Influence of Responsible Leadership in Social, Network, and Stakeholder Participation on the Effectiveness of Social Enterprise : A Case Study of the Network of Pracharath Rak Samakkee Phetchaburi (Social Enterprise) Co., Ltd
Keywords:
Social Responsible Leadership, Network, Participation, Social EnterpriseAbstract
The purpose of this research was to (1) study the responsible leadership in social, network, and stakeholder participation on the effectiveness of Pracharath Rak Samakkee Phetchaburi (Social Enterprise) Co., Ltd. (2) study direct, indirect, and overall influence of the responsible leadership in social, network, and stakeholder participation on the effectiveness of Pracharath Rak Samakkee Phetchaburi (Social Enterprise) Co., Ltd., as well as, examining effectiveness development method appropriation of Pracharath Rak Samakkee Phetchaburi (Social Enterprise) Co., Ltd. (3) study work approach of Pracharath Rak Samakkee Phetchaburi (Social Enterprise) Co., Ltd. on systematic stakeholder development from upstream, midstream, and downstream, and (4) propose the concept of effectiveness development of Pracharath Rak Samakkee Phetchaburi (Social Enterprise) Co., Ltd. A total of 330 persons, data was collected by five-scale estimation questionnaire. The data was analyzed by percentage, mean, standard deviation, and verify the consistency of the model with the confirmatory factor analysis technique. The results of the quantitative research found that the factor of Social Responsible Leadership had the highest total effect on the effectiveness of Pracharat Rak Samakkee, Phetchaburi (Social Enterprise) Limited, followed by Participation and Network respectively. Social responsible leadership, network and participation can inclusively explain the effect on the effectiveness of Pracharath Rak Samakkee Phetchaburi (Social Enterprise) Co., Ltd. for 49 percent. Fit indicesc2 = 0.00 at the degree of freedom = 0 p-value = 1.00 indicating the model is perfect.
Downloads
References
นิรมล กุลศรีสมบัติ,และพรสรร วิเชียรประดิษฐ์. (2556). กลไกการมีส่วนร่วมของประชาชนในการจัดการชุมชนของประเทศญี่ปุ่น. การประชุมวิชาการระดับชาติ "การพัฒนาคน ชุมชน องค์การ และสังคม พัฒนบริหารศาสตร์กับทางเลือกใหม่ด้านการพัฒนาในอนาคต,” 13-14 มิถุนายน 2556, สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
พรชัย ศักดานุวัฒน์วงศ์. (2558). ความสัมพันธ์เชิงสาเหตุระหว่างภาวะผู้นำที่รับผิดชอบต่อสังคมและประสิทธิผลขององค์การในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย. ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต (บริหารธุรกิจ) บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
พิตรพิบูล ไชยเมือง. (2558). รูปแบบการเสริมสร้างเครือข่ายทางสังคมที่มีอิทธิพลต่อคุณภาพการบริหารจัดการในองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จังหวัดหนองบัวลำภู. วารสารมหาวิทยาลัยนครพนม, ปีที่ 5 ฉบับที่ 1 : มกราคม - เมษายน 2558, หน้า 44-52.
พิพัฒน์ นนทนาธรณ์. (2558). ปัจจัยเชิงสาเหตุของภาวะผู้นำที่รับผิดชอบต่อสังคมที่มีอิทธิพลต่อภาพลักษณ์องค์การของท่าอากาศยานสุวรรณภูมิ. วารสาร สมาคมนักวิจัย ปีที่ 20 ฉบับที่ 2 พฤษภาคม - สิงหาคม 2558, หน้า 48-58
พิพัฒน์ นนทนาธรณ์และ สุรมน ไทยเกษม. (2560). อิทธิพลของภาวะผู้นำที่รับผิดชอบต่อสังคมและพฤติกรรมการเป็นสมาชิกที่ดีขององค์การที่ส่งผลต่อการมีส่วนร่วมในกิจกรรมด้านความรับผิดชอบต่อสังคมของพนักงานธนาคารอาคารสงเคราะห์. วารสารสมาคมนักวิจัย, 22(1), 244-253.
วธู โ รจนวงศ์. (2559). การพัฒนาโมเดลสนับสนุนการดำเนินกิจการเพื่อสังคมในประเทศไทย. วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารเทคโนโลยี วิทยาลัยนวัตกรรม มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สมเกียรติ สกุลสุรเอกพงศ์. (2557). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิภาพกิจการเพื่อสังคมในประเทศไทย. วารสารการเมือง การบริหาร และกฎหมาย ปีที่ 8 ฉบับที่ 1, หน้า 139-161
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาระบบราชการ (2554). Governing By Network : The New Shape of the Public Sector ในหนังสือเวทีนวัตกรรม. กรุงเทพฯ : สำนักงาน ก.พ.ร.
สำนักงานพัฒนาชุมชนจังหวัดเพชรบุรี. (2562). รายงานการประชุมการพัฒนาเศรษฐกิจฐานรากและประชารัฐ ประจำปี พ.ศ.2562. เพชรบุรี: สำนักงานพัฒนาชุมชนจังหวัดเพชรบุรี.
อรทัย ก๊กผล. (2552). คู่คิดคู่มือการมีส่วนร่วมของประชาชนสำหรับผู้บริหารท้องถิ่น. กรุงเทพฯ: ส เจริญการพิมพ์.
Agranoff, Robert. (2006). Inside Collaborative Networks: Ten Lessons for Public Managers. Public Administration Review, 66(s1), pp. 56–65.
Candace Jones, William S. Hesterly & Stephen P. Borgatti. (1997). A general theory of network governance: Exchange conditions and social mechanisms. The Academy of Management Review. Vol. 22, No. 4 (Oct., 1997), pp. 911-945
Coggins, E. (2009). Five Characteristics of social enterprenuership. Retrieved April 12, 2015, from www.suite101.com
Cohen, J.M., & Uphoff, N.T. (1981). Participation : Concept and Measures for Project Design. London : Gan, L.
Defourny, J. & Kim, S. (2011). Emerging models of social enterprise in Eastern Asia: a cross-country analysis. Social Enterprise Journal, 7(1), 86-111.
Donaldson, G. A. (2001). Cultivating leadership in school. New York: Teachers College Press.
Eggers, William D. & Stephen Goldsmith (2005). Government by Network The New Public Management Imperative. กรุงเทพฯ: สำนักงาน ก.พ.ร.
Elkington, J. (1997) . “Cannibals with forks - the triple bottom line of twenty-first century Business”. Mankato, MN: Capstone.
EMES European Research Network. (1999). The Emergence of Social Enterprises In Europe. A Short Overview. Brussels: EMES.
Faul, F., Erdfelder, E., Lang, A.-G. & Buchner, A., 2007, p.124-125)
Hair, J.F., Black, W.C., Babin, B.J. and Anderson, R.E. (2010) Multivariate Data Analysis. 7th Edition, Pearson, New York.
Jacobs, T. O. & Elliott, Jaques. (1990). Military Executive Leadership. Measures of Leadership. Greenboro: Center for Creative Leadership.
Le Blanc, D. (2015). Towards Integration at Last? The Sustainable Development Goals as a Network of Targets. Sustainable Development, 23(3), 176-187.
Rifkin. (1986). “Participation Place in Rural Development : Seeking Clarity through Specificity,” World Development. 8 (3) : 223.
Robert Agranoff & Michael McGuire (2003). Collaborative Public Management: New Strategies for Local Governments. Washington, D.C: Georgetown University Press.
UK Department for Trade and Industry. (2002). Social Enterprise: A Strategy for Success. Retrieved August 20, 2014 from https://www.gov.uk/government/organisations/uk-trade-investment
Waldman, David A. (2007). Best Practices in Leading at Strategic Levels: A Social Responsibility Perspective in Jay A. Conger and Ronald E. Riggio, (Eds), The Practice of Leadership, San Francisco: Jossey-Bass.
William Erwin. (1976). Participation Management: Concept, Theory and Implementation.Atlanta, GA: Georgia State University.
Downloads
Published
Issue
Section
License
ประกาศลิขสิทธิ์
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารวิชาการมหาวิทยาลัยการจัดการและเทคโนโลยีอีสเทิร์น ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยหรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหาหรือรูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิชาการมหาวิทยาลัยการจัดการและเทคโนโลยีอีสเทิร์น ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการมหาวิทยาลัยการจัดการและเทคโนโลยีอีสเทิร์น หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำข้อมูลทั้งหมดหรือบางส่วนไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารวิชาการมหาวิทยาลัยการจัดการและเทคโนโลยีอีสเทิร์นก่อนเท่านั้น
