Developing Slow Tourism Potential in Chai Nat Province
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research 1) gathered tourism resource databases and evaluated the tourism resource potential of Chai Nat Province; 2) studied tourist needs to develop slow tourism routes; 3) collected local lore supporting sustainable tourism and added value for local products; and 4) proposed a slow tourism development plan. Data was assembled by field study, qualitatively from tourism stakeholders and quantitatively from 430 Thai tourists, and descriptively analyzed by frequency, percentage, average, standard deviation, exploratory factor analysis (EFA), and content analysis. Data was subsequently synthesized.
Results revealed 1) 38 items in the Chai Nat tourism resource database, with overall low slow tourism potential; six resources had high potential: Sappaya Old Market and Sappaya Wattanaram Temple; Chao Phraya Dam and vicinity; Chai Nat City, Ungphakorn Learning Center, Tuad Pan Chai Nat, and Thephirun Temple; 2) Chai Nat slow tourists sought related activities developed primarily, followed by accommodations, facilities, amenities, and activity routes, including local temples, food, nature, and lifestyles; 3) 56 local lore sites and two Chai Nat local lore product stores were identified, pertaining to five categories: the Khao Tangwa pomelo; sugar palm lifestyle; Rao Thien Thong bamboo shoots; Lhuang Phu Sok herbals; and Laos ethnic woven fabric. Khao Tangwa pomelo local lore was considered the best - known provincial identity suitable for exploitation as a community product to promote sustainable tourism; and; 4) a slow tourism three - year development action plan (2020 - 2022) comprised three strategies: 1) destination image branding; 2) local community product promotion integrated with the agricultural sector; and 3) strengthening construction by Chai Nat civil society.
Downloads
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
There is no charge for paper processing and publication. Once the paper is under peer-review process, however, if the paper is withdrawn for any reason the author will be responsible for the expense of 3,000 Baht occurred in the review process.
References
Aneksuk, B. (2017). การท่องเที่ยวแบบเนิบช้า: นิยามและแนวคิด [Slow Travel: A Concept Survey]. Humanity and Social Science Journal Ubon Ratchathani University, 8(1), 26 - 46.
Boonyanupong, S. & Sangkakorn, K. (2012). การจัดการแหล่งท่องเที่ยวแบบ Slow Tourism สำหรับนักท่องเที่ยวผู้สูงอายุในภาคเหนือตอนบน [Slow Tourism Management for Elderly Tourists in Upper Northern]. MBA - KKU Journal, 5(1), 85 - 100.
Boonyaphak, W. (2007). Tourism Resource of Thailand. Nonthaburi: Sukhothai Thammathirat Open University.
Caffyn, A. (2012). Advocating and implementing slow tourism. Tourism Recreation Research, 37(1), 77 - 80.
Chitkati, P. (2018, August 6). การท่องเที่ยวเนิบช้ากับราคาที่เปลี่ยนแปลง: กรณีศึกษาแหล่งท่องเที่ยวทางประวัติศาสตร์และวัฒนธรรม จังหวัดน่าน [Slow tourism and price changes: a case study of historical and cultural attractions in Nan Province]. Retrieved September 25, 2018, from https://arit.kpru.ac.th/contents/gallery3/Article/2018-08-06/2018-08-06.pdf.
Choibamroong, T. (2011). ภูมิปัญญาในการพัฒนาท้องถิ่นเชิงสร้างสรรค์ [Wisdom for local development]. Bangkok: King Prajadhipok's Institute.
Chuenkha, R. & Suphan, J. (2019). ภูมิปัญญาท้องถิ่นจังหวัดชัยนาทกับการส่งเสริมการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนและการสร้างคุณค่าเพิ่มให้แก่ผลิตภัณฑ์ชุมชน [Traditional knowledge in Chai Nat Province for sustainable tourism promotion and value creation of local products]. Development of slow tourism potential in Chainat Province. Bangkok: Thailand Science Research and Innovation.
Cittaslow. (2016). Network. Retrieved September 25, 2018, from http://www.cittaslow.org/network.
Dachum, P. & Jiarakul, D. (2019). การพัฒนาศักยภาพการท่องเที่ยวแบบเนิบช้าในจังหวัดชัยนาท [Development of slow tourism potential in Chainat Province]. Bangkok: Thailand Science Research and Innovation.
Dall’Aglio, S. (2011). Slow tourism seminar. Econstat Strategies for the Travel Industry.
Dickinson, J. E., Lumsdon, L. & Robbins, D. (2011). Slow Travel: Issues for Tourism and Climate Change. Journal of Sustainable Tourism, 19(3), 281 - 300.
Dickinson, J. E., Robbins, D. & Lumsdon, L. (2010). Holiday travel discourses and climate change. Journal of Transport Geography, 18(3), 482 - 489.
Dickinson, J. & Lumsdon, L. (2010). Slow travel and tourism. New York: Routledge.
Esichaikul, R. & Sunthornwong, C. (2012). การท่องเที่ยวที่ไร้ความเร่งรีบเพื่อสร้างการเรียนรู้ผ่านการสื่อความหมายสำหรับนักท่องเที่ยวสูงอายุชาวยุโรป [Slow tourism: Learning through interpretation for European senior tourists]. Journal of Thai Hospitality and Tourism, 7(1), 41 - 57.
Esichaikul, R. (2014). การจัดการการท่องเที่ยวเฉพาะทาง [Special interest tourism management]. Bangkok: Sukhothai Thammathirat Open University.
Harnthong, S. (2000). Potential of Tourism Management in Phatthalung Province. (Master’s thesis, Unpublished, National Institute of Development Administration).
Heitmann, S., Robinson, P., & Povey, G. (2011). Slow food, slow cities and slow tourism, Research themes for tourism (114 - 127). Oxfordshire: CABI.
Jittangwattana, B. (2005). การวางแผนพัฒนาการท่องเที่ยวแบบยั่งยืน [Sustainable Tourism Development]. Bangkok: Thailand Tourism Academic Center.
Kieanwatana, K., Saynaratchai, K., Srithong, S. & Watcharaphaisankul, U. (2022). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจเดินทางท่องเที่ยวรถไฟในสถานการณ์โควิด - 19 [Factors influencing travel decision - making on rail tourism during the COVID - 19 Pandemics]. Journal of Management Science Pibulsongkram Rajabhat University, 4(2), 45 - 60.
Lumsdon, L. M. & McGrath, P. (2011). Developing a conceptual frame work for slow travel: A grounded theory approach. Journal of Sustainable Tourism, 19(3), 265 - 279.
Lunkam, P. & Liangchan, R. (2021, January 22). การท่องเที่ยวและธุรกิจโรงแรมหลังโควิด - 19 [Tourism and hotel business after COVID - 19 Krungsri Research]. Retrieved August 1, 2023, from https://www.krungsri.com/th/research/research-intelligence/ri-future-of-tourism-21.
Mahawanakul, W. & Prasongsak, N. (2023, June 13). การท่องเที่ยวไทยฟื้นตัวอย่างไรในเชิงพื้นที่ [How does Thai tourism recover spatially?]. Retrieved August 1, 2023, from https://www.bot.or.th/th/research-and-publications/articles-and-publications/articles/Article_13Jun2023.html.
Matos, R. (2004). Can Slow Tourism Bring New Life to Alpine Regions?. In Klaus Weiermairand Christine Mathies (ed.), The Tourism and
Leisure Industry: Shaping the Future. New York: Haworth Hospitality Press.
Mayer, H. & Knox, P. (2010). Small-town sustainability: Prospects in the second modernity. European Planning Studies, 18(10), 1545 - 1565.
Office of the National Education Commission, The Prime Minister's Office. (1998). แนวทางการส่งเสริมภูมิปัญญาไทยในการจัดการศึกษา [Guidelines for promoting Thai wisdom in education management]. Bangkok: Pim Dee.
Oh, H., Assaf, A. G. & Baloglu, S. (2016). Motivations and goals of slow tourism. Journal of Travel Research, 55(2), 205 - 219.
Pattanon, W. (2022, September 6). ปิดลายแทง 19 เส้นทางท่องเที่ยวเมืองรอง ดันยุทธศาสตร์ท่องเที่ยวคลัสเตอร์ [Second tier tourism city guide, push the tourism cluster strategy]. Retrieved August 1, 2023, from https://www.thebangkokinsight.com/news/business/941919.
Phakdee, T. (2019). ลักษณะเฉพาะเชิงพื้นที่ เมืองเดินเท้าท่องเที่ยว พัทยา [Spatial characteristics of walkable urban tourism: Pattaya city, THAILAND]. (Master’s thesis, Thammasat University).
Polthanee, I., Samranrat, N., Laosrirattanachai, P., Romphophak, P., Supich, A. & Leangphan, K. (2019). การศึกษาความต้องการของนักท่องเที่ยวต่อการท่องเที่ยวแบบเนิบช้า [A study of tourists' needs towards slow tourism]. In Development of slow tourism potential in Chainat Province. Bangkok: Thailand Science Research and Innovation.
Rattanawaraha, A. & Sarawong, A. (2022). ฉากทัศน์อนาคตและยุทธศาสตร์การท่องเที่ยวไทย [Thailand Tourism Future Scenario and Strategies]. Bangkok: Public Policy Studies Institute Foundation.
Sanunprasit, C. (2018, August 26). ทันเกมการค้า: จับเทรนด์ธุรกิจท่องเที่ยว เมื่อคนเอเชียชอบเที่ยวกับครอบครัว[Catch up on the trade game: catch the trend of tourism businesses when Asians like to travel with family]. Retrieved September 21, 2018, from https://brandinside.asia/travel-business-asian-family.
Sookkong, P. (2022, January 5). การท่องเที่ยวแบบเนิบช้ายังคงอยู่และจะใช้เวลานานขึ้นจนฝังตัว [Slow tourism still exists and takes longer to become embedded]. Retrieved July 3, 2023, from https://thestandard.co/2022-tourism-begins-to-revitalize.
Srirathu, V. (2008). ศักยภาพแหล่งท่องเที่ยวเชงนิเวศในอำเภอเขาค้อ จังหวัดเพชรบูรณ์ [Eco - tourism potential of Amphoe Khao Kho, Phetchabun Province]. (Master’s thesis, Unpublished. Srinakha rinwirot University).
Srisanga, S. & Wattanakamolchai, S. (2021). โมเดลเชิงสาเหตุของความตั้งใจกลับมาท่องเที่ยวแบบเนิบช้าซ้ำโดยมีพฤติกรรมเป็นตัวแปรส่งผ่าน [The causal model of slow travel intension with behavior as a mediating variable]. Journal of Thai Hospitality and Tourism, 16(1), 56 - 66.
Srisanga, S. (2018). โมเดลเชิงสาเหตุของความตั้งใจกลับมาท่องเที่ยวแบบเนิบช้าซ้ำโดยมีพฤติกรรมเป็นตัวแปรส่งผ่าน [The causal model of slow travel intension with behavior as a mediating variable]. (Master ’s thesis, Bangkok University).
Suraphee, W & Pimonsompong, C. (2017). การพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวแบบเนิบช้าในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ กรณีศึกษาเมืองน่าน ประเทศไทย และเมืองหลวงพระบาง ประเทศ สปป.ลาว [Slow tourism destination development in Southeast Asia: case study Nan Province of Thailand and Luang Prabang Province of Laos PDR]. Journal of Southern Technology, 10(1), 1 - 9.
Tantiyaswasdikul, K. (2022). กระบวนการคิดเชิงออกแบบสำหรับการแก้ไขปัญหาอย่างสร้างสรรค์ [Design thinking process for creative problem solving]. Bangkok: Faculty of Architecture and Planning, Thammasat University.
Thanapet, K. (2022). บุคลักษณ์นักท่องเที่ยวไทยในอนาคต [Tourist persona in the future]. Bangkok: Public Policy Studies Institute Foundation.
รถยนต์ไฟฟ้าเมกะเทรนด์ของโลก แนวโน้มยอดขายเติบโตต่อเนื่อง คาดทะลุ 40 ล้านคันในปี 2030 [The world's megatrend electric car, sales trend continues to grow, expected to exceed 40 million units in 2030]. (2023, March 21). Retrieved August 1, 2023, from https://www.thairath.cTo.th/money/economics/world_econ/2659155.
Tongsong, C. (2015). แนวคิดการพัฒนา Slow Tourism ในประเทศไทย [A Concept for Developing Slow Tourism in Thailand]. Research Methodology & Cognitive Science, 12(2), 1 - 12.
Tourism Authority of Thailand. (2019). แผนปฏิบัติการการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย ปี 2562 [TAT action plan 2019]. Bangkok: Tourism Authority of Thailand.
Tourism Authority of Thailand. (2020). การศึกษาแนวทางสร้างสรรค์เรื่องราวเพื่อเพิ่มประสบการณ์การท่องเที่ยวสำหรับนักท่องเที่ยวชาวไทย [A study of story creation to enhance tourism experiences for Thai tourists]. Bangkok: Tourism market research division, Tourism Authority of Thailand.
Tourism Authority of Thailand. (2023). การสำรวจพฤติกรรมนักท่องเที่ยวชาวไทย ปี 2566 [A survey of Thai tourist behavior in 2023]. Bangkok: Brand Metrix Research.
World Travel & Tourism Council. (2020, September 27). To Recovery and Beyond: The Future of Travel & Tourism in the Wake of COVID - 19. Retrieved August 1, 2022, from https://wttc.org/initiatives/to-recovery-beyond.
Yupet, C. (2012). การเติบโตอย่างรวดเร็วของ Slow Tourism [The rapid growth of slow tourism]. THM Quarterly Review. 5(1), 5 - 7.
Yurtseven, H. R., & Kaya, O. (2011). Slow tourists: A Comparative Research Based on Cittaslow Principles. American International Journal of Contemporary Research, 1(2), 91 - 98.