EFFECTS OF ACTIVE LEARNING MANAGEMENT USING CONTEMPLATIVE EDUCATION ON LEARNING ACHIEVEMENT ON SUFFICIENCY AND SUFFICIENCY CHARACTERISTICS OF LOWER SECONDARY STUDENTS
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research were to compare learning achievement on sufficiency and the sufficiency characteristics of lower secondary students through active learning management using contemplative education. This research is a quasi-experimental research. The population consisted of 30 lower secondary students, Chinese International school in Bangkok under the Office of the Private Education Commission, Ministry of Education, Thailand. during the second semester of the 2024 academic year. The research instruments included the active learning lesson plan based on the contemplative education had an Index of Item-Objective Congruence (IOC) of 1.00; an achievement test on sufficiency had a difficulty ranging from 0.30 to 0.70, a discrimination ranging from 0.20 to 0.73, and a reliability of 0.74; a sufficiency characteristics evaluation form had an Index of Item-Objective Congruence (IOC) of 1.00 and a reliability of 0.86. The statistics used for data analysis included the mean, standard deviation, and t-test for dependent samples.
The research results revealed that:
- Learning achievement on sufficiency of lower secondary students after implementing active learning management using contemplative education higher than before the experiment.
- Sufficiency characteristics of lower secondary students after implementing active learning management using the contemplative education was higher than before the experiment.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กิตติพัฒน์ ศรีชัย. (2565). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้ตามหลักไตรสิกขาร่วมกับแนวคิดจิตตปัญญาศึกษา เพื่อส่งเสริมคุณลักษณะของความเป็นพลเมืองดีสำหรับนักเรียนประกาศนียบัตรวิชาชีพ. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปริญญาศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาหลักสูตรและการสอน, มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
เกียรติพงษ์ กลับดี. (20 กุมภาพันธ์ 2568). ความพอเพียง (นางสาวณัชชา นิ่มอนงค์, ผู้สัมภาษณ์)
ทองแดง สุกเหลือง. (2566). การจัดการเรียนรู้แนวคิดจิตตปัญญาศึกษาเพื่อพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษาสาขาวิชาสังคมศึกษาชั้นปีที่ 4 คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์. วารสารวิจยวิชาการ, 6(2), 169-182.
ธนิดา วรฤทธิ์ และพิชาติ แก้วพวง. (2567). ผลของการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ตามแนวคิดจิตตปัญญาศึกษาบูรณาการร่วมกับปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง เพื่อเสริมสร้างพฤติกรรมความมีวินัยในตนเองของนักเรียนประถมศึกษาตอนต้น. วารสารวิจัยและนวัตกรรมทางการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร, 4(2), 22-24.
ปรียา สมพืช. (2559). การจัดการเรียนรู้เชิงรุกโดยใช้รู้แบบการเรียนการสอนด้วยกรณีศึกษา. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร สาขามนุษยศาสตร์และสังมศาสตร์, 11(2), 260-270.
พิศาล เครือลิต. (2565). การพัฒนาหลักสูตรสริมสร้างคุณลักษณะอยู่อย่างพอเพียงตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาหลักสูตรและการสอน. มหาวิทยาลัยนเรศวร.
ภูรินทร์ คงพร. (20 กุมภาพันธ์ 2568). ความพอเพียง (นางสาวณัชชา นิ่มอนงค์, ผู้สัมภาษณ์)
มูลนิธิชัยพัฒนา. (2568). แนวคิดทฤษฎีการพัฒนาอันเนื่องมาจากพระราชดำริ เศรษฐกิจพอเพียง. เรียกใช้เมื่อ 21 กุมภาพันธ์ 2568 จาก https://www.chaipat.or.th.
เมธินี วงศ์วานิช รัมภกาภรณ์. (2558). การจัดการเรียนการสอนตามแนวคิดจิตตปัญญาศึกษา: การสังเคราะห์งานวิจัย. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยอิสเทิร์นเอเชีย ฉบับสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์, 5(2), 328-342.
รัตนภรณ์ ปินทา และคณะ. (2562). การศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาสังคมศึกษา เรื่อง เศรษฐกิจพอเพียงกับการพัฒนาประเทศโดยใช้เทคนิคการจัดการเรียนรู้บูรณาการแนวคิด CCR ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. การประชุมวิชาการระดับชาติ ครุศาสตร์ศึกษา ครั้งที่ 2, ณ ห้องคอนเวนชั่นฮอล ศูนย์วัฒนธรรมภาคเหนือตอนล่าง มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม (ส่วนวังจันทน์).
วรวุฒิ เพ็งพันธ์. (2558). การจัดกิจกรรมการเรียนรู้ตามแนวคิดจิตตปัญญาศึกษา: กรณีศึกษารายวิชาการพัฒนากับการศึกษา. วารสารการศึกษาและการพัฒนาสังคม, 11(1), 279-290.
วิทเอก สว่างจิต. (2563). การจัดการเรียนรู้เชิงรุกสู่ทักษะในศตวรรษที่ 21 โดยการนำแนวคิดจิตตปัญญาศึกษาระบบพี่เลี้ยงและการเรียนรู้โดยใช้วิจัยเป็นฐาน. วารสารวิจัยทางการศึกษา, 15(1), 45-56.
สัญญา สาลีผลิน. (2561). การพัฒนารูปแบบการจัดกิจกรรมเพื่อเสริมสร้างจิตสาธารณะของนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปริญญาศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารและการจัดการการศึกษา. มหาวิทยาลัยศรีนครินทร วิโรฒ.
สายฝน จันบุตรราช. (2561). สภาพและแนวทางการพัฒนาการจัดการเรียนรู้ตามหลักจิตตปัญญาศึกษา กลุ่มเครือข่ายสถานศึกษาที่ 17 (สิรินธร) สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาอุบลราชธานี เขต 3. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารจัดการการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560) แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2579. กรุงเทพมหานคร: พริกหวานกราฟฟิค.
อริสา สุมามาลย์ และสาวิตรี เถาว์โท. (2561). การพัฒนากิจกรรมการเรียนการสอนโดยใช้แนวคิดจิตตปัญญาศึกษา เพื่อเสริมสร้างทักษะชีวิต รายวิชาจิตตปัญญาศึกษา สำหรับนักศึกษาระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร. วารสารครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์วิทยาลัย, 46(2), 241-259.
