CHALERM PHRA KIET RICE WITH CULTURAL HERITAGE USING ACTIVE LEARNING APPROACH TO DEVELOP STUDENTS IN SOCIAL STUDIES PROGRAM

Main Article Content

Alisa Talungphol
Purachet Bunyang
Kamontip Thamkirati
Rattana Krinara
Kaewjai Suwanwech

Abstract

     This article synthesized the documents based on active learning approach to develop students in social studies program at Nakhon Si Thammarat Rajabhat University and promoted an area-based policy of the university named “one faculty, one district”. Chelerm Phra Kiet District, Nakhon Si Thammarat was addressed as the main area with the potential of famers’ lives called Social Lab. This promoted natural classroom, cultural classroom and local learning site. Experts could be outside of class with Multidisciplinary addressed to generate cultural heritage. The results revealed that active learning using social lab with community-based approach, including thinking skills, cooperative learning and team working were applied. In addition, local wisdoms were promoted while participating activities simultaneously. Also, new innovations were also created and suggested to all primary grade 4 - 6 students in Chalerm Phra Kiet District. At the same time, students in social studies program could apply technology applications to create various learning equipment and innovations to teach cultural heritage about local rice of Chalerm Phra Kiet District.

Article Details

Section
Academic Article
Author Biography

Purachet Bunyang, ์Nakhon SI Thammarat Rajabhat University

Purachet Bunyang

References

กฤตยากร ลดาวัลย์. (2563). การจัดการศึกษาท้องถิ่นสู่การพัฒนาอย่างยั่งยืน.วารสารวิชาการธรรมทรรศน์. มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตร้อยเอ็ด, 20(4), 209-216.

ตรีพูลศักดิ์ เอกโรจนกุล. (ม.ป.ป.). มรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมและการพัฒนาที่ยั่งยืนขององค์การยูเนสโก. เรียกใช้เมื่อ 20 สิงหาคม 2563 จาก https://ich.unesco.org/doc/src/34299-TH.pdf.

ทิศนา แขมมณี. (2566). ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ (พิมพ์ครั้งที่ 26). กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ประภัสสร ทองยินดี. (2558). ภูมิปัญญาไทย: องค์ความรู้ที่มีคุณค่าและประโยชน์ต่อสังคมไทย. นครปฐม: มหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย.

พิชาติ แก้วพวง. (2563). ศาสตร์การจัดการเรียนรู้สังคมศึกษา Science of Social Studies Learning Management. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

พิทยา พละพลีวัลย์. (2555). การสื่อสารความเป็นโลกกับความเป็นท้องถิ่นผ่านวัฒนธรรมการบริโภคไก่ในสังคมไทย: ศึกษากรณีการบริโภคไก่เคเอฟซีและไก่ห้าดาว. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต คณะวารสารศาสตร์และสื่อสารมวลชน สาขาวิชาสื่อสารมวลชน. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

พิมพันธ์ เดชะคุปต์ และพเยาว์ ยินดีสุข. (2562). การเรียนรู้เชิงรุกแบบรวมพลังกับ PLC เพื่อการพัฒนา (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

วราภรณ์ สามโกเศศ. (2565). ไขความหมายคำ Social Lab. เรียกใช้เมื่อ 18 พฤศจิกายน 2565 จาก https://www.bangkokbiznews.com/columnist

วีณา ประชากูล และประสาท เนื่องเฉลิม. (ม.ป.ป.). รูปแบบการเรียนการสอน. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

สำนักงานปลัดกระทรวงการอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม. (2565). สป.อว. ขับเคลื่อน "โครงการผลิตครูเพื่อพัฒนาท้องถิ่น" ผลิตและพัฒนาครูดี ศักยภาพสูง

ต่อยอดพัฒนาบ้านเกิดพัฒนาขีดความสามารถของประเทศ. เรียกใช้เมื่อ 21 มิถุนายน 2565 จาก https://www.ops.go.th/th/all-news/news-executive/item