วิเคราะห์องค์ประกอบความสำเร็จในการประกอบกิจการร้านอาหารริมทาง : กรณีศึกษาฉื่อฉางสตรีทฟู๊ด อำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาและวิเคราะห์องค์ประกอบพฤติกรรมของผู้จำหน่ายอาหารริมทาง ชุมชนย่านฉื่อฉาง อำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลาและเพื่อศึกษาและวิเคราะห์องค์ประกอบความสำเร็จในการประกอบการของกิจการร้านอาหารริมทาง ถนนย่านฉื่อฉาง อำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา เป็นการวิจัยเชิงปริมาณใช้แบบสอบถามในการเก็บรวบรวมข้อมูล กลุ่มตัวอย่างที่ศึกษา คือ ผู้บริโภค จำนวน 800 คน สถิติที่ใช้ คือ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจ ผลการวิจัยพบว่า 1) พฤติกรรมของผู้จำหน่ายอาหารริมทาง ชุมชนย่านฉื่อฉาง อำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา พบว่า ผู้จำหน่ายอาหารมีพฤติกรรมแสดงออกในด้านต่าง ๆ อยู่ในระดับมาก และปัจจัยแห่งความสำเร็จในการประกอบกิจการร้านอาหารริมทาง อยู่ในระดับมาก และการวิเคราะห์องค์ประกอบของพฤติกรรมของผู้จำหน่ายอาหารริมทาง ชุมชนย่านฉื่อฉาง อำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา ประกอบด้วย 2 องค์ประกอบย่อย คือ (1) ด้านสุขอนามัยของบุคคลที่เกี่ยวข้องร้านอาหาร (2) ด้านสุขาภิบาลของร้านอาหาร 2) การวิเคราะห์องค์ประกอบความสำเร็จในการประกอบกิจการร้านอาหารริมทาง ประกอบด้วย 5 องค์ประกอบย่อย คือ (1) กลยุทธ์ทางการตลาดร้านอาหารอย่างมืออาชีพ (2) การบริหารจัดการร้านอาหาร (3) ผลิตภัณฑ์และราคา (4) การให้บริการลูกค้าและระบบครัวร้านอาหาร (5) ทำเล ที่ตั้ง และการตกแต่งร้าน ตัวแปรที่นำมาวิเคราะห์มีความเหมาะสมอยู่ในระดับดีมาก
Article Details
ลิขสิทธิ์ของบทความ
ผลงานที่ได้รับการตีพิมพ์ถือเป็นลิขสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยหอการค้าไทย ห้ามมิให้นำเนื้อหา ทัศนะ หรือข้อคิดเห็นใด ๆ ของผลงานไปทำซ้ำ ดัดแปลง หรือเผยแพร่ ไม่ว่าทั้งหมดหรือบางส่วนโดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากมหาวิทยาลัยหอการค้าไทยก่อน
เอกสารอ้างอิง
กรมพัฒนาธุรกิจการค้า. (2562). ธุรกิจร้านอาหาร: บทวิเคราะห์ธุรกิจ. นนทบุรี: ผู้แต่ง.
กรมอนามัย, สำนักงานสุขาภิบาลอาหารและน้ำ. (2562). มาตรฐานด้านสุขาภิบาลอาหาร. สืบค้นเมื่อ 21 กุมภาพันธ์ 2563, จาก http://foodsan.anamai.moph.go.th/main.php?filename=standard_cfgt
ค็อตเลอร์, พี. (2546). การจัดการการตลาด (ธนวรรณ แสงสุวรรณ, อดิลล่า พงศ์ยี่หล้า, อุไรวรรณ แย้มนิยม, ยุทธนา ธรรมเจริญ, และยงยุทธ ฟูพงศ์ศิริพันธ์, ผู้แปล). กรุงเทพฯ: เพียร์สัน เอ็ดดูเคชั่น อินโดไชน่า.
เจริญชัย เอกมลไพศาล, และณัฐสการณ์ ดีกาสโตร. (2561). การวิเคราะห์องค์ประกอบของทัศนคติการบริโภคอาหารริมทางของผู้บริโภคชาวไทย กรณีศึกษาร้านอาหารริมทางย่านเกาะโดยรอบวงเวียนอนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ กรุงเทพมหานคร. วารสารวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย, 13(45), 56-67.
ชีวรรณ เจริญสุข. (2547). กลยุทธ์การปรับตัวทางการตลาดของร้านค้าปลีกไทยแบบดั้งเดิม (โชว ห่วย) (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยศรีปทุม, กรุงเทพฯ.
เชาว์ โรจนแสง. (2540). การตลาดและกระบวนการบริหารการตลาด. ใน เอกสารการสอนชุดวิชาการบริหารการตลาด: ล. 1 (น.1-79). นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
Thai street food 4.0 -- ฝันให้ไกล ไปให้ถึง. (2561, 28 มกราคม). ประชาชาติธุรกิจออนไลน์. สืบค้นจาก https://www.prachachat.net/economy/news-108211
ธนาคารเพื่อการส่งออกและนำเข้าแห่งประเทศไทย. (2555). ธุรกิจร้านอาหารริมทางปลายทางที่สดใส. กรุงเทพฯ: ผู้ธนาคารเพื่อการส่งออกและนำเข้าแห่งประเทศไทย.
นภพรรณ นันทพงษ์, สุชาติ สุขเจริญ, พรเพชร ศักดิ์ศิริชัยศิลป์, และปิยภรณ์ เวียงแก้ว. (2562). การพัฒนาตลาดนัดและการยกระดับตลาดนัดให้ได้มาตรฐานตลาดนัดน่าซื้อ. วารสารสุขาภิบาลอาหารและน้ำ, 10(2), 8-15.
นฤมล วีระพันธ์, และปราณี ทองคำ. (2550). ปัจจัยที่มีผลต่อสภาวะการสุขาภิบาลอาหารตามหลักเกณฑ์ข้อกำหนดมาตรฐานของร้านอาหารในเขตอำเภอเมืองจังหวัดปัตตานี. วารสารสงขลานครินทร์, 13(2), 187-200.
นลินี พานสายตา, ประวีณา คาไซ, และจตุพล จรูญโรจน์ ณ อยุธยา. (2561). กลยุทธ์การบริหารร้านอาหารและเครื่องดื่มแบบฟู้ดทรัคให้ประสบความสำเร็จ. วารสารวิทยาลัยดุสิตธานี, 12(2), 446-462.
ปริญ ลักษิตานนท์. (2544). จิตวิทยาและพฤติกรรมผู้บริโภค. กรุงเทพฯ: เหรียญบุญการพิมพ์.
ไพศาล วรคำ. (2556). การวิจัยทางการศึกษา (พิมพ์ครั้งที่ 6). มหาสารคาม: ตักสิลาการพิมพ์.
ภูดินันท์ อดิทิพยางกูร. (2555). การบริหารช่องทางการจัดจำหน่ายสินค้าระหว่างประเทศ. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
รัฐวิทย์ ทองภักดี. (2555). 30 กลยุทธ์ลับพิชิตตลำดเหนือคู่แข่ง. นนทบุรี: ธิงค์ บียอนด์ บุ๊คส์.
ศิริวรรณ เสรีรัตน์. (2541). การบริหารเชิงกลยุทธ์. กรุงเทพฯ: พัฒนศึกษา.
สถาบันอาหาร. (2560). อาหารริมทาง (Street Food) ในประเทศไทย. สืบค้นเมื่อ 21 กุมภาพันธ์ 2563, จาก http://fic.nfi.or.th/MarketOverviewDomesticDetail.php?id=145
สุวิช แย้มเผื่อน. (2545). การส่งเสริมการตลาด. กรุงเทพฯ: ศูนย์ตำราอาจารย์นิมิต จิวะสันติการ.
อรพิน สุขสองห้อง. (2560). การปฏิบัติตามข้อกำหนดด้านสุขาภิบาลอาหารของผู้จำหน่ายอาหารริมบาทวิถี: กรณีศึกษาถนนสังคโลก (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยนวมินทราธิราช, กรุงเทพฯ.
โอปอล์ สุวรรณเมฆ, และอภิวรรตน์ กรมเมือง. (2562). ปัจจัยที่มีผลต่อความพึงพอใจในการบริโภคอาหารบาทวิถีในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารบริหารธุรกิจศรีนครินทรวิโรฒ, 10(2), 144-155.
The American heritage dictionary (2nd ed.). (1985). Boston, MA: Houghton Mifflin.
Barnard, C. I. (1969). Organization and management. Cambridge, MA: Harvard University Press.
Best, J. W. (1981). Research in education (3rd ed.). Englewood Cliffs, NJ: Prentice Hall.
Bygrave, W. D. (Ed.). (1994). The portable MBA in entrepreneurship. New York, NY:
Wiley.
Cronbach, L. J. (1990). Essentials of psychological testing (5th ed.). New York, NY: Harper & Row.
Engel, J. F., Blackwell, R. D., & Miniard, P. W. (1993). Consumer behavior (7th ed.). Fort Worth, TX: Dryden Press.
Kerin, R. A., Hartley, S. W., & Rudelius, W. (2004). Marketing management. New York, NY: McGraw Hill.
Kotler, P. (2003). Marketing management (11th ed.). Upper Saddle River, NJ: Prentice Hall.
Likert, R. (1956). The human organization. New York, NY: McGraw-Hill.
Likert, R. (1961). New patterns of management. New York, NY: McGraw-Hill.
Loudon, D., & Bitta, A. (1988). Consumer behavior: Concepts and applications (3rd ed.). New York, NY: McGraw Hill.
Pattan, M. Q. (1980). Qualitative evaluation method. Newbury Park, CA: Sage.
Philip, K. (2003). Marketing management (11th ed.). Upper Saddle River, NJ: Prentice-Hall.
Pickel, H. B., & Abrahamson, H. (1989). Motivation and personality. New York: Harper Schunk.
Weiss, C. H. (1972). Evaluation research. Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall.
Zimmerer, T. W. , & Scarborough, N. M. (2002). Essentials of entrepreneurship and small business management (3rd ed.). Upper Saddle River, NJ: Prentice-Hall.