูลจากสื่อออนไลน์ในกระบวนการรายงานข่าวในยุคเทคโนโลยีหลอมรวม. คณะนิเทศศสตร์ สถาบันการจัดการปัญญาภิวัฒน์.

สมบูรณ์ ประสบพิบูลย์. (2563). นวัตกรรมตัวแบบในการตัดสินใจในการระดมทุนมวลชนแบบให้รางวัลตอบแทนสำหรับธุรกิจที่เพิ่งเริ่มต้น. [วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรดุษฎีบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย]. คลังปัญญาจุฬาฯ. https://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/76528

สามมิติ สุขบรรจง. (2565). ตลาดทุน แหล่งเงินทุนและรูปแบบการระดมทุนของผู้สร้างภาพยนตร์ ในยุคไทยแลนด์ 4.0. วารสารนิเทศศาสตร์, 40(1). 131-157.

อัจฉรียา รอบกิจ. (2555). เว็บไซต์เลดี้อินเตอร์ดอทคอม (LADYINTER.COM) กับการเป็นชุมชนออนไลน์สำหรับหญิงไทยซึ่งสมรสหรือมีความรักข้ามวัฒนธรรม. [วิทยานิพนธ์นิเทศศาสตรมหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย]. คลังปัญญาจุฬาฯ. https://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/44060?

อัศวิน เนตรโพธิ์แก้ว. (2561). สื่อศาสตร์ Mediumology หลักการ แนวคิด นวัตกรรม. นาคร.

ฮาวี, เจฟฟ์. (2554). คราวด์ซอร์สซิ่ง ล้านคลิก พลิกโลก (สีนวล ฤกษ์สิรินุกูล ผู้แปล). มติชน.

Maulana, A. (2020). Understanding celebrity influence on donors participation and campaign performance in social crowd funding: the mediating role of media coverage and online social networks. [Master's thesis, Master of Arts, Thammasat University]. Thammasat University Library. https://digital.library.tu.ac.th/tu_dc/frontend/Info/item/dc:189460

Aitamurto, T. (2013). Balancing between open and closed: Co-creation in magazine journalism. Digital Journalism, 1(2), 229-251. https://doi.org/10.1080/21670811.2012.750150

Alam, S. L., & Campbell, J. (2012). Crowdsourcing motivations in a not-for-profit GLAM context: The Australian newspapers digitisation program. The Australian Newspapers Digitisation Program" (2012). ACIS 2012 Proceedings. https://aisel.aisnet.org/acis2012/50

Brabham, D. C. (2013). Crowdsourcing. MIT Press.

Chonnikarn Thienthaworn. (2021). The Effects of Persuasive Communication Strategies and Campaign Images Used in Donation-Based Crowdfunding Project towards the Donating Intention Behavior. Journal of Public Relations and Advertising, 17(2). 132-160.

Estellés-Arolas, E., & González-Ladrón-De-Guevara, F. (2012). Towards an integrated crowdsourcing definition. Journal of Information Science, 38(2), 189-200. https://journals.sagepub.com/doi/10.1177/0165551512437638

Grier, D. A. (2013). Crowdsourcing for dummies. John Wiley & Sons.

Howe, J. (2006). Crowdsourcing: How the power of the crowd is driving the future of business. Random House.

Kultida Sayprom. (2022). The Process and Users’s Participation in News Reporting on Thai Crowdsourcing Platforms. [Doctor of Philosophy, The Graduate School of Communication Arts and Management Innovation]. National Institute of Development Administration.

Na'In, N., Husin, M. H., & Baharudin, A. S. (2021). Online crowdsourcing platform continuous participation during Covid-19: A low-income group perspective in malaysia. The Journal of Asian Finance, Economics and Business, 8(10), 317-326. http://dx.doi.org/10.13106/jafeb.2021.vol8.no10.0317

S.Kawintip. (22 ตุลาคม 2565). วิกิพีเดีย แหล่งความรู้ไม่แสวงผลกำไร แต่ทำรายได้หลักร้อยล้านดอลลาร์ “จากเงินบริจาค”. BrandAge Online. https://www.brandage.com/article/33038.

Supamangmee, S. (21 กรกฎาคม 2564). เราเชื่อ Wikipedia ได้แค่ไหน? การมาถึงของยุคสมัยที่คนอ่านคือผู้คัดสรรข้อมูล. The Matter. https://thematter.co/thinkers/wikipedia-reliability-and-reader-duty/149253.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-06-27

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิจัย