ปัญหาสิทธิมนุษยชนในกระบวนยุติธรรมทางอาญาว่าด้วยการปล่อยชั่วคราวในประเทศไทย

บทคัดย่อ

การปล่อยตัวชั่วคราวเป็นหนึ่งในกระบวนการเพื่อสร้างความยุติธรรมให้แก่ประชาชนในการต่อสู้คดี ซึ่งเป็นสิทธิที่ผู้ต้องหาหรือจำเลยควรได้รับ การไม่อนุญาตให้ปล่อยตัวชั่วคราวเป็นข้อยกเว้น เช่น การถูกคุมขังระหว่างการสอบสวนหรือระหว่างพิจารณาก็ดีย่อมกระทำได้หากเข้าเงื่อนไขตามที่กฎหมายกำหนดไว้อันเป็นเหตุให้ไม่อนุญาตปล่อยชวคราว ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 108/1 อย่างไรก็ดี แม้กฎหมายจะกำหนดห้ามมิให้พนักงานสอบสวนควบคุมตัวเกินกว่า 48 ชวโมง การไม่อนุญาตให้ปล่อยชวคราวในชนสอบสวนยังคงพบปัญหาที่ยังคงมีการใช้เทคนิคที่จะยืดระยะเวลาการควบคุมตัวออกไปเกินกว่า 48 ชั่วโมงได้เพียงเพราะศาลไม่เปิดทำการพิจารณาในการขอผัดฟ้อง ฝากขัง หรือปล่อยชั่วคราวทำให้การปล่อยตัวชั่วคราวของผู้ต้องหาหรือจำเลยนั้นไม่อาจได้รับการพิจารณาเพียงเพราะศาลไม่เปิดทำการซึ่งไม่ค่อยยุติธรรมกับผู้ต้องหาเท่าไหร่นักการพิจารณาปล่อยชวคราวยังคงต้องมีการพัฒนาในแง่ของการพิจารณาที่เพิ่มโอกาสในการที่จะให้ผู้ต้องหาหรือจำเลยได้รับการปล่อยชั่วคราวมากขึ้นกว่าที่เป็นอยู่ปัจจุบันไม่ว่าจะเป็นเงื่อนไขการพิจารณาปล่อยตัวชั่วคราวการติดอุปกรณ์กำไลอิเล็กทรอนิกส์ระหว่างการปล่อยชั่วคราวเป็นกระบวนการที่ดีที่สุดอย่างหนึ่งที่ทำให้เกิด ประโยชน์สูงสุดต่อหลักประกันสิทธิเสรีภาพในขณะที่ยังไม่มีคำพิพากษาว่าได้เป็นผู้กระผิด