History of Thai Education under the State's Centralization (1947 - 2019)
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purposes of this research article are twofold: first, to explain the dynamics of Thai educational system through centralized educational policies; and second, to illustrate the history of educational reform by the Thai state. The study uses historical research method. Data was collected from primary and secondary sources. Results show that from the year 1947 to 2019 Thai society had been under coup d’etat governments headed by coup leaders and National Legislative Assembly which did not at all relate to the people. The occupancy of coup d’etat governments for a long period of time clearly illustrated the centralization of power which affected the entire system of education. During the year 1957 - 1973 and 2014 - 2019 in particular, the government grasped power from the education and launched a mega project for the nation’s educational development without people consensus. Moreover, it increased the level of control over education through the surveillance of body. Therefore, the centralization of educational system is dominated by politics.
Downloads
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
There is no charge for paper processing and publication. Once the paper is under peer-review process, however, if the paper is withdrawn for any reason the author will be responsible for the expense of 3,000 Baht occurred in the review process.
References
Buakamsri, T. (2009). กัมพูชาในแบบเรียนของไทย [Cambodia in Thai text]. Bangkok: Matichon.
Champung, P. (1996). ความคิดเห็นของผู้บริหารการศึกษาและผู้บริหารสถานศึกษา เกี่ยวกับนโยบายปฏิรูปการศึกษาด้านระบบบริหารการศึกษา ตามโครงการปฏิรูปการศึกษาของกระทรวงศึกษาธิการ [Opinions of educational administrators and school administrators concerning the education reform policy in the area of educational administrative system according to the education reform project, ministry of education]. (Master of Education’s thesis, department of Educational Administration, graduate school, Chulalongkorn university).
Eaksittipong, S. (2018). บททดลองนำเสนอว่าด้วยพัฒนาการอุดมศึกษาไทยภายใต้สงครามเย็น: กำเนิดวงวิชาการไทย นักวิชาการชาตินิยมและชาตินิยมทางปัญญา ภายใต้เงาอินทรี [A Preliminary Studies on the Development of Thai Higher Education in the Cold War Context: The Rise of Thai Academia, Nationalist Scholarsand Intellectual Nationalism under the Eagle’s Shadow]. INTHANINTHAKSIN JOURNAL, 13(2), 60 - 87.
Faire, P. (2016). การศึกษาของผู้ถูกกดขี่ [Pedagogy of the Oppressed]. Bangkok: Jumping fish.
Jaktreemongkol, U. (2015). การพัฒนามาตรประเมินค่านิยมหลัก 12 ประการ สำหรับผู้เรียนอายุระหว่าง 12 - 14 ปี [A construcation of assessment scales of the 12 core values for the 12 - 14 years old students]. Research paper, National Institute of Educational Testing Service (Public Organization).
Kitirianglarp, K. (2018). แผนที่สร้างชาติ [Map for building a Nation]. Bangkok: Illuminations Editions.
Kitirianglarp, K. (2019). เขียนชนบทให้เป็นชาติ กำเนิดมานุษยวิทยาไทยในยุคสงครามเย็น [Writing rural to be a Nation]. Bangkok: Matichon.
Lao, R. (2015). A Critical Study of Thailand's Higher Education Reforms: The culture of borrowing, London and New York: Routledge.
Laungaramsri, P and Siriphon, A. (2015). ย้อนพินิจการประกันคุณภาพอุดมศึกษา ด้านสังคมวิทยาและมานุษยวิทยา [Analyzing the Educational Quality Assurance in Sociology and Anthropology]. Chiang Mai: Faculty of Social Sciences, Chiang Mai University.
Ministry of Education. (2001). หลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2544 [Basic Curriculum B.E. 2544]. Bangkok: Ministry of Education.
Nawarat, N. (2018). การศึกษาของผู้หญิง ตัวตนและพื้นที่ความรู้ [Women’s education: Identity and knowledge space] (3rd ed.). Chiang Mai: Friedrich - Ebert Foundation.
Nunbhakdi, E. (2015). การทำงานของทีดีอาร์ไอในการเมืองไทย [The Workings Of TDRI In Thai Politics]. (Dissertation for Philosophy in Political Science, Faculty of Political Science, Thammasat university).
Office of the Higher Education Commission. (2020). ประวัติทบวง มหาวิทยาลัย [History of Ministry of University Affairs]. Retrieved May 20, 2020, from http://www.mua.go.th/history.html.
Office of the National Economic and Social Development Board. (2020). จำนวนผู้สำเร็จการศึกษา จำแนกตามระดับและประเภทการศึกษา ปีการศึกษา 2535 - 2559 [Numbers of graduates classifying toward levels and types of education]. Retrieved May 27, 2020, from http://social.nesdc.go.th/SocialStat/StatReport_Final.aspx?reportid=3609&template=3R1C&yeartype=M&subcatid=23.
Osatharom, W. (1981). การศึกษาในสังคมไทย พ.ศ. 2411 - พ.ศ. 2475 [Education in Thai society 1868 - 1932]. (M.A.’s thesis in History, Department of History, Chulalongkorn university).
Pipatrojanakamol, S. (2004). การวิเคราะห์เชิงนโยบายการก่อรูปและกระบวนการตราพระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 [An analysis of policy formation and legislative process of the National Education Act B.E. 2542]. (Dissertation for Philosophy in Education Administration, department of education policy, graduate school, Chulalongkorn university).
Potjanalawan, P. (2013). กาลเทศะในวันเด็กแห่งชาติ และความเป็นเด็กในพลเมืองไทยยุคพัฒนา [Time and space in national Children day and chlidness in Thai citizen in Development era]. Art and culture magazine, 34, 3.
Prachachat. (2018). เรียนครู “4 ปี” หรือ “5 ปี” หลักสูตรไหนได้ “คุณภาพ” มากกว่า? [Four or five - year curriculum, which is better quality?]. Retrieved May 9, 2020, from https://www.prachachat.net/education/news-244000.
Premsote, S. (2008). โรงเรียนกวดวิชา ปัจจัยที่ห้าของครอบครัวยุคใหม่ [Tutoring school: The 5th Basic Necessity For Living of new family]. Retrieved May 20, 2020, from https://www.sarakadee.com/2008/11/01/tutor.
Rajjakijjanubeksa. (1959). September 2, Volume 76.
Rajjakijjanubeksa. (1962). November 23, Volume 89.
Rajjakijjanubeksa. (1980). October 13, Volume 97.
Rajjakijjanubeksa. (1981). January 23, Volume 98.
Rajjakijjanubeksa. (1992). April 2, Volume 109.
Rajjakijjanubeksa. (2002). December 13, Volume 119.
Rajjakijjanubeksa. (2003). July 13, Volume 120.
Rajjakijjanubeksa. (2007). January 9, Volume 124.
Rajjakijjanubeksa. (2008). September 25, Volume 124.
Rajjakijjanubeksa. (2009). October 14, Volume 125.
Rajjakijjanubeksa. (2010). October 14, Volume 126.
Rajjakijjanubeksa. (2011). September 28, Volume 127.
Rajjakijjanubeksa. (2012). February 8, Volume 129.
Rajjakijjanubeksa. (2013). September 30, Volume 129.
Rajjakijjanubeksa. (2014). October 11, Volume 130.
Rajjakijjanubeksa. (2015). September 30, Volume 131.
Rajjakijjanubeksa. (2016). March 21, Volume 133.
Rajjakijjanubeksa. (2016). September 25, Volume 132.
Rajjakijjanubeksa. (2017). April 6, Volume 134.
Rajjakijjanubeksa. (2017). September 23, Volume 133.
Rajjakijjanubeksa. (2018). October 2, Volume 134.
Rajjakijjanubeksa. (2019). September 17, Volume 135.
Rajjakijjanubeksa. (2020). February 26, Volume 137.
Sinlarat, P. et al. (2007). อิทธิพลทางการศึกษาของต่างประเทศที่มีต่อการจัดการศึกษาของไทย [The Study of foreign educational impacts on Thai educational management]. Research paper, faculty of Education, Chulalongkorn university.
Tangkijvanich, S. et al (2013). การจัดทำยุทธศาสตร์การปฏิรูปการศึกษาขั้นพื้นฐานให้เกิดความรับผิดชอบ [Making the strategy of basic education reformation for responsibility]. Research paper presenting to Office of the Basic Education Commission, Thailand Development Research Institute Foundation.
Tanosawan, U. & Ponprachatam, S. (2010). การศึกษา: มายาการความรุนแรงเชิงวัฒนธรรม [Education: cultural violence illusion]. Satha-Anand, C. (ed.), ความรุนแรงซ่อน / หาสังคมไทย [Violence Hide / Seek Thai society]. Bangkok: Matichon.
Tupprasert, P. (1985). การวิเคราะห์เชิงประวัติศาสตร์เกี่ยวกับการจัดการศึกษาภาคบังคับของไทย [Historical analysis of practices in Thai compulsory education]. (Master of Education’s thesis, department of Foundations of Education, graduate school, Chulalongkorn university).