พฤติกรรมการฟังเพลงของวัยรุ่นไทย
คำสำคัญ:
วัยรุ่นไทย, พฤติกรรมการฟังเพลง, การวิจัยเชิงสำรวจบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพฤติกรรมการฟังเพลงของวัยรุ่นไทย โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงสำรวจ ประชากร คือ วัยรุ่นไทยที่มีอายุ 12 – 18 ปี กลุ่มตัวอย่าง คือ นักเรียนโรงเรียนสาธิตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ฝ่ายมัธยม ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 และ 4 จำนวน 275 คน โดยใช้วิธีการเลือกแบบเจาะจง และการสุ่มตัวอย่างอย่างง่าย เครื่องมือที่ใช้ ได้แก่ 1) แบบวิเคราะห์เอกสาร และ 2) แบบสำรวจออนไลน์ ผลการวิจัยพบว่า ตอนที่ 1 ด้านข้อมูลทั่วไป นักเรียนผู้ให้ข้อมูลจากการทำแบบสำรวจจำนวนทั้งหมด 275 คน ส่วนใหญ่เป็นเพศหญิง อายุ 12 – 16 ปี โดยส่วนใหญ่อยู่ในช่วงอายุ 12 ปี กำลังศึกษาอยู่ในระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 และ4 ซึ่งนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 มีจำนวนมากกว่า นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ตอนที่ 2 ปัจจัยที่ส่งเสริมพฤติกรรมการฟังเพลงของวัยรุ่น พบว่า ช่องทางในการรู้จักและฟังเพลงมากที่สุด คือ ยูทูบ โดยบุคคลที่แนะนำให้รู้จักเพลงและศิลปินมากที่สุด คือ เพื่อน และส่วนใหญ่ฟังเพลงคนเดียว นอกจากนี้พบว่าวัยรุ่นฟังเพลงทุกวัน ช่วงเวลาที่ฟังส่วนใหญ่ คือ 18.00 – 21.00 น. โดยฟังเฉลี่ยครั้งละ 2 ชั่วโมง และส่วนใหญ่จะฟังในพื้นที่ส่วนตัว ได้แก่ บ้าน ห้องนอนส่วนตัว และรถยนต์
เอกสารอ้างอิง
ไกรเทพ จิตตวรากูล, มานิษต์ ชฎาชียวิวัฒน์, และจักรีรัตน์ แสงวารี. “กระแสนิยมของผู้ฟังที่มีต่อธุรกิจเพลงในยุคดิจิทัล.” The Proceedings of the 8th Academic Conference on Communication Research and Creative Works (2561): 270-276.
ณทิตา ทรัพย์สินวิวัฒน์. “อุตสาหกรรมเพลงไทยในยุคประเทศไทย 4.0.” วารสารวิชาการวัตกรรมสื่อวารสังคม มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ 5, 1 (2560): 157-167.
ตรีทิพ บุญแย้ม. “รูปแบบทางการตลาดและแนวโน้มธุรกิจการจัดแสดงดนตรีสดประเภทดนตรีสมัยนิยมในประเทศไทย.” Journal of Business Administration The Association of Private Higher Education Institutions of Thailand 8, 1 (2562): 174-193.
ปิ่นแก้ว เหลืองอร่ามศรี. “วัฒนธรรมวัยรุ่น.” Journal of Social Sciences, Faculty of Social Sciences, Chiang Mai University 22, 1 (2562): 25-52.
พาสนา จุลรัตน์. “จิตวิทยาการศึกษา.” สืบค้นเมื่อวันที่ 20 มิถุนายน 2564. http://thesis.swu.ac.th/swuebook/h231136.pdf.
พลอยไพลิน พงษ์ศิริแสน, และธีระวัฒน์ จันทึก. “การศึกษาปัจจัยด้านพฤติกรรมที่สัมพันธ์ต่อความ ต้องการ เข้าชมดนตรีคลาสสิกวงดุริยางค์เยาวชนสถาบันดนตรีกัลยาณิวัฒนา.” Veridian E-Journal, Silpakorn University (Humanities, Social Sciences and arts) 9, 2 (2016): 556-575.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. “จำนวนประชากรจากการทะเบียน พ.ศ. 2563.” สืบค้นเมื่อวันที่ 17 มิถุนายน 2564. http://statbbi.nso.go.th/staticreport/page/sector/th/01.aspx.
Bogt, Tom Ter and others. “Youngsters and Their Musical Taste: Musical Styles and Taste Group.” The Netherlands’ Journal of Social Sciences 39, 1 (2003): 35-52.
Gregory, Andrew. “The Roles of Music in Society: The Ethnomusicological Perspective.” In The Social Psychology of Music, edited by David Hargreaves, and Adrian North, 123-130. New York: Oxford University Press, 1997.
North, Adrian and David Hargreaves. The Social and Applied Psychology of Music. New York: Oxford University Press, 2008.
Russell, Philip. “Musical Tastes and Society.” In The Social Psychology of Music, edited by David Hargreaves and Adrian North, 141-158. New York: Oxford University Press, 1997.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2022 วารสารดนตรีรังสิต
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
