Risk Management Impact on Competitive Advantage of Small and Medium Enterprises in Northeastern Thailand
Article Sidebar
Published:
Apr 2, 2019
Keywords:
risk management competitive advantage small and medium enterprises
Main Article Content
Abstract
The objective of this study is to investigate the impact of risk management on competitive advantage of small and medium enterprises in Northeastern part of Thailand. A questionnaire was used as the instrument for collecting data from 400 Thai small and medium enterprises which were randomly selected by simple sampling method. A questionnaire discriminant power is 0.57-0.86 and reliability coefficient is 0.90-0.95. Statistics used in data analysis were frequency, percentage, mean, standard deviation, multiple correlation analysis and multiple regression analysis. The results have shown that the objective setting, control activities and monitoring have a statistically
positive impact on competitive advantage, provided that higher degrees of risk management of small and medium enterprises are associated with higher competitive advantage.
Article Details
How to Cite
Detthamrong, U., Phukdeesiriwong, N., & Chansanam, W. (2019). Risk Management Impact on Competitive Advantage of Small and Medium Enterprises in Northeastern Thailand. University of the Thai Chamber of Commerce Journal Humanities and Social Sciences, 39(1), 77–95. Retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/utccjournalhs/article/view/181706
Section
Research Articles
ลิขสิทธิ์ของบทความ
ผลงานที่ได้รับการตีพิมพ์ถือเป็นลิขสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยหอการค้าไทย ห้ามมิให้นำเนื้อหา ทัศนะ หรือข้อคิดเห็นใด ๆ ของผลงานไปทำซ้ำ ดัดแปลง หรือเผยแพร่ ไม่ว่าทั้งหมดหรือบางส่วนโดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากมหาวิทยาลัยหอการค้าไทยก่อน
References
กัลยา วานิชย์บัญชา. (2555). สถิติสำหรับงานวิจัย (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพฯ: ธรรมสาร.
ธนาคารแห่งประเทศไทย, สำนักงานภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. (2558). วาระแห่งชาติโอกาสเร่งเครื่อง SMEs ยุครัฐบาล คสช. สืบค้นเมื่อ 18 มิถุนายน 2559, จาก https://www.bot.or.th/Thai/MonetaryPolicy/NorthEastern/DocLib_Research/02- SMEs_Full.pdf
นันทิยาอังกุรวัฒนานุกูล, เกสินีหมื่นไธสง, และวิษณุสุมิตสวรรค์. (2557). ผลกระทบของการบริหารความเสี่ยงการปฏิบัติงานในระบบ GFMIS ที่มีต่อคุณภาพงบการเงินของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานคณะกรรมการอาชีวศึกษา. วารสารการบัญชีและการจัดการ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 6(4), 51-59.
บริษัท ไพร้ซวอเตอร์เฮาส์คูเปอร์ส เอบีเอเอส จำกัด. (2547). แนวทางการบริหารความเสี่ยง. สืบค้นเมื่อ 18 มิถุนายน 2559, จาก https://www.pwc.com/thailand
บริษัท แอทไวส คอนซัลติ้ง จำกัด. (2559). Risk management. สืบค้นเมื่อ 25 กันยายน 2559, จาก https://www.wise.co.th/wise/Knowledge_Bank/References/MWA/Risk_Management.pdf
บริษัท สุมิพล คอร์ปอเรชั่น จำกัด. (2557). SMEs หัวใจที่แท้จริงของเศรษฐกิจไทย.สืบค้นเมื่อ20 มิถุนายน 2560, จาก https://www.sumipol.com/knowledge/smes-หัวใจที่แท้จริงของเศรษฐกิจไทย
บุญชม ศรีสะอาด. (2553). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
พรตพร อาฒยะพันธุ์. (2550). ผลกระทบของประสิทธิภาพการบริหารความเสี่ยงที่มีต่อผลการดำเนินงานของธุรกิจ SMEs ในเขตกรุงเทพมหานคร (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
มงคล กิติวุฒิไกร, และมนัสดา ชัยสวนียากรณ์. (2558). ผลกระทบของการบริหารความเสี่ยงที่มีต่อความสำเร็จในการทำงานของธุรกิจ SMEs ในจังหวัดมุกดาหาร. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 6(1),
105-118.
เรืองศักดิ์ อึ้งประเสริฐภากร. (2554). การจัดทำแผนธุรกิจสำหรับวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม:การบูรณาการองค์ความรู้ทางด้านการจัดการสมัยใหม่ (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์).
มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, กรุงเทพฯ.
วิชาญ แสงสุขวาว, อิงอร นาชัยฤทธิ์, และวิษณุสุมิตสวรรค์. (2556). การเปรียบเทียบประสิทธิภาพการบริหารความเสี่ยงสมัยใหม่ที่มีต่อความสําเร็จในการดําเนินงานของธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ในประเทศไทย.
วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 32(5), 83-94.
ศิรประภา ศรีวิโรจน์, และลักขณา ลุสวัสดิ์. (2559). ธุรกิจ SMEs ของไทยกับความเสี่ยงด้านต้นทุนในยุคการค้าเสรีอาเซียน. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย ฉบับสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์, 6(1),1-20.
ศิริพร พึ่งพรพรหม, ศรัญญา รักสงฆ์, และสุธีรา พ่วงพรพิทักษ์. (2558). ผลกระทบของการบริหารความเสี่ยง ทางการเงินที่มีต ่อประสิทธิภาพองค์กรของธุรกิจส ่งออกข้าวหอมมะลิในประเทศไทย. วารสาร
มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 34(4), 149-157.
สมบัติท้ายเรือคำ. (2552). ระเบียบวิธีวิจัยสำหรับมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์(พิมพ์ครั้งที่3). มหาสารคาม:มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
สมยศ อวเกียรติ, และสิทธิพร ประวัติรุ่งเรือง. (2560). การบริหารความเสี่ยงที่มีความสัมพันธ์กับผลการ ดำเนินงานของธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อมในจังหวัดปทุมธานี. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัย
ฟาร์อีสเทอร์น, 11(4), 48-62.
สำนักงานส่งเสริมวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม. (2558). สถานการณ์SMEs ประเทศไทย ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. สืบค้นเมื่อ 23 มิถุนายน 2559, จาก www.sme.go.th/Documents/2553/mp/sme- indentity/Northeastern.pdf
สำนักงานส่งเสริมวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม. (2560). แถลงวิสัยทัศน์. สืบค้นเมื่อ 8 กุมภาพันธ์2561,จาก https://www.sme.go.th/th/cms-detail.php?modulekey=121&id=1030
อัญชลี พิพัฒนเสริญ. (2559). การนำกรอบการบริหารความเสี่ยงไปใช้ในองค์กร. วารสารวิชาชีพบัญชี,12(33), 123-133.
อุมาวดีเดชธำรงค์, และนารีรัตน์ภักดีศิริวงษ์. (2561). ผลกระทบของคุณภาพรายงานทางการเงินที่มีต่อความได้เปรียบในการแข ่งขันของวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย ่อมในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย. วารสารมหาวิทยาลัยนครพนม, 8(1), 1-9.
Aaker, D. A., Kumar, V., & Day, G. S. (2001). Marketing research. New York: Wiley.
Adeleke, A. Q., Bahaudin, A. Y., Kamaruddeen, A. M., Bamgbade, J. A., Salimon, M. G., Khan, M. W. A., & Sorooshian, S. (2018). The influence of organizational external factors on
construction risk management among Nigerian construction companies. Safety and Health at Work, 9(1), 115-124
Chen, Y.-S., Lin, M.-J. J., & Chang, C.-H. (2009). The positive effects of relationship learning and absorptive capacity on innovation performance and competitive advantage in industrial
markets. Industrial Marketing Management, 38(2), 152–158.
Committee of Sponsoring Organizations of the Treadway Commission. (2004). Enterprise risk management-integrated framework: Executive summary. Retrieved July 18, 2016, from
https://www.coso.org/Documents/COSO-ERM-Executive-Summary.pdf
Gujarati, D. N., & Porter, D. C. (2008). Basic econometrics. Singapore: McGraw-Hill.
Pereira, L., Tenera, A., & Wemans, J. (2013). Insights on individual’s risk perception for risk assessment in web-based risk management tools. Procedia technology, 9, 886-892.
Smith, R. (2017). Clinical risk management in obstetric practice. Obstetrics, Gynaecology & Reproductive Medicine, 27(9), 277-284.
Soin, K., & Collier, P. (2013). Risk and risk management in management accounting and control. Management Accounting Research, 24(2), 82-87.
ธนาคารแห่งประเทศไทย, สำนักงานภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. (2558). วาระแห่งชาติโอกาสเร่งเครื่อง SMEs ยุครัฐบาล คสช. สืบค้นเมื่อ 18 มิถุนายน 2559, จาก https://www.bot.or.th/Thai/MonetaryPolicy/NorthEastern/DocLib_Research/02- SMEs_Full.pdf
นันทิยาอังกุรวัฒนานุกูล, เกสินีหมื่นไธสง, และวิษณุสุมิตสวรรค์. (2557). ผลกระทบของการบริหารความเสี่ยงการปฏิบัติงานในระบบ GFMIS ที่มีต่อคุณภาพงบการเงินของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานคณะกรรมการอาชีวศึกษา. วารสารการบัญชีและการจัดการ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 6(4), 51-59.
บริษัท ไพร้ซวอเตอร์เฮาส์คูเปอร์ส เอบีเอเอส จำกัด. (2547). แนวทางการบริหารความเสี่ยง. สืบค้นเมื่อ 18 มิถุนายน 2559, จาก https://www.pwc.com/thailand
บริษัท แอทไวส คอนซัลติ้ง จำกัด. (2559). Risk management. สืบค้นเมื่อ 25 กันยายน 2559, จาก https://www.wise.co.th/wise/Knowledge_Bank/References/MWA/Risk_Management.pdf
บริษัท สุมิพล คอร์ปอเรชั่น จำกัด. (2557). SMEs หัวใจที่แท้จริงของเศรษฐกิจไทย.สืบค้นเมื่อ20 มิถุนายน 2560, จาก https://www.sumipol.com/knowledge/smes-หัวใจที่แท้จริงของเศรษฐกิจไทย
บุญชม ศรีสะอาด. (2553). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
พรตพร อาฒยะพันธุ์. (2550). ผลกระทบของประสิทธิภาพการบริหารความเสี่ยงที่มีต่อผลการดำเนินงานของธุรกิจ SMEs ในเขตกรุงเทพมหานคร (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
มงคล กิติวุฒิไกร, และมนัสดา ชัยสวนียากรณ์. (2558). ผลกระทบของการบริหารความเสี่ยงที่มีต่อความสำเร็จในการทำงานของธุรกิจ SMEs ในจังหวัดมุกดาหาร. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 6(1),
105-118.
เรืองศักดิ์ อึ้งประเสริฐภากร. (2554). การจัดทำแผนธุรกิจสำหรับวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม:การบูรณาการองค์ความรู้ทางด้านการจัดการสมัยใหม่ (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์).
มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, กรุงเทพฯ.
วิชาญ แสงสุขวาว, อิงอร นาชัยฤทธิ์, และวิษณุสุมิตสวรรค์. (2556). การเปรียบเทียบประสิทธิภาพการบริหารความเสี่ยงสมัยใหม่ที่มีต่อความสําเร็จในการดําเนินงานของธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ในประเทศไทย.
วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 32(5), 83-94.
ศิรประภา ศรีวิโรจน์, และลักขณา ลุสวัสดิ์. (2559). ธุรกิจ SMEs ของไทยกับความเสี่ยงด้านต้นทุนในยุคการค้าเสรีอาเซียน. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย ฉบับสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์, 6(1),1-20.
ศิริพร พึ่งพรพรหม, ศรัญญา รักสงฆ์, และสุธีรา พ่วงพรพิทักษ์. (2558). ผลกระทบของการบริหารความเสี่ยง ทางการเงินที่มีต ่อประสิทธิภาพองค์กรของธุรกิจส ่งออกข้าวหอมมะลิในประเทศไทย. วารสาร
มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 34(4), 149-157.
สมบัติท้ายเรือคำ. (2552). ระเบียบวิธีวิจัยสำหรับมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์(พิมพ์ครั้งที่3). มหาสารคาม:มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
สมยศ อวเกียรติ, และสิทธิพร ประวัติรุ่งเรือง. (2560). การบริหารความเสี่ยงที่มีความสัมพันธ์กับผลการ ดำเนินงานของธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อมในจังหวัดปทุมธานี. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัย
ฟาร์อีสเทอร์น, 11(4), 48-62.
สำนักงานส่งเสริมวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม. (2558). สถานการณ์SMEs ประเทศไทย ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. สืบค้นเมื่อ 23 มิถุนายน 2559, จาก www.sme.go.th/Documents/2553/mp/sme- indentity/Northeastern.pdf
สำนักงานส่งเสริมวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม. (2560). แถลงวิสัยทัศน์. สืบค้นเมื่อ 8 กุมภาพันธ์2561,จาก https://www.sme.go.th/th/cms-detail.php?modulekey=121&id=1030
อัญชลี พิพัฒนเสริญ. (2559). การนำกรอบการบริหารความเสี่ยงไปใช้ในองค์กร. วารสารวิชาชีพบัญชี,12(33), 123-133.
อุมาวดีเดชธำรงค์, และนารีรัตน์ภักดีศิริวงษ์. (2561). ผลกระทบของคุณภาพรายงานทางการเงินที่มีต่อความได้เปรียบในการแข ่งขันของวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย ่อมในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย. วารสารมหาวิทยาลัยนครพนม, 8(1), 1-9.
Aaker, D. A., Kumar, V., & Day, G. S. (2001). Marketing research. New York: Wiley.
Adeleke, A. Q., Bahaudin, A. Y., Kamaruddeen, A. M., Bamgbade, J. A., Salimon, M. G., Khan, M. W. A., & Sorooshian, S. (2018). The influence of organizational external factors on
construction risk management among Nigerian construction companies. Safety and Health at Work, 9(1), 115-124
Chen, Y.-S., Lin, M.-J. J., & Chang, C.-H. (2009). The positive effects of relationship learning and absorptive capacity on innovation performance and competitive advantage in industrial
markets. Industrial Marketing Management, 38(2), 152–158.
Committee of Sponsoring Organizations of the Treadway Commission. (2004). Enterprise risk management-integrated framework: Executive summary. Retrieved July 18, 2016, from
https://www.coso.org/Documents/COSO-ERM-Executive-Summary.pdf
Gujarati, D. N., & Porter, D. C. (2008). Basic econometrics. Singapore: McGraw-Hill.
Pereira, L., Tenera, A., & Wemans, J. (2013). Insights on individual’s risk perception for risk assessment in web-based risk management tools. Procedia technology, 9, 886-892.
Smith, R. (2017). Clinical risk management in obstetric practice. Obstetrics, Gynaecology & Reproductive Medicine, 27(9), 277-284.
Soin, K., & Collier, P. (2013). Risk and risk management in management accounting and control. Management Accounting Research, 24(2), 82-87.