การปฏิบัติตามหลักจริยธรรมของนักเรียนโรงเรียนสิชลคุณาธารวิทยา ตำบลทุ่งปรัง อำเภอสิชล จังหวัดนครศรีธรรมราช
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ คือ 1) เพื่อศึกษาการปฏิบัติตามหลักจริยธรรมของนักเรียนโรงเรียนสิชลคุณาธารวิทยา ตำบลทุ่งปรัง อำเภอสิชล จังหวัดนครศรีธรรมราช 2) เพื่อศึกษาข้อเสนอแนะเกี่ยวกับปัญหาและแนวทางแก้ไขปัญหาการปฏิบัติตามหลักจริยธรรมของนักเรียนโรงเรียนสิชลคุณาธาร-วิทยา ตำบลทุ่งปรัง อำเภอสิชล จังหวัดนครศรีธรรมราช ใช้กลุ่มตัวอย่าง 317 คน โดยวิธีการสุ่มตัวอย่างโดยวิธีการแบบแบ่งชั้นภูมิ (Stratified random sampling) ตามระดับชั้นที่กำลังศึกษา แล้วสุ่มตัวอย่างแบบอย่างง่าย คำนวณกลุ่มตัวอย่างโดยใช้ตาราง Krejcie และ Morgan เครื่องมือที่ใช้เก็บข้อมูลเป็นแบบสอบถามแบบปลายปิดและปลายเปิด วิเคราะห์ข้อมูลด้วยเครื่องไมโครคอมพิวเตอร์โดยใช้โปรแกรมสำเร็จรูปทางสถิติ โดยการหาค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่า t-test การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว (One-Way ANOVA) และทดสอบความแตกต่างเป็นรายคู่ด้วยวิธี LSD (Least Significant Difference)
ผลการวิจัยพบว่า การปฏิบัติตามหลักจริยธรรมของนักเรียนโรงเรียนสิชลคุณาธารวิทยา ตำบลทุ่งปรัง อำเภอสิชล จังหวัดนครศรีธรรมราช โดยรวม อยู่ในระดับมาก เมื่อจำแนกตามเพศ เกรดเฉลี่ย และอาชีพผู้ปกครอง พบว่าโดยรวมอยู่ในระดับมาก ผลการเปรียบเทียบการปฏิบัติตามหลักจริยธรรมของนักเรียนโรงเรียนสิชลคุณาธารวิทยา ตำบลทุ่งปรัง อำเภอสิชล จังหวัดนครศรีธรรมราช ตามเพศ แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001 ตามเกรดเฉลี่ย ไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และตามอาชีพผู้ปกครอง แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01
ปัญหาและแนวทางแก้ไขปัญหาการปฏิบัติตามหลักจริยธรรมของนักเรียนโรงเรียน สิชลคุณาธารวิทยา ตำบลทุ่งปรัง อำเภอสิชล จังหวัดนครศรีธรรมราช พบว่า นักเรียนไม่ค่อยมีความพยายามและเอาใจใส่ในงานที่ได้รับมอบหมาย และเมื่อเกิดปัญหาขึ้นก็จะใช้อารมณ์ในการติดสินปัญหา ขาดความใคร่ครวญในปัญหานั้น ๆ ให้ดี แนวทางส่งเสริม ครูควรสร้างแรงจูงใจให้นักเรียนมีความพยายามและเอาใจใส่ในงานที่ได้รับมอบหมายให้สำเร็จ แม้มีปัญหาในเรื่องใดก็ตามควรให้นักเรียนกล้าที่จะถามกล้าที่จะตัดสินใจในสิ่งที่ถูกต้อง และควรส่งเสริมปลูกฝังคุณธรรมจริยธรรมแก่นักเรียนภายในโรงเรียนให้มากยิ่งขึ้น
Article Details
เอกสารอ้างอิง
ชูพงศ์ สุขรัตน์. (2542). ศึกษาจริยธรรมของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้นในโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษาสังกัดสำนักงานประถมศึกษาอำเภอพนัสนิคม จังหวัดชลบุรี. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยบูรพา.
พระธรรมปิฎก, (ป.อ.ปยุต.โต). (2538). ความสำคัญของพระพุทธศาสนาในฐานะศาสนาประจำชาติ. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์กรมศาสนา.
ยิ่งยศ นิภาวงษ์. (2546). ปัจจัยที่สัมพันธ์กับความฉลาดทางจริยธรรมของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษา ตอนต้น. ใน วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
วรนุช เหมือนพลอย. (2537). ระดับเหตุผลเชิงจริยธรรมของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 จังหวัดเชียงใหม่. ใน วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
วันทนา หนูนะ. (2551). การนำหลักจริยธรรมไปใช้ในชีวิตประจำวันของนักเรียนโรงเรียนราชเวชพิศาล อำเภอทุ่งใหญ่ จังหวัดนครศรีธรรม. ใน สารนิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชา การสอนพระพุทธศาสนา. มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย.
วินย์ทิวา อินทรา. (2546). การให้เหตุผลเชิงจริยธรรมของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น. ใน วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
สภาสงเคราะห์แห่งประเทศไทย. (2528). ร่างแผนพัฒนาจิตใจใจแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ 6. กรุงเทพมหานคร: ประเทืองวิทย์.
สุมณธา แก่นกูล. (2546). ศึกษาจริยธรรมของนักเรียนระดับประถมศึกษาปีที่ ๖ สำนักงานการ ประถมศึกษาอำเภอพะโต๊ะ สังกัดสำนักงานประถมศึกษาจังหวัดชุมพร. ใน วิทยานิพนธ์ การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยทักษิณ.
สุมาลี สุดจินดา. (2546). จริยธรรมนักเรียนระดับมัธยมศึกษาโรงเรียนสังกัดคณะรักกางเขนแห่งจันทบุรี”. ใน วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยบูรพา.
