การส่งเสริมคุณธรรมจริยธรรมให้กับประชาชนต่อการเลือกตั้ง สมาชิกองค์การบริหารส่วนตำบลในเขตตำบลเลม็ด อำเภอไชยา จังหวัดสุราษฎร์ธานี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาการส่งเสริมคุณธรรมจริยธรรมให้กับประชาชนต่อการเลือกตั้งสมาชิกองค์การบริหารส่วนตำบล และ 2) เพื่อวิเคราะห์ปัญหา อุปสรรค และแนวทางการส่งเสริมคุณธรรมจริยธรรมให้กับประชาชนต่อการเลือกตั้งสมาชิกองค์การบริหารส่วนตำบล ในเขตตำบลเลม็ด อำเภอไชยา จังหวัดสุราษฎร์ธานี กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ประชาชนในเขตตำบลเลม็ด จำนวน 355 คน เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิต ค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และเก็บรวบรวมข้อมูลโดยสัมภาษณ์จากผู้ให้ข้อมูลสำคัญ สุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง จำนวน 5 คน วิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพ โดยใช้การวิเคราะห์เชิงพรรณนา
ผลการวิจัยพบว่า
- การส่งเสริมคุณธรรมจริยธรรมให้กับประชาชนต่อการเลือกตั้งสมาชิกองค์การบริหารส่วนตำบลในเขตตำบลเลม็ด อำเภอไชยา จังหวัดสุราษฎร์ธานี อยู่ในระดับมาก (
=4.32, S.D.=0.27)
- ปัญหา อุปสรรค และแนวทางการส่งเสริมคุณธรรมจริยธรรมให้กับประชาชนต่อการเลือกตั้งสมาชิกองค์การบริหารส่วนตำบล ในเขตตำบลเลม็ด อำเภอไชยา จังหวัดสุราษฎร์ธานี ปัญหา อุปสรรค พบว่า การประชาสัมพันธ์การเลือกตั้งยังไม่ทั่วถึง ประชาชนมีความรู้ความเข้าใจทางการเมืองที่ถูกต้อง ในพื้นยังมีการใช้สิทธิเลือกตั้งโดยทุจริต แนวทางการส่งเสริม ควรประชาสัมพันธ์การเลือกตั้งเพื่อให้ประชาชนมีความรู้ความเข้าใจทางการเมืองที่เป็นกลาง รณรงค์เผยแพร่ความรู้ทางการเมืองและการเลือกตั้งแก่ประชาชน ประชาชนมีส่วนร่วมในกระบวนการ พัฒนาทางการเมือง ควรส่งเสริมให้ประชาชนได้ใช้สิทธิเลือกตั้งโดยสุจริตและเที่ยงธรรม
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
จารุกัญญา อุดานนท์ และคณะ. (2564). ความเป็นพลเมืองในระบอบประชาธิปไตย ของบุคลากรมหาวิทยาลัยนครพนมในศตวรรษที่ 21. วารสารการบริหารการปกครองและนวัตกรรมท้องถิ่น, 5(1), 173-188.
ชไมพร กิติ. (2564). การมีส่วนร่วมของประชาชนในระบอบประชาธิปไตยตามหลักธรรมาภิบาล. วารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร, 4(1), 48-58.
ชัยอนันต์ สมุทวณิช. (2545). คู่มือการเรียนการสอนพลเมือง-พลโลก: การบูรณาการการเรียนรู้จากประสบการณ์จริง ตามแนวทางรัฐธรรมนูญและพระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ. กรุงเทพมหานคร: คุรุสภาลาดพร้าว.
ปริญญา เทวานฤมิตรกุล. (2555). การศึกษาเพื่อสร้างพลเมือง: พัฒนาการเมืองไทยโดยสร้างประชาธิปไตยที่คน. กรุงเทพมหานคร: นานมีบุ๊คส์พับลิเคชั่นส์.
พระราชบัญญัติสภาตำบลและองค์การบริหารส่วนตำบล พ.ศ. 2537. (2546). ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 120 ตอนที่ 124 ก หน้า 16-37. (22 ธันวาคม 2546).
สถาบันพระปกเล้า. (2556). การมีส่วนร่วมในการจัดทำแผนพัฒนาและงบประมาณสำหรับท้องถิ่น. กรุงเทพมหานคร: สำนักวิจัยและพัฒนา สถาบันพระปกเกล้า.
สัมพันธ์ รอดพึ่งครุฑ และคณะ. (2564). จิตสำนึกความเป็นพลเมืองในระบอบประชาธิปไตย. วารสารวิชาการ มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์, 8(2), 153-165.
สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา. (2551). แนวทางการบริหารหลักสูตรตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษรแก่งประเทศไทย จำกัด.
เอกราช มะลิวรรณ์ และคณะ. (2563). ความเป็นพลเมืองตามระบอบประชาธิปไตยของประชาชนในจังหวัดสงขลา: กรณีศึกษาประชาชนในพื้นที่อำเภอบางกล่ำ. ใน การประชุมหาดใหญ่วิชาการระดับชาติและนานาชาติ ครั้งที่ 11. มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.
Weeks, D. C. (1998). Cultivating a caring community. NSEE Quarterly.
Westheimer & Kahne. (2004). Educating the good citizen political choices and pedagogical goal. American political science association journal, 37(2), 241.
