Localization and Cultural Ecotourism: Pa Kham Chanod Area

Main Article Content

Benjapak Charoenmahavit

Abstract

This article focuses on the local tourism adaptation that has been affected by globalization. Pa Kham Chanod area and cultural ecotourism culture were used as a case study.  This study is conducted by document research. The study indicated that the locality had adapted by means of the community constructed a sacred space from the legend, beliefs, and myths that had been told since the past to be a framework for ecotourism and culture for tourists to follow, based on their beliefs and beliefs in the sacred area, resulting in the Kam Chanod area be able to maintain the ecological and cultural resources that exist until now.

Article Details

How to Cite
Charoenmahavit, B. (2020). Localization and Cultural Ecotourism: Pa Kham Chanod Area. University of the Thai Chamber of Commerce Journal Humanities and Social Sciences, 40(1), 110–125. Retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/utccjournalhs/article/view/216598
Section
Academic Article

References

กระทรวงการท่องเที่ยวและการกีฬา. (2550). คู่มือเครือข่ายท่องเที่ยวโดยชุมชน. กรุงเทพฯ: ศรีเมืองการพิมพ์.

การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2539). นโยบายและแนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ พ.ศ. 2539-2540. กรุงเทพฯ: ผู้แต่ง.

เกาะคำชะโนด บวงสรวงใหญ่ "ปู่ศรีสุทโธ" คอหวยไม่พลาดส่องเลขขันน้ำมนต์. (2562, 18 พฤษภาคม). ไทยรัฐออนไลน์. สืบค้นจาก https://www.thairath.co.th/news/local/northeast/1570611

จักรพงศ์ มนัสพิทักษ์ชัย. (2549). บทบาทองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ: กรณีศึกษาอุทยานแห่งชาติเขาน้ำค้าง. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยรามคำแหง, กรุงเทพฯ.

ชนัญ วงศ์วิภาค, สว่าง เลิศฤทธิ์, อมรชัย คหโกศล, และลักษณ์ บุญเรือง. (2547). การจัดการทรัพยากรทางวัฒนธรรมเพื่อการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน. นครปฐม: มหาวิทยาลัยศิลปากร.

ชลธิชา เนียมอาภา. (2557). แนวทางอนุรักษ์และพัฒนาภูมิทัศน์พื้นที่คำชะโนด อ. บ้านดุง จ. อุดรธานี (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, กรุงเทพฯ.

โชติ ศรีสุวรรณ, และเกริก ท่ามกลาง. (2560). ตำนานพญานาคและคำชะโนด ปากทางสู่เมืองบาดาล.กรุงเทพฯ: สถาพรบุคส์.

ดัชนีท่องเที่ยวไทยปี “61 ชี้ชัด” รายได้นักท่องเที่ยว” หลุดเป้า. (2561, 1 ตุลาคม). ประชาชาติธุรกิจ. สืบค้นจาก https://www.prachachart.net /tourism/news_227336

ตำนานป่าคำชะโนดให้โชค ชาวบ้านแห่ไปขอหวยกันเพียบ!!. (2561). สืบค้นเมื่อ 30 ธันวาคม 2561, จาก https://www.sanook.com/travel/1404505

ททท. กางแผนยุทธศาสตรปี”62 ตั้งเป้ารายได้ภาคท่องเที่ยว 3.41 ล้านล้าน. (2561, 5 กรกฎาคม). ประชาชาติธุรกิจ. สืบค้นจาก https://www.prachachat.net/tourism/news-185736

ท่องเที่ยวปี 60 โกยรายได้ 2.75 ล้านล้านบาท. (2562, 16 มกราคม). ฐานเศรษฐกิจ. สืบค้นจาก https://www.thansettakij.com/content/250631

มหาบุญมี เทบสีเมือง. (2554). หินดาว เล่านิทานพญาแถน (ไผท ภูผา, ผู้แปล). กรุงเทพฯ: สุขภาพใจ.

วิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี. (2561). ป่าคำชะโนด. สืบค้นเมื่อ 30 ธันวาคม 2561, จาก https://th.wikipedia.org/wiki/ป่าคำชะโนด#/media/ไฟล์:คำชะโนด.jpg

ศรีศักดิ์ วัลลิโภดม. (2544). พัฒนาการสังคม วัฒนธรรมและพิธีกรรม. กรุงเทพฯ: อัมรินทร์.

ศูนย์วิจัยกสิกรไทย. (2561). การท่องเที่ยวเชิงประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมคึกคัก. สืบค้นเมื่อ 30 ธันวาคม 2561, จาก https://www.kasikornbank.com/th/personal/the-wisdom/articles/economic-horizon/Pages/Thailand-Travel_Apr2018.aspx

สถาบันวิจัยวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2542). โครงการศึกษานิเวศวิทยาเพื่อการอนุรักษ์นกน้ำในทะเลสาบสงขลา: ล. 1. กรุงเทพฯ: ผู้แต่ง.

สถาบันวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งประเทศไทย. (2540). โครงการดำเนินการเพื่อกำหนดนโยบายการท่องเที่ยวเพื่อรักษาระบบนิเวศ. กรุงเทพฯ: ผู้แต่ง.

สถาพร เก่งพานิช. (2558). การจัดการพื้นที่ภูเขาศักดิ์สิทธิ์วัดม่อนพระยาแช่ให้เป็นสถานีแสวงบุญและท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์).มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

สฤษฏ์ แสงอรัญ. (ม.ป.ป.). การท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์หรือเชิงนิเวศ (Ecotourism). สืบค้นเมื่อ 3 มิถุนายน 2562, จาก https://www.dnp.go.th/park/sara/tour/eco.htm

หลวงปู่คำตา สิริสุทโธ. (2539). วังนาคินทร์คำชะโนด ประวัติศาสตร์มหัศจรรย์ของเมืองชะโนด. ลำพูน: บวรวรรณพริ้น.