การพัฒนากลยุทธ์การบริการวิชาการแก่สังคม ของมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้ใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) มีวัตถุประสงค์ เพื่อ 1) ศึกษาสภาพ ปัญหา การบริการวิชาการแก่สังคมของศูนย์บริการวิชาการมหาวิทยาลัย มหามกุฏราชวิทยาลัย 2) เพื่อพัฒนากลยุทธ์การบริการวิชาการแก่สังคมของศูนย์บริการวิชาการ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย โดยวิเคราะห์เนื้อหา สภาพแวดล้อม (SWOT Analysis) เพื่อให้ทราบจุดแข็ง จุดอ่อน โอกาส และอุปสรรค แนวทางการด าเนินการพัฒนากลยุทธ์ ศึกษา สังเคราะห์ความคิดเห็น ประเมิน สภาพปัญหา ของการบริการวิชาการ จากการจับคู่ในตาราง TOWS Matrix แล้วยกเป็นร่างกลยุทธ์การบริการวิชาการ โดยกลุ่มผู้ให้ข้อมูลในการวิจัยครั้งนี้ ผู้วิจัยได้แบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม ประกอบด้วย ผู้ให้ข้อมูลหลัก (Key Informants) ในการเก็บข้อมูล เชิงคุณภาพในลักษณะการสัมภาษณ์แบบกึ่งโครงสร้าง (Semi-structure Interview) จ านวน 14 คน และกลุ่มผู้ทรงคุณวุฒิ จ านวน 5 คน ในการเก็บข้อมูลเชิงคุณภาพในลักษณะการจัดสนทนา กลุ่ม (Focus Group Interview) เพื่อตรวจสอบกลยุทธ์ที่ยกร่างการบริการวิชาการของ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย โดยจากการเลือกแบบเจาะจง (Purposive Sampling)
ผลการวิจัยพบว่า
กลยุทธ์การบริการวิชาการแก่สังคม ของมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย ประกอบด้วย 12 กลยุทธ์ ประกอบด้วย 1) การพัฒนาหลักสูตรการบริการวิชาการที่มี ประสิทธิภาพให้สอดคล้องกับความต้องการชุมชน ยึดหลักพระพุทธศาสนาและวัฒนธรรม โดย มีส่วนร่วมจากเครือข่ายที่หลากหลาย 2) ติดตามประเมินผล และน าผลการประเมินมาปรับปรุง เพื่อพัฒนาหลักสูตรให้เป็นที่ยอมรับของสังคม 3) ร่วมมือกับองค์กรภายนอกพัฒนา กระบวนการให้บริการวิชาการให้เป็นไปตามมาตรฐาน ครบวงจร PDCA 4) จัดโครงการบริการ วิชาการที่หลากหลาย ครอบคลุมทั้งวิชาการ และกิจกรรม ที่ตรงกับความต้องการของชุมชน 5) ก าหนดแผนปฏิบัติงานบริการวิชาการเพื่อก ากับ ติดตาม ประเมินผล 6) ให้ชุมชนมีส่วนร่วม ในการก าหนดหลักเกณฑ์การประเมินผลที่เป็นมาตรฐาน 7) ฝึกอบรมพัฒนาบุคลากรให้มี ความรู้ความช านาญด้านระบบสารสนเทศอย่างสม่ าเสมอ 8) สร้างระบบ ก ากับ ติดตาม ประเมินผล 9) ส่งเสริม สนับสนุนการผลิตผลงานวิจัย งานสร้างสรรค์และนวัตกรรมเพื่อเข้าสู่ กระบวนการจัดการทรัพย์สินทางปัญญา 10) พัฒนาศักยภาพอาจารย์ และบุคลากรที่เกี่ยวข้อง ให้มีสมรรถนะด้านการวิจัยและบริการวิชาการ โดยมีนักศึกษาเป็นส่วนร่วมในกระบวนการ 11) สร้างแรงจูงใจ และการเชิดชูเกียรตินักวิจัยที่สร้างชื่อเสียงให้กับมหาวิทยาลัย 12) สร้าง เครือข่ายด้านการวิจัยกับหน่วยงานภายนอก เพื่อพัฒนาระบบและกลไกการบริหารจัดการ เอกสารสนับสนุนงานวิจัย
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
ชัชฎาภรณ์ อร่ามรุณ และคณะ. (2556). กลยุทธ์การบริหารงานวิชาการในสถานศึกษาขั้นพื้นฐานสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากำแพงเพชร เขต 1 และเขต 2. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 15(4), 45-54.
นันทพล วิทยานนท์. (2555). รูปแบบการจัดการศึกษาในสถานศึกษาขั้นพื้นฐานเพื่อสันติสุขในจังหวัดชายแดนภาคใต้. วารสารสุทธิปริทัศน์ มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์, 26(79), 151-166.
ประโยชน์ คุปต์กาญจนากุล และสมศักดิ์ ชอบตรง. (ม.ป.ป.). โครงการการพัฒนาระบบบริหารจัดการงานวิจัย เพื่อพัฒนาท้องถิ่น มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
พิชิต ฤทธิ์จรูญ. (2558). การประเมินหลักสูตร: แนวคิด กระบวนการและการใช้ผลการประเมิน. วารสารศึกษาศาสตร์ มสธ, 8(1), 13-28.
มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย. (2560). รายงานประจำปี 2560. นครปฐม: สาละการพิมพ์.
สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา. (2558). คู่มือการประกันคุณภาพการศึกษาภายในระดับอุดมศึกษา พ.ศ. 2557 (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพมหานคร: ภาพพิมพ์.
สำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา (องค์การมหาชน). (2549). มาตรฐานตัวบ่งชี้และเกณฑ์การพิจารณาเพื่อการประเมินคุณภาพภายนอกระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน รอบที่ 2 (พ.ศ. 2549 - 2553). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์จุดทอง.
สุธรรม ธรรมทัศนานนท์. (2560). กลยุทธ์การบริหารวิชาการเพื่อพัฒนาคุณภาพการศึกษาของสถานศึกษาขั้นพื้นฐานขนาดเล็ก. วารสารวิจัยทางการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 11(2), 93-203.
สุภาพร พงศ์ภิญโญโอภาส และคณะ. (2556). การพัฒนากลยุทธ์การบริหารงานวิจัยของมหาวิทยาลัยราชภัฏในกลุ่มภาคเหนือตอนล่าง. วารสารศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยนเรศวร, 15(2), 67-79.
สุรัสวดี อินทร์ชัย. (2551). การศึกษารูปแบบและวิธีการที่เหมาะสมในการให้บริการวิชาการแก่ชุมชนสำหรับมหาวิทยาลัยเอกชน กรณีศึกษา มหาวิทยาลัยพายัพ กับมหาวิทยาลัยนอร์ทเชียงใหม่. ใน วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
อนันต์ เจ๊ะมามุ. (2556). แนวโน้มการบริการวิชาการแก่ชุมชนของวิทยาลัยอิสลามศึกษา มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ในทศวรรษหน้า (พ.ศ. 2555 - 2564). ใน ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี.
Robbins, S. P. & Coulter, M. (2002). Management (7 ed.). Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall.
