การมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชน: ศึกษาเฉพาะกรณีตำบลคูขุด อำเภอสทิงพระ จังหวัดสงขลา
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในเขตพื้นที่ตำบลคูขุด อำเภอสทิงพระ จังหวัดสงขลา 2) เพื่อเปรียบเทียบการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในเขตพื้นที่ตำบลคูขุด อำเภอสทิงพระ จังหวัดสงขลา ที่มีเพศ อายุ ระดับการศึกษา และอาชีพแตกต่างกัน 3) เพื่อศึกษาข้อเสนอแนะเกี่ยวกับปัญหาและแนวทางแก้ไขการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนในเขตพื้นที่ตำบลคูขุด อำเภอสทิงพระ จังหวัดสงขลา เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือแบบสอบถาม กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ ประชาชนที่มีสิทธิเลือกตั้งในเขตพื้นที่ตำบลคูขุด อำเภอสทิงพระ จังหวัดสงขลา จำนวน 364 คน วิเคราะห์ข้อมูลด้วยคอมพิวเตอร์โปรแกรมสำเร็จรูป โดยการหาค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติ t - test และ สถิติ F - test นำเสนอข้อมูลผลการวิจัยโดยการบรรยายวิเคราะห์เชิงเนื้อหา
ผลการวิจัยพบว่า
- การมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนตำบลคูขุด อำเภอสทิงพระ จังหวัดสงขลาโดยรวมอยู่ในระดับปานกลาง และเมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ด้านการไปใช้สิทธิเลือกตั้งมีส่วนร่วมอยู่ในระดับมาก ส่วนด้านอื่น ๆ มีส่วนร่วมอยู่ในระดับปานกลาง
- ผลการเปรียบเทียบการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนตำบลคูขุด พบว่า กลุ่มตัวอย่างที่มีเพศ และอายุแตกต่างกันมีส่วนร่วมทางการเมืองไม่แตกต่างกัน ส่วนกลุ่มตัวอย่างที่มีระดับการศึกษา และอาชีพแตกต่างกันมีส่วนร่วมทางการเมืองแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05
- ข้อเสนอแนะเกี่ยวกับปัญหาและแนวทางแก้ไขการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชน คือ ประชาชนไม่มีโอกาสเข้าไปเสนอแนวทางการพัฒนา ไม่มีโอกาสเข้าไปตรวจสอบ ไม่มีการประเมินผล และการทำงานของนักการเมือง ดังนั้น ควรเปิดโอกาสให้ประชาชนเข้าไปมีส่วนร่วมในทุก ๆ ด้าน เพื่อประสิทธิภาพของการบริหารจัดการที่ดี
Article Details
เอกสารอ้างอิง
คันธรส แสนวงศ์. (2539). ความรู้สึกสัมฤทธิ์ผลทางการเมืองและความสนใจทางการเมืองของนักศึกษาสถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ. ใน รายงานการวิจัย. สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ.
ชิงชัย ศิริโวหาร. (2550). การมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชน: กรณีศึกษาองค์การบริหารส่วนตำบลบ้านน้อยซ้อมขี้เหล็ก อำเภอเนินมะปราง จังหวัดพิษณุโลก. ใน รายงานการค้นคว้าอิสระ รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ธานินทร์ ศิลป์จารุ. (2552). การวิจัยและวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติด้วย SPSS. (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพมหานคร: บิสซิเนสอาร์แอนด์ดี.
นรนิติ เศรษฐบุตร. (2553). การพัฒนาการเมืองไทย. นนทบุรี: วิทยาลัยการเมืองการปกครอง สถาบันพระปกเกล้า.
บวรศักดิ์ อุวรรณโณ และถวิลวดี บุรีกุล. (2548). ประชาธิปไตยแบบมีส่วนร่วม. กรุงเทพมหานคร: สถาบันพระปกเกล้า.
บุญชม ศรีสะอาด. (2535). การวิจัยเบื้องต้น (ฉบับพิมพ์ครั้งที่ 6 แก้ไขเพิ่มเติม). กรุงเทพมหานคร: สุวิริยาสาส์น.
ปรัชญา เวสารัชช์. (2542). "การเมืองการปกครองระดับท้องถิ่น" เอกสารการสอนชุดวิชาสถาบันและกระบวนการทางการเมืองไทย. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยสุโขทัย ธรรมาธิราช.
ปิยพร ถิตย์ประเสริฐ. (2548). การศึกษาการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชน: กรณีศึกษาเฉพาะชุมชนในเขตเทศบาลเมืองกาฬสินธุ์. ใน การศึกษาค้นคว้าอิสระ รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ปิยะฉัตร พึ่งเกียรติรัศมี. (2547). การมีส่วนร่วมทางการเมืองของคณะกรรมการพัฒนาสตรีหมู่บ้าน (กพสม.) ในจังหวัดปัตตานี. ใน วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
ฝ่ายทะเบียนราษฎร์. (2561). ทะเบียนราษฎร์ (10 มิถุนายน 2561). สงขลา: ที่ว่าการอำเภอสทิงพระ.
พรศักดิ์ ผ่องแผ้ว. (2526). ข่าวสารการเมืองของคนไทย. กรุงเทพมหานคร: เจ้าพระยาการพิมพ์.
วรทิพย์ มีมาก และคณะ. (2547). หน้าที่พลเมืองในระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นพระประมุข. กรุงเทพมหานคร: รำไพเพลส.
วัน เดชพิชัย. (2535). คู่มือการวิจัยและประเมินผลโครงการทางการศึกษาและพฤติกรรมศาสตร์. (พิมพ์ครั้งที่ 1). ปัตตานี: มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ .
ส่งศรี ชมภูวงศ์. (2547). การวิจัย. นครศรีธรรมราช: มหาวิทยาลัยราชภัฎนครศรีธรรมราช.
สวัสดิ์ เพชรขาว. (2550). การมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชน : กรณีศึกษาองค์การบริหารส่วนตำบลที่วัง อำเภอทุ่งสง จังหวัดนครศรีธรรมราช. ใน รายงานการค้นคว้าอิสระ. วิทยาลัยการปกครองท้องถิ่น มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
สิงห์คำ มณีจันสุข. (2561). ประชาธิปไตยกับการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชน. วารสารวิจัยวิชาการ, 1(2), 109-120.
สิทธิพันธ์ พุทธหุน. (2541). ทฤษฎีพัฒนาการเมือง. (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง.