วงสะล้อ ซอ ปิน ของแม่ครูลำดวน สุวรรณภูคำ คณะช่อแก้ว จังหวัดแพร่

บทคัดย่อ

การดำเนินวิจัยใช้ระเบียบการวิจัยเชิงคุณภาพ ดำเนินการวิจัยระหว่างปี พ.ศ. 2562-2563 (2019-2020) มีวัตถุประสงค์การวิจัยเพื่อศึกษาประวัติชีวิต วิธีการบรรเลงเครื่องดนตรี ทำนองซอ และทำนองดนตรี มีขั้นตอนการวิจัยคือขั้นรวบรวมข้อมูล ขั้นศึกษาข้อมูล ขั้นวิเคราะห์ข้อมูล และขั้นสรุปข้อมูล พบว่าแม่ครูลำดวน สุวรรณภูคำ เชี่ยวชาญด้านการขับซอล่องน่าน เป็นหัวหน้าคณะช่อแก้ว สั่งสมประสบการณ์มากกว่า 50 ปี มีชื่อเสียงในวงกว้าง ท่านเป็นศิษย์พ่อครูเมืองดี เทพประสิทธิ์ ศึกษาทั้งพิธีกรรมและการแสดง วิธีการบรรเลงปินพบการบรรเลงคู่สองและคู่สี่ เป็นส่วนมากและใช้กลวิธีการสะบัด สะล้อใช้คู่เสียงทุกคู่เสียงและใช้กลวิธีการพรมนิ้ว การขยี้และการสะบัด การบรรจุคำร้องในแบบแม่ครูมักจะบรรจุ 2 คำ ต่อ 1 ห้อง ยกเว้นการด้นสดที่จำเป็นต้องใช้คำหลายคำ การเน้นคำมักเน้นตำแหน่งตรงกับเสียงลูกตก เป็นสำเนียงภาษาทางเหนือและใช้กลวิธีการซ้อนเสียงช่วยเน้นคำด้วย การขับซอนิยมใช้การเอื้อน 2 กรณี กรณีแรก คำที่มีการใช้วรรณยุกต์ไม้ตรีและไม้จัตวา กรณีที่สองใช้เชื่อมคำระหว่างห้อง และมักจะใช้ในเพลงรูปแบบดำเนินทำนองมากกว่าเพลงบังคับทาง การศึกษาเพลงดาดน่าน เพลงลับแลง เพลงพม่าต๊ะโต๋งเต๋ง เพลงดาดแพร่ และเพลงจะปุเชียงกลาง มีการเรียงร้อยทำนองด้วยกลุ่มเสียงทางเพียงออบน ชวา และกลาง-แหบ