การประยุกต์ใช้มิติทางวัฒนธรรมสู่การจัด การท่องเที่ยวชุมชนบ้านห้วยหวายพัฒนา จังหวัดบุรีรัมย์
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อประยุกต์ใช้มิติทางวัฒนธรรมและศึกษาผลการเปลี่ยนแปลง สำหรับรองรับการท่องเที่ยวชุมชนบ้านห้วยหวายพัฒนา จังหวัดบุรีรัมย์ โดยใช้กระบวนการงานวิจัยเพื่อท้องถิ่น ประกอบด้วยวิธีการสัมภาษณ์เจาะลึก การสนทนากลุ่ม การจัดเวทีวิเคราะห์ศักยภาพชุมชน การสังเกตแบบมีส่วนร่วม การศึกษาข้อมูลจากเอกสารต่าง ๆ รวมถึงการสืบค้นข้อมูลจากระบบสารสนเทศ กลุ่มเป้าหมายในการทำการวิจัยในครั้งนี้ จำนวน 225 คน ได้แก่ อาสาสมัครนักวิจัยชุมชน ผู้นำชุมชน พระสงฆ์นักพัฒนา ประชาชนในชุมชนบ้านห้วยหวายพัฒนา ผู้อาวุโส หน่วยงานภาครัฐที่เกี่ยวข้องภายในพื้นที่ ผลจากการวิเคราะห์ข้อมูล พบว่า การประยุกต์ใช้มิติทางวัฒนธรรมสู่การจัดการท่องเที่ยวชุมชนบ้านห้วยหวายพัฒนา เพื่อดึงดูดนักท่องเที่ยวก่อให้เกิดความสนใจ 4 รูปแบบ คือ 1. การประยุกต์ใช้มิติทางวัฒนธรรม สำหรับรองรับการท่องเที่ยวชุมชน ได้แก่ 1.1 รูปแบบการพัฒนาพื้นที่แหล่งน้ำหนองโดนให้เป็นพื้นที่ “กินได้ เที่ยวได้ ขายได้” 1.2 รูปแบบพัฒนาตำนานความเชื่อผีดูหนัง 1.3 รูปแบบการพัฒนาภูมิปัญญาตำน้ำกิน 2. รูปแบบการประชาสัมพันธ์การท่องเที่ยวชุมชนบ้านห้วยหวายพัฒนา ได้แก่ 2.1 รูปแบบการจัดทำป้ายบอกทางเที่ยวชุมชน 2.2 รูปแบบการทำเพจ (Page) ของชุมชน 2.3 การประชาสัมพันธ์ผ่านเพจ (Page) ที่มีคนติดตามจำนวนมากระดับจังหวัด 3. รูปแบบบริหารจัดการกลุ่มชุมชนท่องเที่ยวบ้านห้วยหวายพัฒนา ได้แก่ 3.1 หมวดเงินทุนกลุ่ม 3.2 หมวดการกู้เงินและการคิดดอกเบี้ย 3.3 หมวดข้อห้ามกลุ่ม และ 4. รูปแบบความพร้อมด้านการท่องเที่ยวชุมชนบ้านห้วยหวายพัฒนา เกิดผลการเปลี่ยนแปลงมิติทางวัฒนธรรม 4 ด้าน ได้แก่ 1 ด้านสังคมและวัฒนธรรม 2. ด้านเศรษฐกิจ 3. ด้านสิ่งแวดล้อม 4. ด้านนโยบาย พร้อมทั้งเกิดการสร้างงาน สร้างอาชีพให้กับชุมชนจากนักท่องเที่ยวและคณะศึกษาดูงาน จำนวน 1,200 บาท ต่อครั้ง และรายได้จากการขายผักปลอดสารพิษ จำนวน 1,500 - 2,000 บาทต่อเดือน รวม เป็นเงิน 2,700 - 3,000 บาทต่อเดือน
Downloads
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ผู้เขียนจะต้องลงนามในแบบฟอร์มรับรองบทความ เพื่อให้คำยืนยันความรับผิดชอบว่า บทความของผู้เขียนนั้นไม่เคยตีพิมพ์ที่ใดมาก่อน พร้อมรับทราบว่า กระบวนการส่งบทความเข้าพิจารณาและตีพิมพ์ในวารสารไทยคดีศึกษานั้น จะไม่มีการเรียกเก็บค่าใช้จ่ายในการดำเนินการ ยกเว้น ในกรณีที่ผู้เขียนขอยกเลิกการตีพิมพ์บทความในวารสารไทยคดีศึกษาไม่ว่าด้วยสาเหตุใด และหลังจากบทความนั้นเข้าสู่กระบวนการพิจารณาของผู้ทรงคุณวุฒิไปแล้ว ผู้เขียนจะต้องรับผิดชอบต่อค่าใช้จ่ายที่เกิดขึ้นในกระบวนการประเมินเป็นจำนวนเงิน 3,000 บาท (สามพันบาทถ้วน)
เอกสารอ้างอิง
Bunsirichungrath, P. (2015). หลักการพัฒนาความฉลาดทางสังคม [Strategies for the Development of Social Intelligence]. Bangkok: Chulalong korn University.
Chidchops. (2016). บุรีรัมย์ที่ระลึกงานพระราชทานเพลิงศพคุณแม่ละออง ชิดชอบ [Commemorating the Cremation Ceremony of Mae La - ong Chidchob]. n.p.
Department of Community Development, Ministry of Interior. (2018). คู่มือการขับเคลื่อนการดำเนินงานโครงการชุมชนท่องเที่ยว OTOP นวัตวิถี [A Manual of the Operation of Community Tourism OTOP Innovation Project]. Bangkok: Department of Community Development, Ministry of Interior.
Document Processing and Archives Committee. (1999). วัฒนธรรมพัฒนาการทางประวัติศาสตร์ เอกลักษณ์และภูมิปัญญาจังหวัดบุรีรัมย์ [Culture, Historical Development, Identity, and Wisdom in Buriram Province]. Bangkok: Fine Arts Department, Ministry of Education.
Jitchinakun, K. (2002). คติชนวิทยา [Folklore]. Bangkok: Odeon Store.
Kongdit, S., Promsilp, W., Rattanapongthara, T., Ransameesuk, J, and Watthanee, T. (2017). รูปแบบและกิจกรรมที่เหมาะสมกับการท่องเที่ยวนิเวศเกษตรอย่างมีส่วนร่วมของชุมชนสามเรือน จังหวัดพระนครศรีอยุธยา [Forms and Activities Appropriate for the Participatory Ecological Agriculture Tourism of the Sam Ruean Community, Phra Nakhon Si Ayutthaya]. Area Based Development Research Journal, 9(4), 314 - 326.
Manasan, P. (2017). ชนะอย่างไรในยุค 4.0 (LEARN & CHANGE FAST IN 4 .0) [(LEARN & CHANGE FAST IN 4.0)]. Bangkok: SE - Education.
Office of the National Economic and Social Development Board. (2017). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 (พ.ศ. 2560 - 2564) [National Economic and Social Development Plan No. 12 (2017 - 2021)]. Bangkok: Office of the National Economic and the Social Development Board.
Pinanratchathon, S. (2019). วัดคงคาราม จังหวัดราชบุรี: คุณค่าของทุนทางวัฒนธรรมที่จับต้องได้ และแนวทางส่งเสริมเป็นแหล่งเรียนรู้วัฒนธรรมชาวมอญในประเทศไทย [Khongkharam Temple, Ratchaburi Province, Value of Tangible Cultural Capital and Direction for Promoting the Temple as a Learning Center of Mon Culture in Thailand]. The Journal of the Thai Khadi Research Institute, 16(2), 121 - 158.
Puang-ngam, K. (2008). การจัดการของชุมชนและท้องถิ่น [Community and Local Self - Governance]. Bangkok: Bophit Printing.
Romrattanaphan, W. (2008). ทุนทางสังคม: กระบวนทัศน์ใหม่ในการจัดการสิ่งแวดล้อม [Social Capital: New Paradigm in Environmental Management]. Bangkok: Thammasat University.
Suwanvijit W. (2019). กิจกรรมการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์สำหรับกลุ่มนักท่องเที่ยวสูงอายุพื้นที่ชุมชนลุ่มน้ำคลองป่าพะยอม - คลอท่าแนะ จังหวัดพัทลุง [Creative tourism activities for elderly tourists in the basis community of khlong pa payom - khlong ta nae,phattalung provine]. Area Based Development Research Journal, 10(6), 514 - 529.
Tancharoen, S. (2016). การท่องเที่ยวชุมชนโดยชุมชนเพื่อชุมชนและท้องถิ่น [Community Tourism by Community for Community and Local]. The 3rd National Academic Conference: Southeast Asian Interdisciplinary Studies.
Tahom,U. Wandee,P. and Dhurata, S. (2015). ทุนทางวัฒนธรรมและภูมิปัญญาท้องถิ่น เพื่อสร้างการมีส่วนร่วมในการจัดการทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมของชุมชนบ้านตามา จังหวัดบุรีรัมย์ [Cultural Capital and Local Wisdom for Promoting Participation in Natural Resources and Environment of Ban Tama Community, Buriram Province]. Journal of Environmental Management, 11(2), 45 - 59.
Tanapornpan, R. (1996). ทุนวัฒนธรรม [Cultural Capital]. Bangkok: Ply Place.
Sirisamphan, T. (2018). ยุทธศาสตร์ชาติอนาคตไทย [National Strategies for the Future of Thailand]. National Economic and Social Journal, 55(Special issue July - December), 6 - 17.
