การประเมินโครงการเยาวชนวัยใส ห่างไกลยาเสพติด โรงเรียนเทพราชพิทยาสรรค์ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานครศรีธรรมราช
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินปฏิกิริยา ประเมินการเรียนรู้ ประเมินพฤติกรรม และประเมินผลลัพธ์ของผู้เข้าร่วมอบรมโครงการเยาวชนวัยใส ห่างไกลยาเสพติด รูปแบบการประเมินแบบเคิร์กแพทริค กลุ่มตัวอย่างการวิจัย ประกอบด้วย ผู้บริหารสถานศึกษา จำนวน 1 คน ครู จำนวน 14 คน และนักเรียนระดับมัธยมศึกษาปีที่ 1-6 ปีการศึกษา 2565 จำนวน 54 คน รวมทั้งสิ้น 69 คน เครื่องมือที่ใช้ในการประเมิน เป็นแบบสอบถามความคิดเห็นและการสัมภาษณ์เพื่อสนทนากลุ่ม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าเฉลี่ย ค่าความเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัย พบว่า ในภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด และมีผลการประเมินอยู่ในระดับมากที่สุดและมาก ผลการประเมินประเมินพฤติกรรม มีค่าเฉลี่ยสูงสุด รองลงมาคือ การประเมินผลลัพธ์ ส่วนด้านที่มีค่าเฉลี่ยต่ำสุด คือ การประเมินการเรียนรู้
ผลการวิจัยพบว่า:
- ผลการประเมินปฏิกิริยา ในภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด (
=4.51) พบว่า ประเด็นจำนวนชั่วโมงที่ใช้ในการบรรยาย ทำกิจกรรมมีความเหมาะสม วิทยากรมีเทคนิค วิธีการในการถ่ายทอดความรู้ให้เข้าใจเนื้อหาได้ง่าย สถานที่ฝึกอบรม และอุปกรณ์มีความสะดวกเพียงพอต่อการดำเนินการฝึกอบรม มีค่าเฉลี่ยสูงสุด
- ผลการประเมินการเรียนรู้ ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก (
- ผลการประเมินพฤติกรรม ในภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด (
- ผลการประเมินผลลัพธ์ ในภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด (
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2556). แผนปฏิบัติราชการ 4 ปี พ.ศ. 2556-2559 ของกระทรวง ศึกษาธิการ. กรุงเทพมหานคร: สำนักนโยบาย และยุทธศาสตร์สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ.
กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข. (2561). ประเมินผลการดำเนินงานโครงการรณรงค์ป้องกันและแก้ไขปัญหายาเสพติด (TO BE NUMBER ONE) จังหวัดกำแพงเพชร ในส่วนของคณะกรรมการ ประจำปี 2561. กำแพงเพชร: สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดกำแพงเพชร.
กองงานคณะกรรมการควบคุมผลิตภัณฑ์ยาสูบ. (2566). รายงานประจำปี 2566. กรุงเทพมหานคร: กลุ่มสื่อสารและพัฒนาองค์กร กองงานคณะกรรมการควบคุมผลิตภัณฑ์ยาสูบ กรมควบคุมโรค.
ดิเรก เทียนทองศิริ. (2555). การประเมินโครงการ การศึกษาเพื่อการต่อต้านการใช้ยาเสพติดในเด็กนักเรียนของสถานีตำรวจภูธรเมืองสมุทรปราการ. ใน วิทยานิพนธ์ครุศาสตร์มหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี.
เทพฤทธิ์ เยาว์ธานี และคณะ. (2559). ปัจจัยแห่งความสำเร็จของ TO BE NUMBER ONE ระดับเพชร เชียงราย. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย, 5(2), 1-14.
นริศ สุ่นศรีเมือง. (2561). การประเมินโครงการป้องกันและแก้ไขปัญหายาเสพติดเพื่อถวายเป็นพระราชกุศลแด่พ่อหลวงปวงชนชาวไทย โรงเรียนบ้านทัพหลวง อำเภอวังน้ำเย็น จังหวัดสระแก้ว. วารสารมหาวิทยาลัยปทุมธานี, 12(2), 132-146.
ศิวพร แพทย์ขิม. (2556). พฤติกรรมสุขภาพเกี่ยวกับการป้องกันสารเสพติดของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนสตรีวิทยา ปีการศึกษา 2556. ใน รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร.
สำนักงานคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามปัญหายาเสพติด. (2558). รายงานผลการดำเนินงานป้องกันและแก้ไขปัญหายาเสพติดประจำปีงบประมาณ 2558/สำนักงานคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามยาเสพติด. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามยาเสพติด.
สุขสำราญ ทนนศักดิ์. (2563). การประเมินโครงการสถานศึกษาสีขาว ปลอดยาเสพติดและอบายมุข สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 28. วารสารการบริหารการศึกษาและภาวะผู้นำ มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร, 8(31), 22-30.
อัญญรัตน์ นาเมือง. (2560). การประเมินโครงการป้องกันและแก้ไขปัญหาการใช้สารเสพติดในโรงเรียนเทศบาลบ้านเขานิเวศน์ จังหวัดระนอง. ใน วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์.
Kirkpatrick DL. (1994). Evaluating Training Program: The Four Level. San Francisco: Berrett Koehler.
Likert, Rensis. (1961). New Pattern of Management. New York: McGraw-Hill Book.
Shahrooz Farjad. (2012). The Evaluation Effectiveness of Training Courses in University by Kirkpatrick Model (Case Study: Islam Shahr University). Procedia -Social and Behavioral Sciences, 46(1), 2837-2841.
