อิทธิพลของสื่อสังคมออนไลน์กับการสร้างกลยุทธ์เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการดำเนินธุรกิจ วิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมด้านการค้าและการบริการ

ผู้แต่ง

  • วิภาดา อำไพ สาขาวิชาบริหารธุรกิจ ภาควิชาบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเวสเทิร์น
  • ตรีเนตร ตันตระกูล สาขาวิชาบริหารธุรกิจ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเวสเทิร์น

คำสำคัญ:

สื่อสังคมออนไลน์, ประสิทธิภาพในการดำเนินธุรกิจ, กลยุทธ์, วิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม

บทคัดย่อ

การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการใช้สื่อสังคมออนไลน์ของผู้ดำเนินธุรกิจ การยอมรับสื่อสังคมที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพในการดำเนินธุรกิจ SMEs ใช้รูปแบบการวิจัยแบบเชิงสำรวจ ประชากรที่ใช้คือ ผู้บริหารระดับผู้จัดการหรือผู้ที่มีอำนาจในการตัดสินใจเลือกใช้สื่อสังคมออนไลน์ที่ใช้ในธุรกิจ จำนวน 400 คนเก็บแบบตามความสะดวก มีเครื่องคือแบบสอบถามมีการตรวจเครื่องมือตามหลักเกณฑ์ วิเคราะห์ผลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา ค่าร้อยละ คะแนนเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน เชิงอนุมาน ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์เพียร์สัน ผลการวิจัยพบว่า สื่อสังคมออนไลน์ ในความคาดหวังของผู้ประกอบการธุรกิจวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม หลักคือเพื่อสร้างประสิทธิภาพในการดำเนินธุรกิจด้านการขายและการสร้างตรายี่ห้อสินค้า สร้างความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างกิจการและลูกค้าในระยะยาวแต่ต้องใช้เวลาและรักษาระดับมาตรฐานการบริการอย่างสม่ำเสมอ สอดคล้องกับความคิดเห็นที่มีระดับความเห็นด้วยน้อยที่สุดว่าสื่อสังคมออนไลน์มีส่วนช่วยในการรักษาความสัมพันธ์กับลูกค้าแบบยั่งยืน มีค่าเฉลี่ยเพียง 3.88 อีกทั้งมีความกังวลในการแพร่กระจายไปอย่างรวดเร็วของข้อมูลนั้นเกิดขึ้นได้ง่าย และยากต่อการควบคุม หากเป็นการชื่นชมส่งเสริมให้เกิดประโยชน์แก่ธุรกิจก็นับว่าเป็นผลดี แต่ในทางกลับกัน สิ่งที่ถูกผลิตซ้ำ เป็นสิ่งที่ส่งผลไม่ดีแก่ธุรกิจก็จะกลายเป็นสร้างปัญหา และพบอีกว่าลูกค้าพึงพอใจมากขึ้นที่ได้รับการดูแลทันทีผ่านสื่อสังคมออนไลน์ โดยมีความสัมพันธ์ที่ระดับค่อนข้างสูง คือ .731 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05

References

ขวัญปภัสสร จานทอง. (2557). อิทธิพลของปัจจัยภูมิหลัง การมุ่งประกอบการ และเครือข่ายทางสังคมต่อความสำเร็จทางธุรกิจของ ผู้ประกอบการจังหวัดราชบุรี. วารสาร สมาคมนักวิจัย ปีที่ 22 ฉบับที่ 19.

ชัยรัตน์ จุสปาโล, สมบูรณ์วัลย์ สัตยารักษ์วิทย์ และ ปริญ เฟื่องวุฒิ. (2553). ความสอดคล้องระหว่างกลยุทธ์เทคโนโลยีสารสนเทศขององค์การธุรกิจไทย. วารสารสุทธิปริทัศน์. ปีที่25 ฉบับที่74.

ธงชัย ศรีวรรธนะ. (2560). โมเดลสมการโครงสร้างปัจจัยความสอดคล้องทางภาพลักษณ์กลยุทธ์การตลาดเชิงเนื้อหาที่มีลูกค้าเป็นศูนย์กลาง และพฤติกรรม ความภักดีต่อตราสินค้าของผู้ติดตามเฟสบุคธนาคารไทยชั้นนำ. วารสาร สมาคมนักวิจัย ปีที่ 22 ฉบับที่ 1.

บัญญัติ คำนูณวัฒน์. (2556). สื่อออนไลน์เพิ่มโอกาสทางธุรกิจได้. (ออนไลน์). แหล่งที่มาจาก:http://www.komchadluek.net/news/economic/159537 สืบค้นเมื่อวันที่ 7 เดือนมีนาคม พ.ศ.2560.

พิชิต วิจิตรบุญยรักษ์. (2553). สื่อสังคมออนไลน์: สื่อแห่งอนาคต. บัณฑิตวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.

ภิเษก ชัยนิรันดร์. (2553). การตลาดแนวใหม่ผ่าน social media. กรุงเทพมหานคร: ซีเอ็ดยูเคชั่น.

ศิริลักษณ์ สุวรรณวงศ์. (2538). ทฤษฎีและเทคนิคการสุ่มตัวอย่าง. กรุงเทพฯ :สำนักพิมพ์โอเดียนสโตร

เลิศชัย สุธรรมนนท์. (2557). บทบาทของสภามหาวิทยาลัยในการบริหารทรัพยากรบุคคล. วารสารปัญญาภิวัฒน์ ปีที่ 5 ฉบับพิเศษ.

Chainiran Pisek. (2010). New marketing trought social media. Bangkok: Se-ed Ucation. (in Thai).

Janthong Quanpaphatsorn. (2014). The influence of background, Entrepreneurial Orientation, and social network toward business success of Ratchaburi entrepreneurs. Journal of the Association of Researchers Vol.19 No.1. (in Thai).

Khamnoonwatr Banyat. (2013). Online media increase business opportunity. (online) http://www.komchadluek.net/news/economic/159537 March 7, 2017. (in Thai).

Kotler, P., & Keller, K. L. (2012). Marketing management. Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall.

Rodriguez, M., Peterson, M., R., and Krishnan V. (2012). Social Media’s Influence on Business-to-Business Sales Performance. Journal of Personal Selling & Sales Management, vol.3.

Smith P.R, Chaffey D. (2005). Emarketing excellence, Emarketing essentials. A Butterworth-Heinemann.

Srivardhana Thongchai. (2560). Structural Equation Modeling of Self-image Congruence, Consumer Centric Content Marketing Strategies, and Brand Loyalty of Leading Thai Banks’Facebook Followers. Journal of the Association of Researchers Vol.22 No.1. (in Thai).

Suthammanon Lertchai (2014). Strategic Human Resource Management, University Council Roles,. Panyapiwat Journal Vol.5 Special Issue. (in Thai).

Schiffman, L.G., & Kanuk, L.L. (2000). Consumer behavior (7th ed.). New Jersey: Prantice-Hall, Inc.

Petrescu & Korgaonkar. (2011). Viral Advertising: Definitional Review and Synthesis. Journal of Internet Commerce. vol.10 no. 3.

Suwanwong Siriluk. (1995). Theory and Technique for Select Sampling. Bangkok: Odianstore. (in Thai).

Thancharoen Duchakorn. (2009). Evolution of Wireless Technology. Panyapiwat Journal. vol.2. (in Thai).

Wichitbunyarak Phichit. (2010). Social Media: Future Media. Bangkok: Bangkok University. (in Thai)

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2019-06-26