วัฒนธรรมทางการเมืองกับกลุ่มเคลื่อนไหวทางสังคมที่ส่งผลต่อการพัฒนาประชาธิปไตยในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย
คำสำคัญ:
วัฒนธรรมทางการเมือง, กลุ่มเคลื่อนไหวทางสังคม, การพัฒนาประชาธิปไตยบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาสภาพค่าเฉลี่ยของความคิดเห็นที่มีต่อวัฒนธรรมทางการเมืองกับกลุ่มเคลื่อนไหวทางสังคมที่และการพัฒนาประชาธิปไตยในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย 2) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ของวัฒนธรรมทางการเมืองกับกลุ่มเคลื่อนไหวทางสังคมที่ส่งผลต่อการพัฒนาประชาธิปไตยในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย 3) เพื่อศึกษาแนวทางการพัฒนาวัฒนธรรมทางการเมืองกับกลุ่มเคลื่อนไหวทางสังคมและการพัฒนาประชาธิปไตยจากความคิดเห็นของประชาชนในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยประชาชนที่มีอายุตั้งแต่ 18 ปีบริบูรณ์ขึ้นไป จำนวน 317 คน และสัมภาษณ์เชิงลึกผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 10 คน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ สถิติพื้นฐานและการตรวจสอบความสอดคล้องของรูปแบบความสัมพันธ์เชิงสาเหตุโดยโปรแกรมสำเร็จรูป ผลการวิจัย พบว่าพบว่าแบบสอบถามงานวิจัยเชิงปริมาณฉบับนี้มีความตรงเชิงโครงสร้างเมื่อนำไปทดสอบตามเทคนิคการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจ (Exploratory Factor Analysis: EFA) โดยมีค่าความเหมาะสม KMO อยู่ที่ .74-86 ของทั้งสามกรอบแนวคิดวิจัยมีค่ามากกว่า .50 ถือว่าตัวแปรทุกตัวมีความสัมพันธ์ในระดับที่เหมาะสม แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการเก็บข้อมูลค่าความเชื่อมั่นของแบบสอบถามมีค่า Cronbach's Alpha ทั้งฉบับเท่ากับ .96 สถิติที่ใช้เป็นแบบพรรณนา และสถิติวิเคราะห์ถดถอยพหุคุณรวมถึงการสัมภาษณ์เชิงลึกจากผู้เชี่ยวชาญผลการวิจัยพบว่าวัฒนธรรมทางการเมืองกับกลุ่มเคลื่อนไหวทางสังคมที่ส่งผลต่อการพัฒนาประชาธิปไตยในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทยมีความสัมพันธ์ในเชิงบวกอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 ปัจจัยอิทธิพลประกอบด้วย วัฒนธรรมทางการเมืองด้านวัฒนธรรมการเมืองแบบคับแคบ ด้านวัฒนธรรมการเมืองแบบไพร่ฟ้า กลุ่มเคลื่อนไหวทางสังคม ด้านการกระตุ้นให้เกิดการตื่นตัว ด้านการกระทำการรวมหมู่ที่มีจุดมุ่งหมาย ด้านการระดมมวลชน มีสัมประสิทธิ์ในการพยากรณ์ร่วมกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และผลจากการสัมภาษณ์ของผู้เชี่ยวชาญจำนวน 10 ท่าน มีความสอดคล้องไปในทิดทางเดียวกันกับการวิจัยเชิงปริมาณ
References
โกวิทย์ พวงงาม. (2557). บทบาทสำนักงานคณะกรรมการการเลือกตั้งกับการเสริมสร้างความเข้มแข็งให้กับพรรคการเมืองในการพัฒนาประชาธิปไตย : ปัญหา อุปสรรคและแนวทางแก้ไข,ประจำคณะสังคมสงเคราะห์ศาสตร์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, วารสารวิชาการ Veridian E-Journal ปีที่ 7 ฉบับที่ 1 เดือนมกราคม – เมษายน 2557.
กัลยา วานิชย์บัญชา. (2550). สถิติสำหรับงานวิจัย. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย.
เกรียงศักดิ์ ราชโคตร์. (2552). การเมืองการปกครองของไทย. กรุงเทพมหานคร: สหธรรมิก.
เกษียร เตชะพีระ. (2547). “วัฒนธรรมการเมืองอำนาจนิยมแบบเป็นปฏิปักษ์กับการปฏิรูปภายใต้ระบอบทักษิณ” ในอุ้มทนายสมชาย นีละไพจิตร: บทสะท้อนวัฒนธรรมอำนาจนิยมในสังคมไทย (สมชาย หอมลออ, บก). กรุงเทพฯ: คณะทำงานปกป้องนักต่อสู้เพื่อสิทธิมนุษยชน.
จรัส สุวรรณมาลา. (2551). คู่มือการพิจารณาร่างพระราชบัญญัติงบประมาณสำหรับสมาชิกรัฐสภา. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.
จรัส สุวรรณมาลา. (2550). วัฒนธรรมการเมืองท้องถิ่นในประเทศไทย, วารสารสถาบันพระปกเกล้า, 5 (3).
จุมพล หนิมพานิช. (2548). พัฒนาการทางการเมืองไทย: อำมาตยาธิปไตยธนาธิปไตยหรือประชาธิปไตย. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ลิขิต ธีรเวคิน. (2553). วัฒนธรรมทางการเมืองและการพัฒนาระบบการปกครองแบบประชาธิปไตย, วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยราชภัฎพระนคร, 1(1).
ลิขิต ธีรเวคิน. (2552). การเมืองไทยและประชาธิปไตย. กรุงเทพฯ: มิสเตอร์ก๊อปปี.
วีระศักดิ์ จินารัตน์. (2557). การวิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงอนุมาน, วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยการจัดการและเทคโนโลยีอีสเทิร์น, 11 (2) .
แววดาว พรมเสน. (2554). การวิจัยเชิงคุณภาพและการวิจัยเชิงปริมาณ. วารสารมหาวิทยาลัย เทคโนโลยีราชมงคลอีสาน, ปีที่ 4 ฉบับที่ 1 มกราคม – มิถุนายน 2554, หน้า 95 – 102.
สมบัติ ธำรงธัญวงศ์. (2554). นโยบายสาธารณะ: แนวความคิด การวิเคราะห์และกระบวนการ - สมบัติ ธำรงธัญวงศ์ พิมพ์ครั้งที่ 22/2554.
สมบัติ ธำรงธัญวงศ์. (2551). ปัจจัยภูมิหลังวัฒนธรรมทางการเมืองและการมีส่วนร่วมทางการเมืองของผู้นำเยาวชนไทย, รายงานวิจัย สถาบันบัณฑิตพัฒนาบริหารศาสตร์.
สมบัติ ธำรงธัญวงศ์. (2549). การเมืองไทย. กรุงเทพมหานคร: เสมาธรรม.
Almond, G. A. (1956). “Comparative Political System”. Journal of Political. 18. (August): 398.
Almond, G. A., & Verba S. (1965). The Civic Culture. Boston: Little, Brown and Company Inc.
Almond, G. A., & Powell, B.G. (1976). Comparative Politics: A Development Approach. Boston: Little Brown and Company.
Almond, G.A., & Powell, B.G. (1980). Comparative Political Today: A View. Boston: Little Brown and Company.
Albert, C. (1966). Resistance, Rebellion and Death. New York: Alfred A. Knopf.
Anirudh, K. (2008). Poverty, Participation, and Democracy: A Global Perspective. New York: Cambridge University Press. 189 p.
Beckers, S. (2007). Political Culture: differences in East and West Germany, Thesis of Oregon State University.
Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis, Third Edition, New York: Harper and Row Publication.
