The Analytical Study of the Categorization of the Five Niyama

Authors

  • Somkiet Chaiyapoom

Keywords:

the Analytical Study, the Five Niyama

Abstract

This article is to summarize the thematic which title is The Analytical Study of Dhamma Niyama. This research is a qualitative study, focused on the documentary studies, mainly in the Tipitaka, the relating documentaries and the Buddhist scholars’ works. All the data are classified into the system, concluded and presented in the descriptive analysis. The results of the research are found that the Five Niyamas appearing in the Atthakata of Mahapatthanasutta which are the outcomes of the categorizing of the Dhamma Niyama are as follows: (1) Utu Niyama is the natural law of non-living matter. (2) Bija Niyama is the law of living material (3) Citta Niyama is the law of mental activity. (4) Kamma is the law of moral causation and (5) Dhamma Niyama is of several meanings. It is often used to refer to the Buddha’s teachings concerning the manifestation of reality or the nature of existence. The Dhamma Niyama from this categorization was defined as the seven Buddhas’ emergences in the same pattern in order to worship them in the researcher’s interpretation. So, the method of this interpretation is different from the present Buddhist Scholars who interpret the minor Dhamma Niyama with the same meanings as the big original Dhamma Niyama.

References

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, 2539.

กีรติ บุญเจือ. ชุดปรัชญาและศาสนาเซนต์จอห์น เล่มต้น เริ่มรู้จักปรัชญา. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเซนต์จอห์น, 2545.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). พุทธธรรม ฉบับปรับขยาย. พิมพ์ครั้งที่ 32. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ผลิธัมม์, 2555.

________. พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. พิมพ์ครั้งที่ 17. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, 2551.

พระไพศาล วิสาโล. พุทธศาสนาไทยในอนาคตแนวโน้มและทางออกจากวิกฤต. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิสดศรี-สฤษดิ์วงค์, 2546.

ฟริตจ๊อฟ คาปร้า. จุดเปลี่ยนแห่งศตวรรษ 1. แปลโดย พระประชา ปสนฺนธมฺโม และคณะ. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิโกมลคีมทอง, 2534.

สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระปรมานุชิตชิโนรส. ปฐมสมโพธิกถา. กรุงเทพมหานคร: ธรรมสภา, 2552.

สมภาร พรมทา. ศาสนากับวิทยาศาสตร์. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2554.

สุชีพ ปุญญานุภาพ. พระไตรปิฎกสำหรับประชาชน. พิมพ์ครั้งที่ 18. นครปฐม: โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย, 2556.

สมเกียรติ ไชยภูมิ. “ความสัมพันธ์ระหว่างธรรมนิยามกับไตรลักษณ์”. สารนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, 2558.

Downloads

Published

07-12-2017

Issue

Section

Research Article