INNOVATION OF CULTURAL KNOWLEDGE AND LOCAL WISDOM MANAGEMENT FOR COMMUNITY DEVELOPMENT IN NAKHON SI THAMMARAT PROVINCE

Main Article Content

Jutasakhon Boonnam
Nilrat Nawakitphaitoon

Abstract

This research aimed to 1) study, analyze, and synthesize the innovation of knowledge, cultural and local wisdom management to the community development of Nakhon Si Thammarat Province, and 2) develop the innovation of knowledge, cultural and local wisdom management in the community development of Nakhon Si Thammarat Province. This mixed-method research applied quantitative and qualitative research, the research tools included document analysis, interview, questionnaire, opinion, and quality assessment form, and the data were analyzed using content and frequency analysis.


The research showed that:


1. The study results of an analysis and synthesis of knowledge management components included the management of knowledge, culture, and local wisdom for tangible objects and the management of knowledge, culture, and local wisdom for intangible objects.


2. The innovation development of the knowledge, cultural, and local wisdom management process included the indication, creation, and seeking of knowledge, systematic knowledge management, processing and screening, knowledge exchange, and learning.

Article Details

Section
Research Articles

References

กนกวรรณ ชูชาญ. (2552). การจัดการความรู้ทางทรัพยากรวัฒนธรรมโดยผู้นําชุมชน เพื่อการท่องเที่ยวชุมชนบ้านผาหมอน ดอยอินทนนท์ จังหวัดเชียงใหม่. ใน วิทยานิพนธ์ศิลป

ศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารงานวัฒนธรรม. วิทยาลัยนวัตกรรมมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

กระทรวงวัฒนธรรม. (2559). ร่างกรอบทิศทางยุทธศาสตร์ 20 ปี ด้านวัฒนธรรม ตามกรอบ ทิศทางยุทธศาสตร์ชาติ ระยะ 20 ปี สำนักนโยบายและยุทธศาสตร์ สำนักงานปลัดกระทรวงวัฒนธรรม. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงวัฒนธรรม.

กิตติคุณ ติชะนะ และฉัตรวรัญ องคสิงห์. (2560). การจัดการองค์ความรู้ทางวัฒนธรรมแบบดั้งเดิมของคนไทย เชื้อสายมาลายู จังหวัดปทุมธานี. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยปทุมธานี, 9(2), 179-187.

ทับทิม เป็งมล และคณะ. (2561). การจัดการองค์ความรู้ทางวัฒนธรรม เพื่อการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน. วารสารการบริหารการปกครองและนวัตกรรมท้องถิ่น, 2(3), 93-106.

บุญชม ศรีสะอาด. (2545). การวิจัยเบี้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพมหานคร: สุริวิยาสาส์น.

พิชิต ฤทธิ์จรูญ. (2544). หลักการวัดผลและประเมินผลการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: สถาบันราชภัฏพระนคร.

ศิริชัย กาญจนวาสี. (2550). ทฤษฎีการประเมิน (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สุภางค์ จันทวานิช. (2556). การวิเคราะห์ข้อมูลในการวิจัยเชิงคุณภาพ. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สุวิมล ว่องวาณิช และนงลักษณ์ วิรัชชัย. (2543). ปัจจัยและกระบวนการที่เอื้อต่อการพัฒนาคุณธรรมระดับบุคคลเพื่อมุ่งความสำเร็จของส่วนรวมของนักศึกษามหาวิทยาลัย : การศึกษาเชิงปริมาณและคุณภาพ. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.