ผลของการฝึกด้วยน้าหนักตัวที่เป็นแรงต้านที่มีผลต่อสมรรถภาพทางกายเพื่อสุขภาพของผู้หญิงที่มีน้าหนักเกินมาตรฐาน
คำสำคัญ:
น้ำหนักตัวที่เป็นแรงต้าน, น้ำหนักเกินมาตรฐาน, สมรรถภาพภาพทางกายเพื่อสุขภาพบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบ ผลของการฝึกโดยโปรแกรมการฝึกด้วยน้ำหนักตัวที่เป็นแรงต้านที่มีผลต่อสมรรถภาพทางกายเพื่อสุขภาพในการออกก าลังกายของผู้หญิงที่น้ำหนักเกินมาตรฐาน กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้หญิงที่มีน้ำหนักเกินมาตรฐาน ที่มีค่า BMI ระหว่าง 25.0 – 29.99 กิโลกรัมต่อตารางเมตร (kg/m2) จำนวน 30 คน ได้มาด้วยวิธีการสุ่มอย่างง่าย (Simple Random Sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ โปรแกรมการฝึกด้วยน้ำหนักตัวที่เป็นแรงต้าน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ สถิติพรรณนาวิเคราะห์ (ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน) ตรวจสอบการกระจายข้อมูลด้วยสถิติ Shapiro-Wilk Test และเปรียบเทียบความแตกต่างก่อนและหลังการทดลองด้วยสถิติ PairedSample t-test ผลการวิจัยพบว่า การฝึกโดยโปรแกรมการฝึกด้วยน้ำหนักตัวที่เป็นแรงต้าน ก่อนและหลังการทดลอง มีผลต่อการเปลี่ยนแปลงสมรรถภาพทางกายเพื่อสุขภาพ โดยมีค่าดัชนีมวลกาย ก่อนการฝึก 27.30 +1.44 หลังการฝึก 26.48 +1.38 น้ าหนักตัว ก่อนการฝึก 69.6 +27.30 หลังการฝึก 67.49 +26.48 และแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิต
References
American College of Sports Medicine[ACSM]. (1998). ACSMs resource manual for exercise testing and prescription (3rd ed.). Battimore: Williams & Wilkins.
Bompa, T., O. (1993) Periodization of strength: The new wave in strength training. Toronto: Veritas Publishing
Morgan R.E,Adamson GT. (1961). Circuit Weight Training. London: G Bell and Sons.
Pearson, D. (2000). The National Strength and Condtioning Association’s Basic Guidelines for the Resistance Training of Athletes. National Strength and Conditioning Association Journal.
World Health organization (WHO). (2015). Global Health Observatory (GHO) data.