การพัฒนาคุณภาพชีวิตตามหลักพุทธธรรมของประชาชนในชุมชนท้องลำเจียก อำเภอเชียรใหญ่ จังหวัดนครศรีธรรมราช

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ดังนี้ 1) เพื่อศึกษาการพัฒนาคุณภาพชีวิตตามหลัก
พุทธธรรมของประชาชนในชุมชนท้องลำเจียก อำเภอเชียรใหญ่ จังหวัดนครศรีธรรมราช
2) เพื่อศึกษาปัญหาและอุปสรรคในการพัฒนาคุณภาพชีวิตตามหลักพุทธธรรมของประชาชนในชุมชนท้องลำเจียก อำเภอเชียรใหญ่ จังหวัดนครศรีธรรมราช 3) เพื่อเสนอแนะแนวทางการพัฒนาคุณภาพชีวิตตามหลักพุทธธรรมของประชาชนในชุมชนท้องลำเจียก อำเภอเชียรใหญ่ จังหวัดนครศรีธรรมราช

การวิจัยนี้เป็นการวิจัยแบบผสมผสาน ประกอบด้วยวิจัยเชิงปริมาณ เก็บข้อมูลแบบสอบถามจากกลุ่มตัวอย่าง 375 คน จากประชาชนในชุมชน จำนวน 4,037 คน สถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และวิจัยเชิงคุณภาพ ผู้ที่ให้ข้อมูลสำคัญจำนวน 5 คน จากการเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บข้อมูลเป็นแบบสัมภาษณ์เชิงลึกแบบไม่มีโครงสร้าง

ผลการวิจัยพบว่า

1. สภาพทั่วไปปัญหาและอุปสรรคของการพัฒนาคุณภาพชีวิต จะเห็นได้ว่าประชาชนไม่ให้ความสำคัญในการเข้าร่วมกิจกรรมต่าง ๆ ความไม่เสมอภาคในการอยู่ร่วมกัน

2. ขาดคำแนะนำ เพื่อเสริมสร้างทักษะในด้านต่าง ๆ และไม่มีการติดตามการเปลี่ยนแปลงของสิ่งแวดล้อมในชุมชน

3. ปัจจัยที่มีผลต่อการพัฒนาคุณภาพชีวิต โดยรวมอยู่ในระดับ ปานกลาง เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านจากมากไปหาน้อย ได้แก่ ด้านฉันทะ (สุขภาพ) มีค่าเฉลี่ยสูงสุด และด้านวิริยะ (อารมณ์) มีค่าเฉลี่ยต่ำสุด ตามลำดับ

3. หน่วยงานภาครัฐหรือองค์กรที่เกี่ยวข้องควรมีเจ้าหน้าที่ให้คำแนะนำเกี่ยวกับการพัฒนาคุณภาพชีวิตและหลักพุทธธรรมแก่ชุมชน โดยใช้แนวทางในการให้คำแนะนำ สนับสนุนส่งเสริมและการอบรมเพิ่มพูนปัญญาและคุณธรรม