Ramayana for Piano

Authors

  • Wiboon Trakulhun The Conservatory of MusicRangsit University

Keywords:

Piano / Ramayana / Ramasoon / Mekhala / Phra Rama

Abstract

Ramayana is a programmatic composition for piano solo in which articulates the character Ramasoon’s events of great importance to the storyline of the Thai literature Ramayana. The composition is 17 minutes in length that is comprised of 2 movements corresponding to the events to which Ramasoon is present in the literature. The composition’s raw materials originate from the pentatonic scale, symmetrical scale, synthetic scale, and cluster chord. Moreover, the composition uses Richard Wagner’s composition idea, particularly on the leitmotif which insinuates the leading motives that convey Ramasoon, Mekhala, and Phra Rama’s characters. Furthermore, the whole-tone scale, French augmented sixth chord, and diminished seventh chord expresses the two incidents aforementioned, which this scale and chords communally retain tri-tone intervals. The composition also contains quartal and quintal chords, and symmetrical set (027). This composition is in neo-tonality, however also uses bitonality and polychord, including Thai traditional pieces namely, Choed Ching and Choed Jin.

Author Biography

Wiboon Trakulhun, The Conservatory of MusicRangsit University

- Associate Dean for Academic Affairs and Research

- Executive Editor of Rangsit Music Journal

The Conservatory of Music, Rangsit University

References

ปัญญา รุ่งเรือง และคณะ. โน้ตเพลงไทยฉบับครู เล่ม ๔: เชิดจีน. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, 2544.

รามสูร สีตลายัน. บทประพันธ์เพลงสำหรับเดี่ยวเปียโนจากวรรณคดีไทย. กรุงเทพฯ: ธนาเพรส, 2562.

วิบูลย์ ตระกูลฮุ้น. ดนตรีศตวรรษที่ 20: แนวคิดพื้นฐานทฤษฎีเซต. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2559.

ศิลปากร, กรม. วรรณกรรมสมัยรัตนโกสินทร์ บทละครเรื่องรามเกียรติ์ พระราชนิพนธ์ในรัชกาลที่ ๑, เล่ม ๑. กรุงเทพฯ: ศิลปาบรรณาคาร, 2540.

สมมตอมรพันธุ์, พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระ. บทลครชุดเบ็ดเตล็ด ในเรื่องรามเกียรติ พระราชนิพนธ์ในรัชกาลที่ ๑ ที่ ๒ ที่ ๔ ที่ ๕ และพระราชนิพนธ์กรมพระราชวังบวรมหาศักดิพลเสพ. พระนคร: โสภณพิพรรฒธนากร, 2466.

สุจิตต์ วงษ์เทศ, บรรณาธิการ. เพลงชุดโหมโรงเย็น ฉบับรวมเครื่อง. นครปฐม: วิทยาลัยดุริยางคศิลป์ มหาวิทยาลัยมหิดล, 2537.

Buranaprapuk, Ampai. “Tristan Chord and an Extended Dispute over a Century.” Rangsit Music Journal 13, 1 (2018): 165-179.

Gauldin, Robert. Harmonic Practice in Tonal Music. 2nd ed. New York: W. W. Norton & Company, 2004.

Kamien, Roger. Music: An Appreciation. 10th ed. New York: McGraw-Hill, 2011.

Kostka, Stefan. Materials and Techniques of Twentieth-Century Music. 3rd ed. Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall, 2006.

Morgan, Robert P. Twentieth-Century Music. New York: W.W. Norton & Company, 1991.

Persichetti, Vincent. Twentieth-Century Harmony: Creative Aspects and Practice. 4th revised ed. New York: W. W. Norton & Company, 1961.

Straus, Joseph N. Introduction to Post-Tonal Theory. 3rd ed. Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall, 2005.

Downloads

Published

25.01.2022

How to Cite

Trakulhun, Wiboon. 2022. “Ramayana for Piano”. Rangsit Music Journal 17 (1):121-36. https://so06.tci-thaijo.org/index.php/rmj/article/view/251780.

Issue

Section

บทความวิจัย | Research Article