ระบบการพัฒนาคุณธรรมและจริยธรรมด้านความรับผิดชอบ สำหรับนักศึกษาอาชีวศึกษาภาคกลาง: กรณีศึกษาวิทยาลัยเทคโนโลยีเกวลินบริหารธุรกิจ

บทคัดย่อ

        บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ประเมินความต้องการพัฒนาระบบคุณธรรมและจริยธรรมด้านความรับผิดชอบ 2) พัฒนาระบบคุณธรรมและจริยธรรมด้านความรับผิดชอบ 3) เสนอแนะและรับรองแนวคิดระบบการพัฒนาคุณธรรมและจริยธรรมด้านความรับผิดชอบ
4) ทดสอบประสิทธิภาพและประเมินรับรองคุณภาพระบบจากผู้ทรงคุณวุฒิของระบบการพัฒนาคุณธรรมและจริยธรรมด้านความรับผิดชอบ สำหรับนักศึกษาอาชีวศึกษาภาคกลาง: กรณีศึกษาวิทยาลัยเทคโนโลยีเกวลินบริหารธุรกิจ การวิจัยเป็นแบบวิจัยและพัฒนา กลุ่มตัวอย่างในการวิจัยเป็นการเลือกแบบเจาะจง ได้แก่ นักศึกษาวิทยาลัยเทคโนโลยีเกวลินบริหารธุรกิจ ระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นปีที่ 1-3 ระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูงชั้นปีที่ 1-2 รวม 5 ห้อง จำนวน 82 คน เครื่องมือในการวิจัยประกอบด้วย แบบสัมภาษณ์และแบบสอบถามเพื่อประเมินความต้องการระบบการพัฒนาคุณธรรมและจริยธรรมด้านความรับผิดชอบ แบบประเมินประสิทธิภาพของระบบ การตรวจสอบหาคุณภาพของเครื่องมือวิจัยโดยใช้การหาค่าดัชนีความสอดคล้องของข้อคำถามกับวัตถุประสงค์โดยผู้ทรงคุณวุฒิ จำนวน 5 คน สถิติที่ใช้ ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าความเชื่อมั่นของแบบสอบถาม

        ผลการวิจัยพบว่า

        1. ความต้องการของนักศึกษาที่มีต่อการพัฒนาระบบคุณธรรมและจริยธรรมด้านความรับผิดชอบ ในภาพรวมพบว่าอยู่ในระดับมากที่สุด โดยการพัฒนาคุณธรรมและจริยธรรมด้านความรับผิดชอบต่อตนเอง นักศึกษามีความขยันและตั้งใจเรียนหนังสือ ด้านความรับผิดชอบต่อครอบครัว นักศึกษารู้จักหน้าที่ความรับผิดชอบต่อครอบครัว และด้านความรับผิดชอบต่อสังคม นักศึกษาประพฤติปฏิบัติตนตามกฎหมาย ระเบียบข้อบังคับขนบธรรมเนียมของสังคม

           2. การพัฒนาระบบคุณธรรมและจริยธรรมด้านความรับผิดชอบ ในภาพรวมพบว่าอยู่ในระดับมาก โดยนักศึกษามีความพยายามทำงานที่ได้รับมอบหมายจนสำเร็จตามเป้าหมาย พร้อมช่วยเหลือเมื่อผู้อื่นร้องขอหรือเห็นว่าต้องการความช่วยเหลือ และมีความเชื่อมั่นในตนเองว่าเป็นคนที่มีความรับผิดชอบที่ดี

        3. ข้อเสนอแนะเกี่ยวกับการพัฒนาคุณธรรมและจริยธรรมด้านความรับผิดชอบ คือ ควรมีการจัดกิจกรรมส่งเสริมและพัฒนาคุณธรรมและจริยธรรมด้านความรับผิดชอบสำหรับนักศึกษาให้ทำเป็นกิจวัตรประจำวันจนเกิดเป็นลักษณะนิสัยที่ดี มีการเสริมแรงบวกให้กับนักศึกษา มีการร่วมมือกันระหว่างบ้าน ชุมชน และโรงเรียน เพื่อพัฒนาคุณธรรมจริยธรรมของนักศึกษา และการที่ทุกคนในสังคมเป็นตัวอย่างและแบบอย่างที่ดีให้กับนักศึกษา

            4. การทดสอบประสิทธิภาพระบบ มีค่าเฉลี่ยหลังจากทำกิจกรรม เท่ากับ 80.07 ซึ่งสูงกว่าค่าเฉลี่ยก่อนทำกิจกรรม เท่ากับ 87.16 เมื่อทำการพิจารณาจากค่า t เท่ากับ 25.71 และค่าวิกฤติที่ระดับนัยสำคัญ .05 ค่า Sig. มีค่า .00 ซึ่งมีค่าน้อยกว่าค่าที่กำหนดไว้ แสดงให้เห็นว่าประสิทธิภาพหลังทำกิจกรรมพัฒนาขึ้นสูงกว่าก่อนทำกิจกรรมการพัฒนาคุณธรรมจริยธรรมด้านความรับผิดชอบ ส่วนการประเมินรับรองระบบการพัฒนาคุณธรรมและจริยธรรมด้านความรับผิดชอบจากผู้ทรงคุณวุฒิ ค่าเฉลี่ย 4.20-4.80 มีความเห็นว่า “ระบบการพัฒนาคุณธรรมและจริยธรรมด้านความรับผิดชอบ สำหรับนักศึกษาอาชีวศึกษาภาคกลาง: กรณีศึกษาวิทยาลัยเทคโนโลยีเกวลินบริหารธุรกิจ” มีความเหมาะสมอยู่ในระดับ มากที่สุด และได้ให้ข้อสรุปคือระบบมีความเหมาะสมดี