ส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์วัฒนธรรมของประเพณีบุญสารทเดือนสิบ จังหวัดนครศรีธรรมราช
Main Article Content
บทคัดย่อ
การส่งเสริมท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์วัฒนธรรมของประเพณีบุญสารทเดือนสิบ ของจังหวัดนครศรีธรรมราชเป็นวิธีการศึกษาประเพณีบุญสารทเดือนสิบ ที่เกี่ยวเนื่องกับประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนาและวัฒนธรรมมองผ่านการเดินทางท่องเที่ยว ที่เน้นการพัฒนา ด้านภูมิปัญญาสร้างสรรค์ การเคารพต่อสิ่งแวดล้อม สังคมพหุวัฒนธรรม ศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์และวิถีชีวิตของผู้คน สามารถกล่าวได้อีกนัยหนึ่งว่า การท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์วัฒนธรรมของประเพณีบุญสารทเดือนสิบ เป็นการย้อนกลับมามองตนเองอย่างเข้าใจความเกี่ยวพันของสิ่งทั้งหลายในโลกที่มีความเกี่ยวโยงพึ่งพาไม่สามารถแยกส่วนออกจากกันได้ ประเพณีบุญสารทเดือนสิบ มีส่วนประกอบที่เป็นการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ สืบทอดทางวัฒนธรรม ที่สามารถดึงดูดนักท่องเที่ยวได้ คือ เรื่องราวทางประวัติศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับพระพุทธศาสนา และเกี่ยวกับความเชื่อของประเพณีบุญสารทเดือนสิบ การจัดการท่องเที่ยวประเพณีบุญสารทเดือนสิบของจังหวัดนครศรีธรรมราช ประวัติศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับพระพุทธศาสนา และคติความเชื่อเกี่ยวกับประเพณีบุญสารทเดือนสิบ ซึ่งประเพณีนี้เป็นประเพณีที่มีคู่บ้านคู่เมืองนครศรีธรรมราชมาตั้งแต่อดีต มีบ่อเกิดมาจากคติความเชื่อเรื่องผีสางเทวดาควบคู่กับความเชื่อทางพระพุทธศาสนาแบบลังกาวงศ์ ที่มีองค์พระบรมธาตุเจดีย์เป็นศูนย์กลางแห่งความศักดิ์สิทธิ์ ความอุดมสมบูรณ์ของทรัพยากรธรรมชาติ ผลผลิตทางการเกษตร และการนำผลผลิตทางการเกษตรมาทำบุญอุทิศให้แก่บรรพชนญาติมิตรที่ล่วงลับไปแล้ว
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2538). การวัฒนธรรมศึกษากระบวนการบริหารและจัดการวัฒนธรรม. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์บริษัทประชาชน.
ทิพมาศ เศวตวรโชติ และคณะ. (2563). นวัตกรรมการสืบทอดประเพณีแห่ผ้าขึ้นธาตุนครศรีธรรมราช. วารสารปาริชาต มหาวิทยาลัยทักษิณ, 33(1), 107-116.
ประภาศรี สีหอำไพ. (2538). วัฒนธรรมทางภาษา. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พวงผกา คุโรวาท. (2539). ศิลปะและวัฒนธรรมไทย. กรุงเทพมหานคร: รวมสาส์น.
มณี พะยอมพงค์. (2529). ประเพณีสิบสองเดือนล้านนาไทย. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
มณีรัตน์ กำลังเกื้อ. (2561). พิธีกรรมและประเพณีประดิษฐ์สารทเดือนสิบ ตำบลสิชล จังหวัดนครศรีธรรมราช. ใน วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต ภาษาไทยประยุกต์. มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
รัชนีกร เศรษโฐ. (2532). โครงสร้างสังคมและวัฒนธรรม. กรุงเทพมหานคร: ไทยวัฒนาพานิช.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2542). พจนานุกรรมฉบับราชบัณฑิตสถาน. กรุงเทพมหานคร: ไทยวัฒนาพานิช.
วิจิตรา ขอนยาง. (2532). การศึกษาประเพณีจากวรรณกรรมพื้นบ้านอีสาน. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒมหาสารคาม.
สมชัย ใจดี และยรรยง ศรีวิริยาภรณ์. (2536). ประเพณีและวัฒนธรรมไทย. กรุงเทพมหานคร: ไทยวัฒนาพานิช.
สายทิพย์ นุกูลกิจ. (2533). วรรณคดีเกี่ยวกับขนบประเพณี. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
สุทัศน์พงษ์ กุลบุตร. (2536). ประเพณีพิธีกรรมที่เกี่ยวกับพระธาตุศรีสองรัก อำเภอด่านซ้าย จังหวัดเลย. ใน วิทยานิพนธ์ ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ มหาสารคาม.
สุพัตรา สุภาพ. (2541). สังคมและวัฒนธรรมไทย. กรุงเทพมหานคร: ไทยวัฒนาพานิช.
อารีรัตน์ แซ่คง. (2539). ประเพณีตรุษจีนของชาวไทยเชื้อสายจีนในเขตเทศบาลนครหาดใหญ่ อำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา. ใน ปริญญานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาไทยคดีศึกษา. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ภาคใต้.
อิสมาแอ สาและ. (2541). ศึกษาประเพณีแต่งงานของชาวไทยมุสลิมใน อำเภอสายบุรี จังหวัดปัตตานี. ใน ปริญญานิพนธ์ศิลปศาสตร์มหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยทักษิณ สงขลา.