การพัฒนาทักษะการฟังและพูดภาษาอังกฤษ ผ่านสื่อมัลติมีเดีย ระดับปฐมวัย

ผู้แต่ง

  • จันทิมา เคลือบสำราญ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฎอุบลราชธานี
  • จุฑาทิพย์ แสนวัฒน์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฎอุบลราชธานี
  • ก้องเกียรติ ไกรยสวน คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฎอุบลราชธานี
  • อภิวัฒน์ กิ่งแสง คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฎอุบลราชธานี

คำสำคัญ:

เด็กปฐมวัย, ทัษะการฟังภาษาอังกฤษของเด็กปฐมวัย, ทักษะการพูดภาษาอังกฤษของเด็กปฐมวัย, สื่อมัลติมีเดีย

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาพฤติกรรมรายบุคคลและโดยรวมของเด็กปฐมวัยในด้านทักษะการฟังและการพูดภาษาอังกฤษโดยใช้สื่อมัลติมีเดีย กลุ่มตวอย่างประชการในการวิจัยกลุ่มตัวอย่างประชากรที่ใช้ในวิจัยครั้งนี้เป็นเด็กปฐมวัยชายและหญิง ที่กำลังศึกษาอยู่ในระดับอนุบาลชั้นปีที่ 2 ห้อง 1 ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2562 จำนวน 30 คน โรงเรียนปทุม วิทยากร เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ สื่อมัลติมีเดีย และ บัตรภาพวัดทักษะการฟังและพูดภาษาอังกฤษ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ(Percentage)  ค่าเฉลี่ย และ ค่าส่วนเบี่ยงมาตรฐาน (S.D.) ผลการวิจัยพบว่า การวิจัยเพื่อการศึกษาพฤติกรรมรายบุคคลและโดยรวมของเด็กปฐมวัยในด้านทักษะการฟังและการพูดภาษาอังกฤษโดยใช้สื่อมัลติมีเดีย ระดับอนุบาลชั้นปีที่ 2 โรงเรียนปทุมวิทยากร  ผู้วิจัยของสรุปและอภิปรายผลการวิจัยดังนี้ ผลการพัฒนาทักษะการฟัง พบว่า การทดสอบก่อนเรียนและหลังเรียนทักษะการฟัง มีคะแนนเฉลี่ย   เท่ากับ 3.80  คะแนน และ  15.67 คะแนน ตามลำดับ และเมื่อเปรียบเทียบระหว่างคะแนนก่อนและหลังเรียน พบว่า คะแนนสอบหลังเรียนของนักเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ผลการพัฒนาทักษะการพูด พบว่า  การทดสอบก่อนเรียนและหลังเรียนทักษะการพูด มีคะแนนเฉลี่ย  เท่ากับ 1.57  คะแนน และ  15.00  คะแนน ตามลำดับ  และเมื่อเปรียบเทียบระหว่างคะแนนก่อนและหลังเรียน พบว่า คะแนนสอบหลังเรียนของนักเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05

References

กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). หลักสูตรการศึกษาปฐมวัย พุทธศักราช 2560. กรุงเทพฯ : คุรุสภา ลาดพร้าว.

กรรณิการ์ กาญจันดา. (2546). การใช้กิจกรรมบทบาทสมมติตามแนวการสอนภาษาเพื่อการสื่อสารเพื่อส่งเสริมความสามารถในการฟัง พูด ภาษาอังกฤษ และแรงจูงใจของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, เชียงใหม่.

กุลธิดา สุวรรณพานิช. (2556). แบบฝึกทักษะการฟังคำศัพท์ภาษาไทยเบื้องต้นสำหรับผู้เรียนชาวต่างชาติโดยใช้สื่อมัลติมีเดีย. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, กรุงเทพฯ.

ชลดา รักแจ้ง. (2557). การพัฒนาชุดกิจกรรมภาษาอังกฤษ เพื่อส่งเสริมทักษะการฟังภาษาอังกฤษสำหรับเด็กปฐมวัย. มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม, นครปฐม.

นภเนตร ธรรมบวร. (2546). หลักสูตรการศึกษาปฐมวัย . กรุงเทพฯ : สํานักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ปาริชาต เตชะ. (2553). การพัฒนาทักษะการฟังพูดภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5โดยใช้บทบาทสมมติ. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, เชียงใหม่.

พิทยาภรณ์ มานะจุติ (2548). สื่อการเรียนและของเล่นเด็กปฐมวัย. เชียงใหม่ : ภาควิชาการศึกษาปฐมวัย คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.

เยาวพา เดชะคุปต์. (2542). การบริหารและการนิเทศการศึกษาปฐมวัย. กรุงเทพ ฯ :เจ้าพระยาระบบการพิมพ์.

วรางคณา เค้าอ้น. (2560). การพัฒนาทักษะการสื่อสารภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปี ที่ 4 โดย ใช้สถานการณ์เป็นฐานการเรียนรู้. มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์,กรุงเทพฯ.

วาโร เพ็งสวัสดิ์. (2544). การวิจัยการศึกษาปฐมวัย. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.

สุวรรณา ดีไพบูรย์. (2559). ทักษะการพูดภาษาอังกฤษการจัดการเรียนรู้โดยใช้แนวคิดวิธีธรรมชาติ.มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม, พิษณุโลก.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2021-06-18